Piotrowska-Wrochno Halina

Piotrowska-Wrochno Halina (numer obozowy 7923)
urodziła się 28 lutego 1913 roku w Jarosławiu. Do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück przywieziona została transportem lubelskim z 23 września 1941r. Początkowo pracowała przy noszeniu cegieł, piasku, kopaniu ziemi, a potem przewożeniu węgla. Utraciła słuch z powodu znęcania się nad nią oraz dostała przepukliny od ciężkiej pracy fizycznej. Pracowała następnie przy szyciu futer. 15 stycznia 1943 roku poddana została operacji eksperymentalnej na prawym podudziu. Chorą trzymano w rewirze i rana zagoiła się doraźnie. Następna operacja odbyła się w bunkrze 15 sierpnia 1943r. Zabrano tam Halinę po buncie "królików" i operowano z użyciem przemocy w bardzo złych warunkach higienicznych. Operowano jej wówczas oba podudzia. Chora wysoko gorączkowała w wyniku zakażenia (ropowica) i była trzymana długo w rewirze. Po ostatniej operacji, która odbyła się 31 listopada 1943, trzymana była w rewirze i w bloku 9, gdzie przebywały stare, chore więźniarki i "króliki" zatrudnione przy robieniu na drutach. Gdy w lutym 1945 roku władze obozowe planowały likwidację "królików", Halina Piotrowska ukryła się w bloku miedzy Francuzkami i Rosjankami, a następnie wydostała się z Ravensbrrück transportem do Neustadt-Glewe. 2 maja 1945 r. przyszli Amerykanie i Sowieci i obóz zlikwidowano. W Arnwalde dokąd więźniarki szły piechotą 7 dni, dostały sią na pociąg do Polski. 29 maja 1945r. Halina Piotrowska przybyła do Lublina i wtedy dowiedziała się o śmierci matki. Rozpoczęła pracę w dyrekcji lasów państwowych. Wyszła za mąż i urodziła córkę. Zmarła w 2001 roku.
http://archive.is/lnm7w