Miejsca - Litwa

Inkuny- Inkūnai. Litwa - w rejonie oniksztyńskim w okręgu uciańskim , położona w rezerwacie krajobrazowym nad rzeką Świętą przez którą przewieszony jest most wiszący nad rzeką. W XVII wieku Inkuny były wlasnością Radziwiłłów i przynależały do Ich dworu w Svedasai. Pozniej w XIX wieku wlaścicielami tej ziemi byli Marykoni. Wokół kościoła Matki Boskiej Ostrobramskiej który zbudowano w 1942 roku wzniesione są w latach 2010 i 2011 drewniane stylizowane krzyże symbolizujące zatopione wsie. Nieopodal kościoła jest żródełko.
W pobliżu kościoła w przepięknej scenerii sosnowego lasu jest posadowiony cmentarz.

Islauzo -Išlaužos, położone w okręgu kowieńskim w rejonie preńskim przy drodze Kowno- Preny - Alytus. Pierwsze wzmianki o wsi były już w 1744- kiedy to Tyszkiewicz nabył te ziemie. Od tego czasu wieś, zaczęła się rozbudowywać. W 1882 było 104 mieszkańców, a w 1923. -179 osób. W roku 1933 zbudowano tu kościół p. w. Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych

Janiszki -Joniškis na LItwie w okręgu szawelskim. Miasto położone w północnej Litwie tuż przy granicy z Łotwą. Założone zostały w latach 1523 lub1526 , kiedy Jan biskup wileński, ustanowił tu parafię i zbudował pierwszy drewniany kościół .Król Zygmunt III Waza przywilejem z 04 lipca1616 nadał wsi prawa magdeburskie Miejscowość rozbudowała się przy krzyżujących się tu szlakach handlowych z Polski, Rosji i Niemiec i było miejscem obrotu produktów rolnych m.in., lnu i tytoniu. Od XIX przechodzi tędy międzynarodowa autostrada Ryga-Tallin-Kaliningrad, i połączenie kolejowe z Warszawą. przechodzi obok autostrada do Rygi. W 1853 r zbudowano tu kościół luterański. Powstały dwie żydowskie synagogi. Połowę społeczności Janiszek stanowili żydzi, którzy w czasie II WŚ .w większości zginęli

Janiszki - Joniškis na Litwie w okręgu uciańskim, w rejonie malackim, ( 30 km na południowy wschód od Malatów), pięknie położone nad jeziorem Arino. W miejscowości jest kościół p.w. św. Jakuba XVIII w. należał do Jezuitów i Pomnik zbudowany na cześć niepodległości Litwy

Janów - Jonava – miasto na Litwie- (dziewiąte co do wielkości) , położone w pobliżu Kowna. Jest siedzibą rejonu janowskiego w okręgu kowieńskim.
Biskup inflancki Józef Kazimierz Kossakowski ufundował klasztor trynitarzy wraz z kościołem pod wezwaniem św. Jakuba i plebanią, które zbudowano w latach 1791-1793. Klasztor został zamknięty w 1831 r, a jego budynki służyły jako koszary. W kościele cenne wyposażenie wnętrza.

Jarudyszki - Jorūdiškės położone w okręgu kowieńskim, w rejonie rosieńskim. Miejscowość która nie ma swojej administracyjnej tablicy. Dzisiaj jest tutaj tylko parę domostw wśród pół położonych- niektóre bardzo stare i biedne. Wg - Jarudyszki - to wieś w pow. rossieńskim, w gminie rossienie. We wsi był dwór-
.

Jaswojnie-Josvainiai – na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim, nad rzeką Szuszwą. Przez króla Zygmunta Augusta w dożywotnią dzierżawę Hieronimowi Kwileckiemu, a w 1571 przeszła na rzecz Stanisława Miłaszewskiego. Od 1626 Jaswojnie stanowiły własność Sapiehów, a następnie Aleksandra Massalskiego, który w 1643 odstąpił je Aleksandrowi Judyckiemu. Po jego śmierci majątek przeszedł na Szczyttów, a później na Syruciów.

