Głuchów

Głuchów-wieś w woj.łódzkim,powiecie skierniewickim. Głuchów w gminie Kawęczyn pojawia się w źródłach pisanych w 1374 roku. Wzmiankowany był wtedy Filip, rektor kościoła. Była to wówczas własność rodu Nałęczów, następnie Cieleckich, Borzęckich, a w drugiej połowie XIX wieku Zaborowskich. Lista ta nie wymienia Gałczyńskich, którzy siedzieli tutaj w XVIII wieku i byli fundatorami nowego kościoła. We wsi znajdował się dwór na kopcu. Archeolodzy, którzy w latach dziewięćdziesiątych minionego stulecia prowadzili badania na terenie gminy Kawęczyn. Archeolodzy, którzy w latach dziewięćdziesiątych minionego stulecia prowadzili badania na terenie gminy Kawęczyn, datują jego wzniesienie (podobnie jak sąsiednie w Tokarach i Milejowie) na późne średniowiecze. Jedyny jego opis, zawiera inwentarz (vide aneks) sporządzony po śmierci Tomasza Gałczyńskiego w dniu 10 lipca 1786 roku. Nie pełnił on już wtedy funkcji mieszkalnych, które przejął nowy dwór. Obecnie śladów po dworze obronnym już nie ma. Wszystko wskazuje na to, że znajdowała się we wschodniej części wsi, około 350 m na wschód od kościoła, tam gdzie jeszcze dziś znajduje się relikt okrągłego nasypu, pozostałości zespołu dworsko-parkowego i rybnych stawów zasilanych ciekiem Teleszyny.W wizji stanu dóbr Głuchowa i Rzymska, własności Tomasza Gałczyńskiego czytamy:Za dworem w ogrodzie sklepik z cegły, częścią kamieniami murowany, do którego schodki złe. Wyszedłszy ze sklepu idąc ku stajniom dwór stary, czyli folwark, przed którym mostek zły. Tam drzwi na zawiasach bez zamknięcia. W tej izbie okien trzy z gruntu złe, bez żadnego zamknięcia, komin lepiony zły, piec z kafli starych dwie izby grzejący z gruntu zły, posowa podłoga złe. Z tej izby drzwi do drugiej stare na zawiasach z wrzeciądzem, w tej izbie okna dwa, jedno z gruntu zabite, drugie w szyby potłuczone, podłogi nie masz, posowa z Deli zła. Stamtąd przez izbę i sień na drugą stronę drzwi do izby na zawiasach bez zamknięcia, tam okna trzy w tafle potłuczone, komin z gruntu zły, posowa stara, podłogi nie nie masz, po

Czeczot Katarzyna