Pieszczyński Adolf (1841-1925)

Ks. Adolf Pieszczyński urodził się we wsi Żeliźnie w województwie lubelskim, dnia 17 XII 1841 r. Kształcił się w Białej Podlaskiej, seminarium skończył w Janowie, w latach 1862 — 1866, studiował w Akademii Duchownej Warszawskiej, którą skończył ze stopniem kandydata św. teologii. Wyświęcony w r. 1866, został kapelanem biskupa Szymańskiego, sekretarzem Kon-systorza Generalnego, wikariuszem katedralnym. Z probostwa kożuchowskiego przeniesiony został w r. 1876 do parafii Międzyrzec, gdzie pracował przez 14 lat wśród unitów. W r. 1890 uznano go za szkodliwego i usunięto do Zeliszewa, a w r. 1896 do Maciejowic, gdzie pracował aż 28 lat, do śmierci w dniu 14 lutego 1925 r. Jest jednym z najwybitniejszych duchownych polskich, a perłą duchowieństwa Diecezji Podlaskiej. Zwrócił uwagę w swoim duszpasterstwie na katechizację dzieci, nauczanie starszych, zakładał biblioteki, ochronki, kasy oszczędnościowe, zbudował w Maciejowicach murowaną plebanię, otworzył szkołę gospodarczą dla dziewcząt, opiekował się miejscowym szpitalem, do którego sprowadził siostry miłosierdzia. Odznaczony kanonią katedralną lubelską, prałaturą, po wskrzeszeniu Diecezji Podlaskiej został wikariuszem generalnym.
Napisał kilka wartościowych książek o treści historycznej: „Dzieje Akademii Duchownej Warszawskiej", 1907; „Opis histc-ryczno-statystyczny par. Międzyrzeckiej", 1911; „Bojarzy międzyrzeccy", 1892. Wydal również przepiękną i pożyteczną dla każdego kapłana książkę: ,.Ideał kapłana", Warszawa 1904, oraz wiele dzieł o treści ascetycznej ogólnej: o św. Franciszku Salezym, o św. Wincentym a Paulo, o Mszy Św.. wykład Litanii Loretańskiej, katechizm.

Bibliografia

Aleksandrowicz P. ks., Diecezja siedlecka...