(Baranek Boży). Symbol używany w heraldyce głównie kościelnej, przedstawiający Chrystusa zmartwychwstałego (ze sztandarem) - zwycięstwo nad szatanem, Chrystusa tryumfującego - apokaliptycznego (siedzący na księdze z siedmioma pieczęciami), Dobrego Pasterza (z laską pasterską i zawieszonym na niej dzbaneczkiem mleka), Głosiciela Dobrej Nowicy (na pagóry z czterema źródłami - Ewangelie). Jako baranek kroczący ze sztandarem jest też atrybutem Jana Chrzciciela
W heraldyce oznacza wiarę, człowieka śmiałego serca, nie bojącego się walczyć dla Chrystusa.
Występuje w dawnym herbie Wielunia, a także w herbach diecezji miśnieńskiej i warmińskiej. Także w herbach kilku miast na świecie m.in. Tuluzy i Rouen a w Polsce - Latowicz oraz Nysy (na tarczy Jana Chrzciciela). Figuruje też w herbach biskupich - np. bp. Radziejowskiego z Warmii.
Jako drzewo które rosło na grobie Hirama Abi - legendarnego budowniczego świątyni Salomona - jest symbolem masońskim. Jej liście symbolizują wdzięczą pamięć. Jest symbolem mistrza loży masońskiej. Drzewo akacji jest wyjątkowo trwałe a liście zwijają się na noc. Dlatego też gałązka akacji składana na grobie jest symbolem nieśmiertelności.
Kolor pomiędzy ciemnym różem a czerwienią, oryginalny kolor flagi polskiej. Symbolizuje wierną i szczęśliwą miłość.
amfisbena
Dwugłowy potwór z lwim korpusem i głowami skierowanymi na dwie strony. Jest symbolem zaświatów i strażnika tajemnicy, śmiertelny wróg Sfinksa. Amfisbena potrafiła przetrwać w stanie hibernacji a chwytając się pyskami toczyć się jako koło.
W heraldyce występuje głównie w herbach miejskich. Jest symbolem dostojeństwa, honoru i sławy. Umieszczanie postaci anioła symbolizowanie prośbę o ochronę niebiańską.
Egipski krzyż lemniskatyczny. Symbolizuje życie, siły witalne, zapłodnienie ziemi przez niebo. Trzymany przez bogów, królów jest kluczem do królestwa umarłych. Koptowie przejęli go i używają jako symbol życiodajnej siły Krzyża Chrystusowego
(łac.) - uzbrojona. Działo różnego kalibru i różnych nazw stosowane w sztuce wojennej od średniowiecza. Z racji tego że była jedną z najważniejszych zdobyczy wojennych w heraldyce symbolizuje chwałę zdobytą podczas działań zbrojnych i siłę ducha.
Piec hutniczy - podstawa alchemicznych prac związanych z uzyskiwaniem kamienia filozoficznego, a także innych prac metalurgicznych. Miał formę wieży, z paleniskiem w dolnej części - stąd często jako symbol, lub mobilium tak przedstawiany o zbliżonej symbolice.
Symbolizował płomień uczuć, wielką miłość, a także zajęcia związane z alchemią
baran
W heraldyce jest symbolem Jana Chrzciciela, św. Agnieszki (czystość) i ogólnie wodza, księcia (z racji przewodzenia stadem). W heraldyce kościelnej jest oczywiście symbolem Chrystusa.
Król węży ze skrzydłami, głową i nogami koguta. Potwór który zabijał samym spojrzeniem lub oddechem. Symbolizuje śmierć, przejście do krainy umarłych, strach dla patrzących na ów herb.
Występuje w herbie Kurska (Rosja) oraz Bazylei (Szwajcaria) - jako podtrzymujący herb.
Złota bizantyjska moneta używana w czasie wypraw krzyżowych. W heraldyce może oznaczać wykupywanie chrześcijanina z niewoli, lub bogactwo zdobyte na wyprawach.
Krótka strzała do kuszy, lub górna część strzały do łuków.
Bełty do kuszy użyte w herbie mogą oznaczać wzięcie udziału w walce - bez wahania, ale wykorzystując swoją przewagę, lub niepostępując zgodnie z zasadą fair play.
