Dunajewski Maria Zbigniew 1907 - 1966

Zbigniew Dunajewski urodził się w Dynowie w 1907 roku.W siódmym roku życia został porażony chorobą Heinego-Medina wskutek czego doznał zupełnego bezwładu obu nóg.Od tamtej pory był do końca przykuty do wózka inwalidzkiego.
Wiadomości z zakresu Szkoły Powszechnej Zbigniew Dunajewski pobierał w domu rodzicielskim. Po przeniesieniu się z Dynowa do Wołkowyska uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Swisłoczy pow. Wołkowysk.
W roku 1926 Zbigniew Dunajewski jedzie do Krakowa i rozpoczyna studia artystyczne w Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego .Tam pod kierunkiem profesora Jana Raszki studiuje rzeźbę.
do roku 1931 przebywa w Krakowie. W tymże roku stara się o przyjęcie do Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych jednak ze względu na swoje kalectwo nie dostaje się. W roku 1931 Zbigniew Dunajewski zdaje egzamin do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i przenosi się do stolicy. Studiuje rzeźbę w pracowni profesora Tadeusza Breyera.
Chciałbym zacytować słowa ojca zapisane w jego Curriculum Vitae

“Dążeniem mojem było ukończyć Wydział Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie lecz niestety mimo dopuszczenia mnie do egzaminów wstępnych które zdałem z wynikiem pomyślnym ułomność moja była przeszkodą dla grona profesorskiego Krakowskiej Akademii toteż w dalszej konsekwencji pozbawiono mnie w niej miejsca "- tu chciałbym dodać iż ojciec miał wielki żal do Xawerego Dunikowskiego w tym czasie wykładowcy w Akademii Krakowskiej. "Powyższa decyzja była dla mnie przeżyciem i dużo kosztowała mnie wysiłku przed zwątpieniem we własne siły i przed wewnętrznym się załamaniem. I tutaj muszę przyznać że o wiele łatwiej znosiłem wszelkie braki finansowe które prześladowały mnie od początku studiów zwłaszcza od czasu choroby a następnie śmierci ojca od którego to czasu byłem skazany wyłącznie na własne siły. Pomimo to ostatnim wysiłkiem woli postanowiłem jeszcze spróbować szczęścia co do przyjęcia mnie do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Tutaj dla mych dążeń los był łaskawszy bo oto po zdaniu egzaminów wstępnych ku mej radości zostałem przyjęty na Wydział Rzeźby i to bez żadnych zastrzeżeń. Na tym miejscu muszę podkreślić swoje uznanie dla profesora Tadeusza Breyera przez którego zostałem zrozumiany a w dalszych latach studiów miałem możność korzystania z jego cennej korekty. Z tych względów moja wdzięczność do niego pozostanie na zawsze”

W roku 1936/37 Zbigniew Dunajewski zaczyna brać udział w wystawach Instytutu Propagandy Sztuki i Zachęty. W roku 1938 w dorocznym salonie "Zachęty" otrzymuje pierwszą nagrodę za rzeźbę "Ariadna". Z nagrodzonych prac w konkursach otrzymuje pierwszą nagrodę za godło górników w płaskorzeźbie. W roku 1939 przygotowuje się do następnego salonu niestety wybucha wojna .

Okres okupacji jest prawie wykreślony z działalności artystycznej .Z opowiadań rodzinnych wiem iż w czasie okupacji ojciec wyrabiał z papier-mache różne figurki i szopki na święta aby przeżyć jakoś okupację. Niestety nie zachowały się żadne prace ani zdjęcia z tamtych lat.

Po wyzwoleniu Zbigniew Dunajewski z zapałem zabiera się do pracy twórczej. Bierze udział we wszystkich niemalże wystawach Okręgowych ,Ogólnopolskich i Zagranicznych.
W latach 1950-53-54-Ogólnopolska Wystawa Plastyki-"10 lat Ludowego Wojska Polskiego w Plastyce" w Warszawie; rok 1953 wystawa "Rzeźba Warszawska 1945-60 ".Za granicą bierze udział na międzynarodowej wystawie rzeźby w Carrarze w 1957 r.-Wystawa w Chinach "Nowa Polska Sztuka". Bierze udział w konkursach uzyskując nagrody i wyróżnienia między innymi wyróżnienie na Łuk Triumfalny w Lublinie i pierwsza nagroda na pomnik Feliksa Dzierżyńskiego-realizacja.
Realizuje też pomnik Jana Kilińskiego w Trzemesznie.
Umiera w Warszawie 19-11-1966r przeżywszy 59 lat
http://www.genealogia.okiem.pl/dunajewski.htm