Jaszuny- Jasziunai na Litwie. w rejonie Soleczniki, w okręgu wileńskim. Pierwsza wzmianka historyczna o Jaszunach pochodzi z krzyżackich źródeł datowanych na przełomie XIV i XV w.
W XV i XVI w. Jaszuny były królewskim dworem i w tym czasie wybudowano Świątynię , fundacji Katarzyny Skilendziny. pw. Matki Bożej i św. św. Jerzego i Katarzyny Istniała ona do I połowy XVII wieku.. Jaszuny w XVI i XVII stały się własnością rodu Radziwiłłów i w tamtym czasie zbudowano tu zbór kalwiński. W XVIII wieku, po „nawróceniu” Radziwiłłów na wiarę katolicką, jaszuński zbór rozebrano, zaś na jego miejscu zbudowano niedużą drewnianą kaplicę (należała do parafii rudnickiej), która istniała jeszcze na początku XIX wieku.. W 1811 roku posiadłość Jaszuny nabyli Balińscy . Ostatnimi właścicielami majątku przed 1939 rokiem byli Aleksander i Anna z Balińskich Pereświet - Sołtanowie

Jewie -Vevis, na Litwie, położone w okręgu wileńskim. Pierwsza znana wzmianka o wsi pochodzi z 1539. Właścicielami Jevie byli od XVI –XIX w Ogińscy. Oni ufundowali tu zbór kalwiński, zbór socyniański a w 1610 r monastyr prawosławny. Obecna cerkiew prawosławna p.w.Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej zbudowana zostala w 1842 r. Wcześniejsze kościoły katolickie uległy zniszczeniu w czasie pożarów. Obecny kościół p.w. Św. Anny, wybudowano w latach 1908-1931 . Przed II wojną światową Jewie były jedną z gmin, które miały najwyższy współczynnik ludności polskiej na terenie Litwy.

Jeziorosy -Zarasai – miasto na Litwie, w okręgu uciańskim, położone wśród siedmiu jezior. Dzisiaj jest siedziba rejonu jezioroskiego.W XIV - XVIII w Jeziorosy były własnością Wileńskiego biskupa . Rok 1506 jest oficjalnie uznawany za datę założenia miasta. W 1613 Zarasai – jako miasto zostało zaznaczone na mapie w Wielkiego Księstwa Litewskiego w języku polskim - Jezioroy. Pierwszy kościół w Zarasai to Cerkiew staroobrzędowców wybudowany w 1735 roku. Po 1795 r miasteczko się rozwinęło z uwagi na zbudowanie drogi łaczącej Sankt Petersburg - Warszawa . Miasto splonęło w wielkim pożarze 1834 roku, Kościół p.w Wniebowzięcia NMP – zbudowano w1878 roku.).W latach 1836–1918 Jeziorosy nosiły nazwę Nowoaleksandrowsk. Od 1929 roku przywrócono miastu nazwę Zarasai Zarasai jako miasto otrzymało zaszczytne miano pierwszej litewskiej stolicy kultury, ale także status kurortu.

Jezno -Jieznas na Litwie w rej. preńskim w okr. kowieńskim . Niegdyś wieś królewska .Na przestrzeni wieków miało wielu właścicieli. Była tu świątynia wyznania helweckiego(Łukaszewicz, Dzieje wyznania helweckiego t. 2, str. 20), którą Stefan Pac, podkanclerzy w. ks. litew.,ktory był właćicielem Jezna od 1633 r przerobił na kościół katolicki w r.1634.Syn jego,Krzysztof,kanclerz wielki litew. dokończył tej pracy. W r.1768-1772 kościół p.w. Michała Archanioła i św. Jana Chrzciciela rozbudował o prezbiterium i dwie wieże Antoni Pac. Na cmentarzu są zachowane stare groby i kaplica cmentarna

Johaniszkiele - Joniškėlis - na Litwie , położone w okręgu poniewieskim , w rejonie pozwołskim. Od XVII wieku znane jako Joniskelis ktorego właścicielami byli Karpiowie aż do II WŚ. W 1.684 r powstal pierwszy drewniany kościół. W 1736 r. Król August nadal osadzie przywilej handlu. Ignatius Karp sfinansował budowę szkoły parafialnej w której chłopi mogli uczyc swoje dzieci podstaw rolnictwa i przetwórstwa . W 1810 m. założył szpital, pierwszy szpital wiejski. W 1919 m. była tu siedziba partyzantow

Jundzieliszki Jundeliskes -Litwa. w rej. Soleczniki w okr. wileńskim wies w gm. Birsztany,
Dobra Jundzieliszki poprzez związek małżeński XVIII/XIX były w rękach Siemaszków a potem były własnością Morawskich
Ostatni z Morawskich Stanisław (1802-1853 spedził tu swoje młode lata i pochowany jest
w pobliskich w Niemaniunai/ Niemoniunach. We wsi zachowany jest jeszcze zamieszkany dwór.

