Osobnica, pow. jasielski

Osobnica, osobnica

Osobnica, w dokum. Oszownicza (z Łazami z Sękami z Olszyną, Skałą, Wysranką i Wiśniówka) wś, pow. jasielski. Ciągnie się w okolicy równej, o małych wzniesieniach, w międzyrzeczu Ropy i Wisłoka, 254 mt. npm., wzdłuż pol Lasowego, aż po jego ujście do Ropy z praw. brzegu. Przez obszar wsi wiedzie droga z Jasła do Radości, która się krzyżuje z drogą gminną z O. przez Łazy do Dębowca. Kwitnął tu wśród ludności przemysł tkacki. Do 1907 istniał tu kościół par. drewniany, niewiadomej erekcyi, pod wezwaniem św. Stanisława, a także szkoła ludowa 7-klasowa i kasa pożycz. Dawniej O. należała do dyec. krakowskiej. Pos. wiek. ma obszaru 455 roli, 44 łąk, 45 past. i 147 mr. lasu; mn. pos. 2282 roli, 343 łąk, 424 past. i 308 mr. lasu. Graniczy na zach. z Harklowa, na płd. z Pagórkiem, na wsch. z Łazami, względnie z Dębowcem i Brzyściem, północną zaś granicę tworzy Ropa. Mac. [SGKP]
Obecnie we wsi kościół postawiony w 1906r- na terenie istnieją dwa cmentarze, jeden nieużywany od ponad 100 lat na wschód od wsi, prawie już nieistniejący. Drugi używany od 1904r.
Zdjęcia ze starego cmentarza

1348 - Data która wg Wikipedii oznacza lokację wsi na prawie wołoskim, co oznacza że wieś była zamieszkana przez [url]Wołochów[/url] - przodków dzisiejszych Łemków. Wymieniony jest Mikołaj z Babic - burgrabia Kamionecki. Niestety w tym czasie ów Mikołaj (Kerstin) zajmował się przez najbliższych 14 lat osadzaniem wsi Kamienica, osadnictwo wołoskie jeszcze nie istniało, zresztą trudno było by to utrzymać skoro w 1864 pojawia się kolejna lokacja na prawie magdeburskim (niemieckim).

1364 - Pierwszy sołtys Jan Tyznar zobligowany do osadzenia wsi wraz z 2 młynami i karczmą.

1512 - konsekracja kościoła

1532 - Tenutariuszem wsi - jako wsi królewskiej jest Jakub Farurej. Akcja rozgraniczenia terenów z wsią Dębowiec (usypanie kilku kopców granicznych).

1581 - Według regestru pobór, z 1581 r. O. była wsią kościelną w okr. bieckim, należała do Jana Mniszka, dzierżawcą był Piotr Broniowski. Było we wsi 27 łanów kmieć., 5 czynsz., 12 ogrodź. z rolą, 18 komór, z bydłem, 8 komór, bez bydła, 5 rzemiosł.

XVIw - koniec - wieś we dzierżawie Zmarszowych

1591 - żołnierzem piechoty wybranieckiej został Wojciech Wierteł, któremu król dał wolność, prawu wybrańców przysługującą.

XIXw - właścicielami są m.in. Piegłowscy, Twardowscy, Gromadzcy, de Laveaux

1846- zamordowana w czasie rzezi Galicyjskiej została Gromadzka, żona dziedzica.

1858 - ur. Jan Adam Atanazy de Laveux

1859 - ur. Felicja de Laveaux

1866 - ur. Jan Zdzisław de Laveaux

1880 - 2442 mieszkańców, z czego 33 na obszarze dworskim własności Augusta de Laveaux. wg. szematyzmu duch. diec. przemyskiej dekanatu żmigrodzkiego liczba ludności to 3428 rz.-kat. i 21 izrael (prawd. pomyłka drukarska)

1883 - 14.07.1883 ślub: Felicja de Laveux i Ludwik "Miętta" Mikołajewicz

1889 - umiera i poch. Władysława Twardowska zam. de Laveuax

1914 - bitwa oddziałów austriackich i rosyjskich. Do dzisiaj pozostał cmentarz wojskowy.