Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Pilicy, Otto z (ok. 1330-1384)

25.07.2011 14:00
Otto z Pilczy (Otto z Pilicy, Otto Pilecki) h. Topór. Ur. ok. 1325, zm. 1384, syn Jana kasztelana radomskiego, wnuk Ottona (lub Krzywosąda ), pochodzący z rodu toporczyków a więc po mieczu spokrewniony z Tęczyńskimi. Żona: Jadwiga Melsztyńska (Tarnowscy). Ojciec Elżbiety, trzeciej żony Władysława Jagiełły.

"Rycerz prawy" z otoczenia Kazimierza Wielkiego na którego dworze się wychował. Po raz pierwszy widać jego podpis - jako młodego rycerza w 1341 w Lelowie, przy rozwiązywaniu sporu granicznego z księciem opolskim. Potem dalej rozwija karierę jako zaufany królewski w sprawie ochrony granic. Pojawia się w 1349 jako wysłannik króla do wymuszenia podatku z dóbr Złota biskupa Bodzanty. Jest to czas epidemii "czarnej śmierci" w Europie z czego mogły wynikać trudności w podatku. Wysłannik biskupa zostaje jednak wrzucony do Wisły co odbija się echem w Rzymie, w wyniku czego król jako zadośćuczynienie funduje kościoły w Sandomierzu, Stopnicy, Szydłowie, Kargowie, Zagości i Wiślicy. Otton w 1354 podejmuje pielgrzymkę do Ziemi Świętej, choć nie ma dowodów jej odbycia - być może jako ekspiację. Otto występuje w radzie krakowskich Żup Solnych. Jest starostą ruskim (od przynajmniej 1352 -1369). W 1356 przebywa z królem w ziemi sądeckiej. Za zasługi otrzymuje w 1361 dobra w Łańcucie stając się najbogatszym człowiekiem w Polsce. W 1362 wzmiankowany na dyplomie wystawionym w Dobczycach (odbyło się tam prawdopodobnie zgromadzenie rycerstwa). Ok 1369 po nieudanej wyprawie do Mołdawii stracił starostwo ruskie, otrzymując chwilowo starostwo wielkopolskie (1371-2) a następnie po protestach kasztelanię wiślicką następnie zostaje wojewodą i starostą sandomierskim (1376-83/4). Ok. 1371, być może już jako wdowiec, żeni się z młodszą od niego Jadwigą Melsztyńską (córką Jana - protoplasty rodu Melsztyńskich, a jego brat Rafał - protoplastą rodu Tarnowskich). Zostaje ona potem matką chrzestną Władysława Jagiełły. W 1370 po śmierci króla władcą Polski zostaje Ludwik Węgierski, a wcześniej Otto zabezpiecza w swoim domu część skarbca królewskiego. W 1377 wystawia chorągiew w wyprawie króla Ludwika na Litwę - która miała na celu odbicie zajętych miast i pojmania jeńców z okolic Sanu (w którym Otto miał dobra, więc mogły zostać porwane osoby z jego otoczenia). Otto z Pilczy stał się najbardziej wpływową osobą z rodu Toporczyków. Jan z Czarnkowa napisał o nim "miles circumspectus ac liberalissimus ac potens" (w wolnym tłumaczeniu: żołnierz rozważny, wyrozumiały i potężny).

Otto, lub jego ojciec zbudowali zamek w Smoleniu i założyli niedaleko jego miasto Pilica które otrzymało prawa magdeburskie w 1393r. Był też właścicielem licznych innych dóbr - m.in. na terenie Rudy Śląskiej i Mysłowic a także działek w Krakowie w okolicy dzisiejszego kościoła św. Józefa. Prawd. to on ufundował kaplicę przy kościele oo. Dominikanów.

Córka Ottona, będąca najbogatszą osobą w państwie, W 1417 w wieku ok 45 lat, zostaje trzecią żoną Władysława Jagiełły, wcześniej przeżywszy porwanie do Czech, odbicie przez jej drugiego męża (tą historię być może wymyślił Długosz chcą zdyskredytować Elżbietę), i kolejny ślub z Wincentym Granowskim. Jej syn - Jan Granowski przejmuje dobra w Pilicy i nazwisko Pilecki - jednak jest to już rodzina herbu Leliwa.

Bibliografia

SHG Woj Krak.
Marzec A., Urzędnicy Małopolscy ...
Kołodziejski S., Średniowieczne Rezydencje Obronne ...
Kurtyka J., Latyfundium tęczyńskie ...