Jurborg -Jurbarkas a Litwie, położone w okręgu tauroskim, usytuowane na prawym Niemna
Pierwsze dokumenty wspominają o tym miejscu w 1259 r. Rejon Jurburga na podstawie traktatu z 1422 r. został włączony do Litwy, a Jurborg stał się miastem przygranicznym z komorą celną. Ok. 1570 r. proboszczem w Jurborku naznaczony został Maciej Stryjkowski (1547-1593), polski historyk, pisarz, poeta, autor Kroniki Polskej, Litwskiej, Żmudzkiej i wszystkiej Rusi wydanej w języku polskim w Królewcu w 1582 r., uważanej za pierwszą drukowaną książkę na temat historii Litwy. Jurborg otrzymał od króla Zygmunta III Wazy lokację na prawie magdeburskim w 1611 r. W Jurborgu Kościół Świętej Trójcy

Jusajcie - Jusaičiai na Litwie położone w okręgu i rejonie szawelskim w górnym biegu rzeki Dubissy.
Dzisiaj malutka wieś położona wśród pól w jej centrum rolnicza farma.

Kałnele, Kalnalio- Kalnalis - wieś w rejonie kretyngańskim w okr. kłajpedzkim 6 km na południowy zachód od Sałanty , przy drodze Korciany -Kūlupėnų - Sałanty na prawym brzegu rzeki Salantas Pierwszy kościół p.w. św. Wawrzyńca / Lawrenca / wybudowany w 1777 m.) przez Ogińskich. Kościół w 1882 roku zostal spalony przez uderzenie pioruna. Ksiądz Szymon Jacewicz/Jucevičius i parafianie w rok póżniej tj. w 1883 r kościół odbudowują. Teren kościoła otacza parkan zbudowany z kamienia a obok kościoła stoi w 3-piętrowa drewniana dzwonnica z XIX w.

Kalnujai - na Litwie, położone w okr. kowieńskim i w rej. rosieńskim., w pobliżu autostrady A1 -Wilno - Kowno - Kłajpeda i przy drodze 146 Raseiniai - Šilinė , 6 km na południe od Raseiniai. Pierwszy raz w źródłach pisanych pojawia się w XIV wieku. W 1801 r. była tu drewniana kaplica. Murowany kościół z lat 1815-1818 roku zniszczony został w II WŚ. Kościół p.w. Św. Wiktora. zbudowany w r. 1946 r. odrestaurowano w latach 2007-2008.

Kalwaria Żmudzka- Žemaičių Kalvarija na Litwie, w rejonie płungiańskim w okr. telszewskim na Żmudzi. Centrum pielgrzymkowe.
Kalwaria Żmudzka została lokowana przez biskupa żmudzkiego Jerzego Tyszkiewicza w 1642,Kościoł w Kalwarii p.w. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Odpusty Nawiedzenia w Kalwarii Żmudzkiej rozpoczynają się każdego 2 lipca i trwają 10 dni. Od 1649 roku w Kościele Kalwarii Żmudzkiej jest przechowywana Relikwia Św. Krzyża, która została przywieziona z klasztoru dominikańskiego w Lublinie. To jest największa relikwia w Krajach Nadbałtyckich, bo ma 3,2 cm długości i 0,6 cm szerokości.

Kamionka --Akmenynai na Litwie, w okr. mariampolskim, w rej. kalwaryjskim, w gminie Kalwaria,
Uważa się, że wioska została założona przed wielką epidemią grypy w 1710 r. Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1738 roku w formie pisemnej, w tamtym czasie nosił nazwę Kamien. Miejscowy kościół spalony został w czasie II WŚ.. W jego miejscu wybudowano kaplicę w 1956. A w 1991 r zakończono budowę nowego kościoła.

