Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Piłsudska z Butlerów Teodora Urszula Otylia

14.02.2018 23:31
Teodora Urszula Otylia Piłsudska z Butlerów
Teodora Urszula Otylia Piłsudska z Butlerów (ur. 1811, zm. 5 października 1886 w Poszuszwiu, pow. kowieński) - hrabianka polska, babka Józefa Piłsudskiego.
Teodora Urszula Otylia Butler herbu własnego urodziła się w 1811 r. jako jedno z sześciorga dzieci podkomorzego Wincentego Butlera i Małgorzaty z Billewiczów herbu Mogiła.
Jej ojciec był właścicielem folwarków: Ropszany (gmina Troupie), Leluny, Płaszotka, Jesinkiszki oraz innych mniejszych, których ogólna powierzchnia wynosiła ok. 4000 ha.
Teodora uczyła się w klasztorze sióstr wizytek w Wilnie. Znała niemiecki, francuski oraz grała na fortepianie. W 1832 r. w Ropszanach zaręczyła się z 16 lat starszym Piotrem Pawłem Piłsudskim i tego samego roku w Paryndze (pow. święciański) wyszła za niego za mąż.
Młoda para zamieszkała w Lidowianach (pow. rosieński) razem z bratem Piotra Walerym oraz ich matką Anną z Billewiczów. Następnie rodzina przeniosła się do Poszuszwia (pow. kowieński), gdzie Piotr zajął się majątkiem swojej owdowiałej ciotki Eufrozyny Białłozorowej z Billewiczów, który obejmował ok. 500 ha ziemi. Po śmierci ojca w 1843 r. Teodora przeniosła się z mężem do Ropszan, gdzie Piotr zajmował się, pozostawionym pod ich opieką majątkiem.
Powrócili do Poszuszwia w 1849 r. Z Piotrem Pawłem miała ośmioro dzieci: Józefa Wincentego Walerię (1843-1926) - wyszła za mąż za A. Giedgowda Julię (1836-1910) - wyszła za mąż za M. Bortkiewicza Teresę (1838-1906) - wyszła za mąż za K. Symonowicza Ildefonsa - zmarł w wieku 8 lat Wincentego (1839-1916) - ożenił się za Marią Jeleńską herbu Korczak Ottona - zmarł w dzieciństwie Annę - zmarła w dzieciństwie 24 listopada 1851 r. zmarł jej mąż. Owdowiała Teodora prowadziła majątek w Poszuszwiu. Była jedną z fundatorek kościoła w Pojeślu, którego budowę ukończono w 1862 r., a konsekrowano w 1863 r., jednak władze carskie zabroniły odprawiania w nim mszy i kościół stał zamknięty przez pewien okres. W 1885 r. w wieku 74 lat odbyła stukilometrową pieszą pielgrzymkę z Kowna do Ostrej Bramy w Wilnie. Zmarła 5 października 1886 r. z powodu choroby wrzodowej. Nie została pochowana w Krokach (pow. kowieński) obok męża, gdyż cmentarz był przeznaczony do likwidacji. Spoczęła na cmentarzu w Pojeślu (pow. kowieński), naprzeciw frontowych drzwi kościoła, którego była fundatorką. Pozostawiła po sobie zbiór przepisów kulinarnych z 1839 r.