Kormańska-Kolańska Zofia

Kormańska-Kolańska Zofia (numer obozowy 7884)
urodziła się w 1912 roku w Zamościu. Tam ukończyła seminarium nauczycielskie. Do 1939 roku pracowała jako nauczycielka w szkołach podstawowych podległych kuratorium w Zamościu. Od 1940 roku należała do ZWZ-była łączniczką pomiędzy komendantami, a nauczycielami zaangażowanymi w pracę konspiracyjną w obwodzie zamojskim. Mieszkała w Sopocie. W marcu 1941 roku została aresztowana razem ze swoimi stryjecznymi braćmi Stefanem i Henrykiem Kormańskimi, którzy zginęli w KL Auschwitz. Po wielu przesłuchaniach przez gestapo w Zamościu, została przewieziona na Zamek Lubelski. Do Ravensbrück trafiła 23 września 1941 roku z warszawsko-lubelskiego transportu (Sondertransport-transport więźniów z wyrokami kary śmierci). W obozie pracowała przy budowie baraków , dróg dojazdowych, w szwalni szyjąc odzież i robiąc buty ze słomy. 14 sierpnia 1942 roku została podana operacji doświadczalnej-zakaźnej. Po przebytej operacji razem z innymi operowanymi więźniarkami, z uwagi na zły stan operowanych kończyn, pracowała w komandzie, gdzie robiła skarpety i pończochy wełniane. Praca była dwuzmianowa, po 12 godzin. Tuż przed wyzwoleniem obozu ukrywała się pod podłogą sąsiednich baraków, ponieważ było zagrożenie zlikwidowania "królików". W kwietniu 1945 roku razem z ewakuowanym obozem szła w stronę Lubeki w tzw. "marszu śmierci". Wyzwolona została 3 maja 1945 roku przez aliantów. Zofia Kormańska powróciła pieszo do Polski 20 maja 1945 roku. Zamieszkała z rodzicami w Bydgoszczy. Wyszła za mąż za Henryka Kolańskiego, ale po kilku latach doszło do rozwodu. Od 1962 roku mieszkała w Sopocie, gdzie zmarła 5 lutego 1996 roku.

http://archive.is/lnm7w