Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Karewicz Franciszek (lit. Pranciškus Karevičius)
Tytuł:
Karewicz Franciszek (lit. Pranciškus Karevičius)
Opis:
ur. 29.09.1861, - zm. 30.05.1945.
Duchowny katolicki, marianin, biskup ordynariusz żmudzki (1914-1926); od 1926 arcybiskup tytularny Scytopolis.
Po studiach w Lipawie i Petersburgu oraz święceniach 1886 profesor seminarium duchownego w Petersburgu, proboszcz w Samarze nad Wołgą i w Petersburgu oraz kanonik mohylewski. 20.02.1914 mianowany ostatnim biskupem żmudzkim z siedzibą w Kownie, sakrę biskupią przyjął 17 maja 1914. 24.03.1926 zrezygnował z urzędu, mianowany arcybiskupem tytularnym Scythopolis. Przyjął obywatelstwo litewskie, wstępując następnie do zakonu marianów w Mariampolu. (Wikipedia) Od samego początku bp Karewicz zamanifestował swój kierunek narodowy litewski. Już pierwsze nominacje do kapituły, dokonane z Petersburga zaraz po wyświęceniu, zaznaczyły litewski kurs narodowy w polityce nowego biskupa. Szczególnie nominacje dwóch jaskrawych przywódców nacjonalistycznego klerykalizmu litewskiego – księży Olszewskiego (na kanonika) i Dąbrowskiego – Jakštasa (na prałata) – były swego rodzaju aktem demonstracji (…)
Duchowny katolicki, marianin, biskup ordynariusz żmudzki (1914-1926); od 1926 arcybiskup tytularny Scytopolis.
Po studiach w Lipawie i Petersburgu oraz święceniach 1886 profesor seminarium duchownego w Petersburgu, proboszcz w Samarze nad Wołgą i w Petersburgu oraz kanonik mohylewski. 20.02.1914 mianowany ostatnim biskupem żmudzkim z siedzibą w Kownie, sakrę biskupią przyjął 17 maja 1914. 24.03.1926 zrezygnował z urzędu, mianowany arcybiskupem tytularnym Scythopolis. Przyjął obywatelstwo litewskie, wstępując następnie do zakonu marianów w Mariampolu. (Wikipedia) Od samego początku bp Karewicz zamanifestował swój kierunek narodowy litewski. Już pierwsze nominacje do kapituły, dokonane z Petersburga zaraz po wyświęceniu, zaznaczyły litewski kurs narodowy w polityce nowego biskupa. Szczególnie nominacje dwóch jaskrawych przywódców nacjonalistycznego klerykalizmu litewskiego – księży Olszewskiego (na kanonika) i Dąbrowskiego – Jakštasa (na prałata) – były swego rodzaju aktem demonstracji (…)
Lokalizacja:
Litwa.
Kiedy:
ok. 1940 r.
Wymiary oryginału:
691 x 1024
Źródło:
http://kurierwilenski.lt/2017/08/04/korzenie-wspolczesnosci-dzienniki-michala-romera-z-lat-1911-1915-2/#imageclose-84156
Numer zdjęcia:
135427