Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Jezierski h.Rogala

4.06.2010 09:16
JEZIERSKI h. ROGALA, Dawna w Prusach Zachodnich rodzina, wzięła nazwisko od wsi Jezierzyc, w wojew. chełmińskiem; pod panowaniem Krzyżaków przybrała nazwisko von Lewald, które w XVI stoleciu zarzu¬ciwszy dla polskiego nazwiska Jezierski, brała jednak je zawsze jako przydomek. W XVI wieku rozdzieliła się na dwie linie, jedną, która została się w Prusach Zachodnich i Wielkopolsce i drugą osiedloną na Litwie.
Oswald, sędzia ziemski chojnicki 1552 r. Kryspin, podstarosta tucholski 1555 r. Mikołaj, miecznik ziem pruskich 1670 r. Wojciech, sędzia ziemski tucholski 1690 r. Feliks, Jan, sądowy ziemski mirachowski i poseł świecki, Jan, Michał, podwojewodzy pomorski i poseł pow. gdańskiego, oraz Wawrzyniec podpisali elekeyę 1764 r. z wojew. pomorskiem. Jan-Paweł, sędzia ziemski tucholski 1765 r., żonaty z Reginą Łaszewską, miał syna Michała (Metr. Kor., Sigil., Kancl., Don. Vars., Zap. Tryb. Piotrk.).
Józef i Franciszek, synowie Józefa i Heleny z Bielickich, wnukowie Stanisława i Elżbiety z Miłkowskich, wylegitymowani w Galicyi 1782 r.
Michał, sędzia ziemski i rotmistrz tucholski, dziedzic dóbr Chełmy, Dobrogoszcz i Klińcze, z żony Doroty Grabowskiej, zostawił pięciu synów; z tych Wojciech, dziedzic na Ciszewie, tylko córki zostawił, a Remigian był kanonikiem gnieźnieńskim, oflcyałem kamieńskim, proboszczem tucholskim i chojnickim; zm. 1715 r. Z trzech innych:
Mikołaj, sądowy tucholski, dziedzic dóbr Chełmy, ożeniony z Elżbietą Lniską, miał pięciu synów; z tych Konstanty, sędzia ziemski tucholski, poseł na sejm 1696 r., a Rcmigian, sądowy tucholski, po którym z Reginy Przebendowskiej synowie, Jakób, sądowy tucholski, i Michał, chorąży malborski 1768 r., a pomorski 1770 r., po którym z Anny Pawłowskiej synowie, Antoni i Michał.
Jan, czwarty syn Michała i Grabowskiej, sądowy mirachowski, dziedzic dóbr Pace i Dobrogoszcz, zostawił z Jadwigi Chrząstowskiej, kasztelanki nakielskiej, sześciu synów; z nich: l) Antoni z żony Maryanny Pawłowskiej miał syna Mikołaja, sądowego tucholskiego 1768—1771 r., po którym z żony Konstancyi Powalskiej, wdowy po N. Pruskim, synowie, Antoni i Ksawery, kanonik kujawski; 2) Karol 1723 r., ożeniony z Anną Derengowską, miał syna Jana, pisarza grodzkiego chełmińskiego 1766 r., po którym synowie: a) Karol, regent ziemski pomorski 1770 r., a mirachowski 1778—1781 r., ożeniony z Maryanną Trembecką, z niej syn Mateusz, i b) Melchior, ożeniony z Antoniną Riesiekierską, pozostawił synów, Maksymiliana i Jana, dziedzica dóbr Janowice, w pow. kujawskim, z synem Juliuszem, urodzonym z Franciszki Czekierskiej, wylegitymowanych w Królestwie 1838—1843 r.
