Bielecki

[herb_lewa]gozdawaBielecki h. Gozdawa, wylegitymowani ze szlachectwa w Cesarstwie w 1852 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej.
[Bon. I 218; Urus. I 178 ]

[herb_lewa]abdankBielecki h. Abdank. Długosz wspomina o Janie Bieleckim, właścicielu Bielczy w powiecie sandomierskim w drugiej połowie XV w.
Podpisali konfederację korczyńską w 1438 r.
Byli właścicielami Jaszczowa i Kozic w powiecie lubelskim (1531).
[Bon. I 218 ]

[herb_lewa]janinaBielecki h. Janina, w województwie ruskim i wołyńskim, pisali się z Biela i Biełki w woj. ruskim. Jedna z gałęzi rodu Janinów osiedlona w woj. sandomierskim, nabywszy już w końcu XIV stulecia wieś Biele na Rusi Czerwonej, od niej wzięła nazwisko Bielecki. Z B-ch osiedlonych w w. Ks. Litewskim, niektórzy przybrali przydomek Brański.
Byli w posiadaniu starostwa grodkowskiego (1424).
W XVI-XVII w. są na Wołyniu, gdzie posiadają Niemierzyńce w starostwie krzemienieckim (1628), Barszczów (1630), jak również starostwo płoskirowskie (1655). Byli posesorami dóbr Wielka Wola (od 1670), Żdżary w powiecie pilznieńskim (od 1768), i Wołotyn na Rusi Czerwonej (1742).
Podpisali elekcję Jana III w 1674 r. z woj. witebskim, oraz z pow. słonimskim, obiór Augusta III z woj. smoleńskim.
Udowodnili pochodzenie szlacheckie w sądach galicyjskich: ziemskim i grodzkim lwowskim 1782 i 1783 r., grodzkim bełskim i ziemskim czechowskim 1782 r., w wydziale stanów we Lwowie 1810 i 1833 r.
Wylegitymowani w Cesarstwie w 1816 r. (razem przeszło 40 osób) i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej, inni w gub. wołyńskiej w latach 1830—1835, oraz podolskiej 1841—1858.

• Jan, w dzieciństwie wzięty do niewoli przez Tatarów i wychowany w wierze mahometańskiej, powrócił ok. 1580 r. do Ojczyzny. Został przez Stefana Batorego mianowany tłumaczem języka tureckiego i otrzymał królewszczyznę - tę jednak mu zabrano w 1587 r. Bielecki upominał się o nią u króla Zygmunta III, a gdy sprawiedliwości nie otrzymał, rozgniewany udał się na Krym i namówił chana do napadu na południowe prowincje Rzeczypospolitej, będące właśnie bez żadnej obrony. Ten napad należał do najstraszniejszych, cała prawie Ruś Czerwona i Podole były zniszczone ogniem i mieczem. Wzruszony tą ruiną Bielecki uprosił chana, aby powrócił na Krym, a jeńców bez okupu uwolnił. Zmarł kilka lat później na Krymie w wierze mahometańskiej.
• Krzysztof Brański Bielecki, pisarz grodzki witebski, umarł w więzieniu w Moskwie.
• Jan Elizeusz, syn Andrzeja, profesor Paulinów krakowskich 1732 r.
[Bon. I 218-219; Urus. I 178 ]

[herb_lewa]korabBielecki h. Korab, pochodzą prawdopodobnie z woj. sieradzkiego.
Pisali się z woj. kaliskim na elekcję Jana III w 1674 r.
W XVII-XVIII w. są w pow. inowrocławskim, przedeckim, oraz w woj. sieradzkim.
[Bon. I 219 ]

[herb_lewa]korczakBielecki h. Korczak, otrzymali przyznanie szlachectwa w Cesarstwie w 1852 r. i zapisani zostali do ksiąg szlachty gub. kijowskiej.
[Urus. I 179 ]

[herb_lewa]ogonczykBielecki h. Ogończyk, byli na Kujawach i w Wielkopolsce.
• Świętosław, regent grodzki sieradzki 1778 r.; Stanisław, burgrabia łęczycki 1787 r.
[Urus. I 179-180 ]

[herb_lewa]kolumnaBielecki h. Roch, wylegitymowani zostali ze szlachectwa w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1802 r.
Źródło: Urus. I 180.

[herb_lewa]trzaskaBielecki h. Trzaska, pisali się z Belca lub Bielca; zamieszczeni zostali w przywileju danym rodowi Trzasków przez Ziemowita księcia Mazowieckiego w 1404 r.
[Urus. I 180 ]

Bielecki - [biografie]Bielecki

Bielecki online http://polishgenealogy.blogspot.com/2008/11/bielecki.html