Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Babiński Aleksander

22.09.2012 14:14
Aleksander Babiński (ur. w 1823 a. 1824, zm. 31 stycznia 1899 w Paryżu)
    – polski inżynier górniczy, geolog i powstaniec.
    Nie jest znane miejsce jego urodzenia; przypuszczalnie pochodził z ziem zaboru pruskiego. Uczestniczył w powstaniu wielkopolskim w 1848. W 1849 wyemigrował do Francji, gdzie wykształcił się na inżyniera i pracował w tym zawodzie. Po wybuchu powstania styczniowego przyjechał do Krakowa i kierował tam fabryką broni i amunicji zaopatrującą powstańców.
    W późniejszym okresie znowu przebywał we Francji. Podczas wojny z Prusakami, gdy oblegali oni na przełomie lat 1870 i 1871 Paryż, był kapitanem inżynierii w armii francuskiej. W 1874 osiedlił się w Peru, gdzie pracował jako inżynier i geolog. Szacował wielkość złóż i możliwości wydobycia surowców mineralnych, opracowywał mapy znacznych obszarów kraju i plany kopalń. W 1878 przygotował plan osuszenia zalanych kopalń srebra w Cerro de Pasco. Do Paryża powrócił w 1887 i mieszkał tam aż do śmierci.
    Z żoną, Henryką z Warenów (ur. 1819 na Wileńszczyźnie zm. 1897), miał dwóch synów: Henryka – inżyniera górniczego i Józefa – wybitnego neurologa.
Powstańcy styczniowi- [pl.wikipedia.org]

Odpowiedzi (2)

26.01.2014 12:29
Aleksander Babiński - był synem Wincentego Babińskiego i Marianny urodzonej Kamieńskiej. Miał braci - Franciszka, Józefa, Ignacego i Antoniego.
Ojciec - Wincenty był prawdopodobnie oficjalistą Zamojskich w Zwierzyńcu nad Wieprzem. Brat Aleksandra - Franciszek całe życie związany był zawodowo z rodziną hrabiów Zamojskich - pracował w Biurze Ordynacji w Warszawie, a pod koniec życia w Kozłówce. Urodził się w 1821r w Radzyniu, więc prawdopodobnym jest iż Aleksander również pochodzi z południowego Podlasia bądź z Lubelszczyzny.
18.10.2018 13:41
Ostatnie znaleziska - ojciec Aleksandra był w latach 1819-1828 murgrabią pałacu w Radzyniu Podlaskim.
Wcześniej był oficjalistą w Wisznicach w latach 1800-1816 (własność Sapiehów czyli Aleksandra Antoniego Sapiehy i jego żony Anny z Zamoyskich - również właścicielki Radzynia od ok.1818 do 1824 ). W 1819 jest juz w Radzyniu, zapewne sprowadzony przez Annę Sapieżynę.