Melchior, najmłodszy z synów Michała i Grabowskiej, sądowy ziemski mirachowski, a w 1719 r. stolnik wiłkomierski, ożeniony z Eufrozyną Niezabitowska, miał synów, Michała i Fryderyka; po Michale, sądowym mirachowskim, deputacie na Trybunał koronny 1768 r., z żony Barbary Czarlińskiej syn Jan, sędzia ziemski tucholski 1770—1780 r., poseł na sejm 1764 r., miał synów: Michała, chorążego pomorskiego 1770—1788 r., Nepo¬mucena i Józefa, a po Fryderyku, kapitanie wojsk królewskich, z Jadwigi Piorunowskiej syn Stanisław miał syna Józefa, po którym dwóch synów: 1) Tomasz żonaty z Maryanną Zielińską, z niej syn Wojciech-Tomasz, urzędnik w Warszawie, wylegitymowany w Królestwie 1853 r., 2) Antoni ożeniony z Teklą Czerniejewską, z niej synowie, Edward-Maksymilian wylegitymowany w Królestwie 1851 r., Franciszek, którego z żony Jadwigi Rogalskiej synowie, Feliks-Sylwester, urzędnik górniczy w Pankach, wylegitymowany w Królestwie w 1853 r., i Marcin, dziedzic dóbr Soczewki, w gub. mińskiej, wylegitymowany w Królestwie 1859 r. z synem Edwardem, urodzonym z Katarzyny Domejkówny. Z tej linii Anastazy-Bonifacy, syn Wacława wylegitymowany w Królestwie 1839 r.
Jerzy, syn Michała, w 1584 r. przesiedlił się na Litwę i zostawił sześciu synów; z tych: 1) Balcer, marszałek dworu ks. Radziwiłłów; 2) Kryspin, ożeniony z Obryńską, miał z niej siedem córek i synów, Piotra i Jrzego; 3) Jan, kanonik wileński; 4) Paweł ożeniony z Buehowiecką; 5) Jerzy, ożeniony z Łoknicką, miał synów, Jana i Melchiora, dziedzica wsi Linowce 1676 r., po którym syn Feliks, dziedzic dóbr Linowce i Jachowicze, urn. 1702 roku, zostawiwszy synów: Aleksandra, zm. 1714 r., Pawła, Kazimierza, Heroiiima i Jerzego, który podpisał pospolite ruszenie 1698 r., i zostawił syna Jerzego-Mateusza, dziedzica dóbr Zdzitów 1758 r.
Szymon-Michał, szósty syn Jerzego, podpisał elekcyę 1642 r. z wojew. brzeskiem; jego syn Marcin zaślubił Dziewałtowską i z niej miał synów: Jana, Kazimierza, Krzysztofa i Marcina. Marcin pozostawił syna Piotra, chorążego nowogrodzkiego, po którym dwóch synów, Jan i Krzysztof. Jan, dziedzic Czerniechowa, komisarz cywilno-wojskowy nowogrodzki 1791 r., z żony Urszuli Mitarnowskiej miał synów; Michała, Tadeusza i Stanisława, którzy 1817 r. przed deputacyą szlachecką wylegitymowali się z tytułu hrabiowskiego. Z nich:
Tadeusz, dziedzic dóbr Basławice, z żony Wojniłowiczówny pozostawił syna Ottona, po którym z Adeli Burthaire de Verny syn Franciszek.
Stanisław, dziedzic Nowego Dworu, miał dwie żony, Malinowską, z tej córka Pamela bar. Rempel. i Virginie de Mory, z której syn Leon, dziedzic dóbr Mołczany, zaślubił Maryę Gumowską i z niej pozostawił córki: Zofię za Bolesławem Białkowskim, Karolinę za Bronisławem d'Erseville i Maryę (Bon.).
Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: 1) gub. kowieńskiej, Tomasz, syn Jana, i inni 1832 r.; 2) gub. grodzieńskiej, Jakób, syn Onufrego, z synami: Kajetanem, Franciszkiem i Piotrem, Wojciech z synami, Bolesławem i Kalikstem i inni 1845—1852 r.
Do Jezierskich herbu Rogala dołączyli się Jezierscy innych herbów, a mianowicie pochodzący od Piotra, miecznika łukowskiego 1780 r., przez jego syna Leona, ożenionego z Elżbietą de la Grange, Wincenty, radca dworu, nauczyciel szkół publicznych w Kielcach, wylegitymowany w Królestwie 1857 r., a także Franciszek, syn Józefa i Maryanny ze Zwolińskich, właściwie do herbu Prus III należący, wylegitymowany w Królestwie 1859r.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego