Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Brodniccy herbu Łodzian

27.12.2008 16:28
Brodniccy herbu Łodzian
O Łodzicach Brodnickich powiada Paprocki w „Herbach Rycerstwa
Polskiego" (Kraków 1584), że to dom starodawny, który już w początku XV wieku
nabył od Choryńskich Habdanków dziedziczne ich gniazdo Choryń w Kościańskiem,
(dziś Taczanowskich) w ten sposób: „Był Szymon Choryński, który miał ze
dwiema żonami pięć synów; ci co pierwszej żony byli, mężowie wielcy, jako
Jakób, który u Ludwika, króla węgierskiego, roty znaczne miewał, tamże czyniąc
na harcu, zabit z działa od Turków. Wojciech, także będąc człowiekiem
rycerskim, służąc Opalińskiemu Piotrowi, ochmistrz owi Królowej, umarł; Jan, brat ich
trzeci, wszyscy na części swe w Choryni wzięli u Brodnickich z domu Łodzią
summę niemałą pieniędzy po śmierci ojca swojego, z której części skupili macochę,
niejaką Łucką, która miała synów dwóch z ojcem ich Szymonem, Marcina, który
zabit pod Kościanem i Macieja, który potem po śmierci brata swego część swą
i jego przedał tymże Brodnickim". Nie wiadomo nam dokładnie, jak długo
utrzymała się Choryń w ręku Brodnickich, wszakże w drugiej połowie XVIII stulecia
należała już clo ostatniego z Herstopskich Nałęczów, Józefa, szambelana Króla
Stanisława Augusta, z którego córką przeszła w dom Taczanowskich.
W wiekach XVI i XVII nikną w wielkopolskich aktach wszelkie o
Łodzicach Brodnickich ślady, co nam nasuwa myśl, że wzmiankowani przez Nie-
sieckiego pod Wieniawitami Brodniccy w Ziemi Wieluńskiej są identycznymi
z Brodnickimi.herbu Łodzią, boć ani Paprocki, ani Okólski o żadnych
Brodnickich herbu Wieniawa nie wspominają.
Praojcem kwitnących po dziś dzień w Wielkopolsce Łodziców
Brodnickich był:
Stanisław (I pok.), pisarz grodzki ivielunski, z sejmu 1641 roku komisarz
do uspokojenia pogranicznych dyfferencyi, a w r. 1643 deputat na trybunał koronny.
Córka jego Arina była za Stanisławem z Kiekrza Kierskim herbu Jastrzębiec
(Ihscr. Posn. 1601 fol. 1354) Z synów jego podpisali w roku 1697 elekcyą
Augusta II: Jan, z województwa poznańskiego i Stefan, z województwa
kaliskiego.
Z tych Jan (II pok.) z niewiadomej małżonki pozostawił syna
jedynaka Franciszka.
Franciszek Łodzią Brodnicki (III pok.), żyjący w pierwszej połowie
XVIIIgo stulecia i posiadający dobra ziemskie^ z Katarzyny Stroińskiej
herbu Janina pozostawił trzech synów: Stanisława, Macieja i W a-
wizyńca, cytowanych w aktach poznańskich z dodaniem przy nazwisku herbu
Łodzią A780 Inscr. Posn. fol. 125; 1782 fol. 262; 1783 fol. 160). Z tych umarł
Wawrzyniec bezżenny; Maciej zaś, ożeniony z Honoratą de Frezer
herbu własnego (Inscr. Posn. 1782 fol. 262), nie miał z nią potomstwa.
Trzeci z braci:
*) Według zapisków archiwalnych ś. p. Teodora Życlilińskiego, syna.
' Przyp. Autora.
Stanisław Karol (IV pok), komornik ziemski, a następnie pisarz
grodzki poznański (Inscr. Posn. 1783 fol. 160), dziedzic dóbr Wilkowa w
Bukowskiem, gdzie życia dokonał, oraz przez czas niejaki dziedzic zastawny
Czempinia od kasztelana Szołdrskiego, któremu był znaczną summę na nie pożyczył,
pojął w małżeństwo Teresę z Kiekrza K i e r s k ą herbu Jastrzębiec (zob.
B. X. str. 116), córkę Antoniego i Maryanny Markowskiej herbu Szeliga (Inscr.
Posn. 1779 r. fol. 60), która mu powiła cztery córki i jednego syna, Piotra.
Z córek: Florentyna za Julianem Zarembą Suchorzewskim, synem
Wincentego i Bereźnickiej herbu Sas, a wnukiem Ignacego Suchorzewskiego,
chorążego bydgoskiego i Maryanny Sokolnickiej herbu Nowina; Teresa zaślubiła
Maksymiliana Prusimskiego Ostroroga herbu Nałęcz I, syna Wincentego,
pana na Goraju, Sarbi i Sędzinach, i Katarzyny Chłapowskiej herbu Drya (Inscr.
Posn. 1783 fol. 177, 178; zob. B. VII str. 189); Eozalia wyszła za Józeta
z 'Kiekrza Kierskiego, dziedzica dóbr Pobórki (ich potomstwo zobacz
w* B. X str. 177); wreszcie Prowidencya, małżonka Walentego Pomiana
Grabskiego, z którym miała syna Antoniego, zmarłego w r. 1891.
Piotr (V pok.); oficer z r. 1831, kaivaler złotego krzyża Virtuti militari,
dziedzic dóbr Miłosławie i Strzeszkowa w Wągrowieckiem, miał za żonę
Prowidencya Joannę Nieżychowską herbu Pomian, córkę Franciszka, dziedzica
dóbr Nieświastowic i Brygitty Barbary Marszewskiej, wdowy po Józefie Watta
Kosickim (zob. E. XI str. 120), która umarła dnia 25 marca 1860 roku,
pozostawiając synom majętność Nieświastowicką w Wągrowieckiem. Z tego
małżeństwa dwóch synów:
•J* Kaźmierz (VI pok.), dziedzic dóbr Dziećmiarek, zmarły w
Poznaniu 1888 r. i tu pochowany na starym cmentarzu Ś. Marcińskim,
ożeniony z Teresą Eadońską herbu Jasieńczyk, córką ś. p. Anastazego,
dziedzica dóbr Krześlic, i ś. p. Pauliny z Białobłockich herbu Janina (zob.
E. HI str. 225). Z niej:
Karol (VII pok.), ^
Wacław,
Witold,
Tadeusz,
f M a r y a, um. 1868 r.
Celina,
Paulina,
Władysław (VI pok.), poseł na sejm berliński, dziedzic dóbr
Nieświastowic, ożeniony z Waleryą Brzeską herbu Topór, z Krotoszyna,
córką ś. p. Amilkara i Eozalii z Karskich herbu Jastrzębiec. Z niej:
Bolesław (VII pok.) Łodzie Brodnicki, doktór filozofii
po napisaniu rozprawy z ekonomii politycznej na uniwersytecie
w Lipsku.
Julian Łodzie Brodnicki, uczeń prawa na uniwersytecie
w Berlinie.
Izabella.
} Łodzicowie Brodniccy.

Żychliński rocznik XVI