Symbol wywodzi się z hieroglifu egipskiego oznaczającego równość, podobieństwo. Związany w różnych kulturach z boginiami równowagi (Maat, Mitre, Nemezis) - ukrytymi naczelnymi siłami natury. Z tej przyczyny stojący w opozycji do kultury chrześcijańskiej opartej na prymacie ducha i transcendencji. Symbol uproszczony do rzymskiej cyfry II. Symbolizuje aktywność, wiedzę, wszechstronność, podstawowe prawa natury. Alchemiczny symbol procesu związania.
(Nie należy przeceniać roli symboli zodiakalnych w heraldyce polskiej, pomimo zbieżność wyglądu z niektórymi układami herbowymi.)
Godło przedheraldyczne użyte przez Bronisza, wojewodę brzeskiego z rodu Pomianów ze Służewa. Pieczęć pochodzi z dokumentu wystawionego w 1308, na którym w sigillum widnieją trzy tarcze - jedna z powyższym godłem, druga z dwoma odwróconymi półksiężycami a trzecia z głową żubra.
bułat
Turecka szabla,z szeroką klingą, wąską przy rękojeści a coraz szerszą ku końcowi. Używana np. w chorągwiach janczarskich.
Broń ta jest obecna jako mobilium np. w herbie Zagłoba.
Mobilium występujące m.in w herbie Ciołek (młody byczek). Symbol siły, dzielności. Jako udomowione zwierze symbolizuje siłę przyrody w służbie człowieka, a więc też wspaniałomyślność, pracowitość, wierną służbę. W herbach regionów nawiązujących do pogańskich korzeni dynastycznych związany jest ze Swarożycem.
Jest to symbol łączący znak słońca i księżyca. Księżyc (symbol pierwiastka duchowego) ma zazwyczaj większe rozmiary, co oznacza prymat wartości niematerialnych nad intelektem. Znak związany z symboliką troski o dobra materialne, opieki nad powierzonym mieniem. Alchemiczny symbol procesu krzepnięcia.
(Nie należy przeceniać roli symboli zodiakalnych w heraldyce polskiej, pomimo zbieżność wyglądu z niektórymi układami herbowymi.)
Symbol heraldyczny pochodzący z mitologii greckiej. Posiada wiele znaczeń. Można symbolizować gniew, zemstę, dzikie namiętności, ale też uosobienie męskości, bohaterstwo na polu walki, twórczą naturę, zdolnego kawalerzystę, dwoistość natury człowieka ziemską(koń) i wieczną (człowiek). Jeśli ma rękach łuk jest to wizerunek Chirona, opiekuna i wychowawcy herosów.
pies o trzech, lub dwóch głowach. postać pochodząca z mitologii greckiej - strażnik piekieł. Jest symbolem, wiernej służby i czujności. Głowy oznaczają przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.
W heraldyce jest często symbolem legendy herbowej w której przodek rodu zdobył chorągiew lub dokonał mężnych czynów w walce. Może też być symbolem nadania praw za służbę związaną z uposażeniem całej chorągwi. Występuje w herbie Radwan i jego odmianach Przerowa, a także w herbie woj. smoleńskiego (z drzewcem).
Symbol używany przede wszystkim w heraldyce i pismach masońskiej i wolnomularskiej. Cyrkiel, jako służący do wykreślania koła oznacza sprawiedliwość, rozsądek, doskonałość, astronomię, nawigację. W wolnomularstwie ograniczenie pożądań, równowagę sił duchowych i fizycznych.. Znakiem ucznia jest węgielnica na cyrklu (opanowanie ducha przez materię), znakiem czeladnika - węgielnica i cyrkiel przeplecione (równowaga), znakiem mistrza cyrkiel na węgielnicy (opanowanie materii przez ducha).
Jako mobilium herbowe - symbol śmierci i przemijania. Rozpowszechniła się w dobie reformacji kiedy to przyjmowali ją często za swoje godło pastorzy. Może też symbolizować pokonanego wroga, lub być znakiem wiedzy medycznej.
Najbardziej dostojne drzewo znane w Europie. Symbol stałości, szlachetności, dostojeństwo, siły witalnej. W tradycji ludowej gałązki dębu zawieszano na pod powałą ku zapewnieniu siły, oraz wkładano do kołysek chłopców. Drzewo, piękne, niezależne, wolne. Występuje w wieku herbach niemieckich, gdzie stał się w XVIII wieku symbolem pogaństwa. Wieniec z liści dębowych symbolizuje niepospolite męstwo.
