Wiktorowski Antoni (1893-1945)

[blok]Antoni Wiktorowski h. Jastrzębiec, 11.VI.1893-1945, (żonaty z Konstancją N., nauczycielką). W czasie Wielkiej Wojny służył w kawalerii carskiej, w 1917 porucznik, a dalej uczestnik wojny z bolszewikami. Służył jeszcze w 44 pp. w Kołomyi, i 2 pp. Legionów Polskich w Sandomierzu. Ze stanu spoczynku, ze stopniem majora walczył w 1939, gdzie dostał się do niemieckiej niewoli, z której zwolniono go ze względu na zły stan zdrowia. Mimo to nadal walczył. Był dowódcą obwodu ZWZ-AK Sandomierz. W 1944 w „Akcji Burza”, dowodził 2 pp. Legionów ZWZ-AK, w składzie 2 DP ZWZ-AK. W tymże roku od maja do sierpnia był Komendantem Obozu Sandomierskiego. Po rozwiązaniu ZWZ-AK, na Wielkanoc 1945 wrócił do własnej wilii „Zacisze” w Bogorii. Tam aresztowany przez UB, więziony w Sandomierzu, Kielcach i Łodzi, gdzie został zamordowany podczas śledztwa. Pamiątkową tablicę ku czci ppłk. wmurowano w kościele w Bogorii

(Może jego krewnymi byli Stefan i Marian, rozstrzeleni w Iwaniskach k. Bogorii przez hitlerowców, za pomoc partyzantom (informacja z oficjalnej strony www. Gminy Bogoria))

[nad. Sebastian Bolesta-Jankowski, za: K. Jasiewicz, Lista strat ziemiaństwa polskiego 1939-1956, Warszawa 1995]