Kapciuszki- Kapčiuškiai - w rejonie oniksztyńskim w okręgu uciańskim, 2 km na północ od Dobejek /Debeikių. W pobliżu rzeczka Aknysta stanowiąca lewy dopływ doo najdłuższej na Litwie rzeki Šventoji. Dawniej była wieś potem kołchoz, dzisiaj jest niezamieszkana. Jeszcze w 1923 r liczyła 17 domostw i 101 osob tam zamieszkałych. W czasie II WŚ 33 osoby zostały z wioski wywiezione na Syberię a w 1949 roku utworzono tu kołchoz który w r. 1992 r się rozpadł. Wieś swego czasu należała do parafii Dobejki

Tu przed laty mieszkali ludzie- nasi przodkowie.
Może ktoś posiada fotografie Kapciuszek gdy były one wioską ?

Kaplice Panoteriai to miejscowość w rejonie Jonavy- Janowskim w okr. kowieńskim, położona na południe od autostrady Kėdainiai-Ukmerge.W Panoterai pierwsza kaplica zbudowana została w 1441 r pod jej budowę ziemię dał ziemianin Baltramiejus Urbonaitis , w 1584 należała do kościoła protestanckiego .
W roku 1700 kaplica spłonęła i nie została odbudowana. Dopiero w 1744 roku zbudowano tu nową katolicką kaplicę która była częścią Kościoła w Siesikai. W 1864 r. kaplica odbudowana z inicjatywy księdza Juozapas Sakalauskas ze środków parafian . W czasie II wojny światowej, kościół został spalony. Obecny kościół o nowoczesnej architekturze zbudowano w 1994 r. Ma on dwie wysokie wieże i doświetloną wieżę nad prezbiterium.Panoteriai w XIX i XX w nosiło
nazwę Kaplice . W XIX w dobra Kaplice należały do rodu Domeyków

Kibarty - Kybartai – na Litwie, w okręgu mariampolskim, w rejonie wyłkowyskim, siedziba gminy Kibarty; położone przy granicy z obwodem kaliningradzkim. Pierwsza wzmianka o Kibartach pochodzi z 1561r. Przez miasto płynie rzeka Lipana (lit. Liepona), która jednocześnie wyznacza granicę z Rosją.
Jest tu Kościół Zbawiciela Eucharystycznego (zbudowany w 1928 r.),cerkiew św. Aleksandra Newskiego (budowa rozpoczęta w 1870 r.), pomnik litewskich kolporterów książek z Suwalszczyzny (2006 r.).
W 1856 r. Kibarty otrzymały prawa miejskie a rozwój nastąpił po 1861 r., gdy utworzono odnogę linii kolejowej z Petersburga do Warszawy, idącą do Wierzbołowa oraz wybudowano stację kolejową w Kibartach. W roku 1919 (lub 1924) powtórnie przyznano Kibartom prawa miejskie. Dziś Kibarty pełnią rolę najważniejszego kolejowego przejścia granicznego Litwy z Rosją oraz ważnego przejścia drogowego

Kiejdany (lit. Kėdainiai ) – w obwodzie kowieńskim, centrum administracyjne rejonu kiejdańskiego,miasto w centralnej Litwie nad rzeką Niewiażą, dawna polska rezydencja magnacka.
Nazwę posiada od nazwiska Kiejdangen – osadnika z Kurlandii który był albo Niemcem albo Łotyszem. Dobra kiejdańskie należały do Radziwiłłów Kościkiewiczów, Kiszków a potem przez dwa stulecia należały do Radziwiłłówi w kolejności Krzysztofa, Janusza i Bogusława. Ostatnimi polskimi właścicielami byli Czapscy. Po nich posiadł dobra gen Todtleben.

Kielmy lit. Kelmė, miasto na Litwie (Żmudź) w okr. szawelskim .Znane było już z kronik krzyżackich jako Kymel (1294). Według podania założył osadę Książę Witold. W XVI wieku istniał tu dwór . Właścicielami byli kolejno Radziwiłłowie, Sołomereccy i Hlebowiczowie. w 1579 kupił je Paweł Grużewski Za udział Juliusza Grużewskiego w powstaniu 1831 część Kielm zostala skonfiskowana . i dobra pozostawały w rękach tego rodu aż do 1940 r., Ostatni Grużewski zginął w 1939, a jego rodzinę wywieziono na Syberię.
Kielmy sa powiatowym miastem. W Kielmach jest kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, wybudowany w latach 1901- 1908 mieszkającego w Lipawie na Łotwie szwedzkiego architekta Strandmana . Zbór Kalwiński wybudowany przez Grużewskich i efektowny barokowy zespół. Dwór aktualnie jest rewitalizowany