Powstańcy styczniowi

Reformat, Powstaniec, zakłuty w Miechowie 17.2.1863

czeladnik blacharski z Galicyi. służył jako szeregowiec w oddziale Kurowskiego, zakłuty bagnetami w bitwie pod Miechowem dnia 17 lutego 1863 r.

czeladnik blacharski z Galicyi, służył jako szeregowiec w oddziale Kurowskiego, zakłuty bagnetami pod Miechowem dnia 17 Lutego 1863 r.

czeladnik kowalski, służył jako szeregowiec w oddziale Kurowskiego, poległ pod Miechowem dnia 17go Lutego 1863 r.

czeladnik kowalski, służył jako szeregowiec w oddziale Kurowskiego. poległ w bitwie pod Miechowem dnia 17 lutego 1863 r.

Rzeźnik, syn oficera grenadierów armii Królestwa Polskiego, agent na prowincji Ławy Głównej Krakowskiej

Ur. 30.09.1843r., Krypy pow. Węgrów. Dzierżawca ziemski i członek Towarzystwa Oficjali Prywatnych Towarzystwa Rolniczego i członek Towarzystwa Sokół. Zamieszkały w Suchorabie, kawaler, katolik. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był praktykantem gospodarczym, natomiast w czasie powstania szeregowcem. Służył pod Kurowskim i walczył pod Sosnowcem, Skałą i Miechowem, a następnie pod Langiewiczem walczył pod Chrobrzem i Grochowiskami. Pod Miechowem był ranny w lewą nogę, a pod Grochowiskami w lewą stronę, w głowę i lewą pierś. W roku 1866 odbył kompanię w wojsku austriackim, aby otrzymać obywatelstwo. W 1877r. został mianowany oficerem w razie mobilizacji. Deklarację podpisał w 1893r.

Mieszczanin z Miechowa (ślusarz lub kowal). W czasie bitwy 17.2.1863 nie brał udziału ale po niej ukrył trzech powstańców m.in , któremu dał przebranie - kożuch i włączył do pracy w kuźni, w ten sposób uratował go od śmierci, która spotkała dwóch pozostałych podczas rewizji przez Moskali zaraz po bitwie. Gdy się uspokoiło Balcarkowie odesłali Szulca do Kozłowa do księdza proboszcza.

pisze m.in. ur. w 1837. Brał udział w bitwie pod Miechowem z końcem karnawału 1863, pod dowództwem Pana Kurowskiego, w plutonie hrabiego Muszyńskiego. Z tej potyczki odniósł ranę na lewej nodze przez postrzał. Po rozwiązaniu powstania był asenterowany do c. k. 1 p. Ułanów , gdzie przebywał osiem lat jako kapral. Ponieważ obecnie 78 lat, styrany podczas powstania i w c.k. Armii zniszczyłem moje zdrowie, przeto upraszam o łaskawe wsparcie. Tomasz Baran , zamieszkały, ul. Warszawska 7 w Krakowie

ur. r. 1842, służył pod Kurowskim, Langiewiczem i Mierosławskim, w bitwach pod Miechowem, Chrobrzem. Grochowiskami i Igołomią. Ranny w głowę i rękę, aresztowany i osądzony przesiedział 7 miesięcy Po wyjściu z więzienia wrócił do Galicji i otrzymał zajęcie w warstatach kolej, w N. Sączu.

Ur.02.08.1841 w Błażowa , s. Tomasz i Marianna c. Kacper Sroka. Z zawodu ogrodnik. Brał udział w walkach pod Miechowem . Brak informacji o przyjęciu do Przytuliska

Ur. 16.06.1839r., Sanok. Sekretarz rady powiatowej, zamieszkały w Sanoku, żonaty, bezdzietny, wyznania rzymsko-katolickiego. W czasie powstania służył jako podoficer. Był w oddziale Kurowskiego i walczył pod Miechowem oraz Krukowieckiego i walczył pod Glanowem. Oświadczenie przystąpienia do Towarzystwa wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 podpisał 29.05.1901r.

Pod Kurowskim w oddziale Żuawów Śmierci Rochebruna. Walczył pod Miechowem. Po powstaniu we Lwowie (zmarł po 1898)

ur. r. 1841 w Kotowej woli. urzędn. asekur. krakow.. służył jako kawalerzysta w oddz. Kurowskiego, w bitwie pod Miechowem. Następnie pracował w organizacji.

Ur. 1839r., Kraków. Czeladnik krawiecki, żonaty, 2 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był czeladnikiem krawieckim, natomiast w czasie powstania był szeregowcem. Służył u Langiewicza, u Rochebruna. Brał udział w bitwach pod Pieskową Skałą i Miechowem. Lekko ranny w lewą dłoń i lewą nogę. Deklarację podpisał 15.08.1890r.

ur. r. 1839 w Krakowie, czelad. krawiec. Służył jako szeregowiec w oddz. Langiewicza, w batal. Rochebruna i walczył pod Pieskową skałą i Miechowem. Ranny był dwa razy : w lewą dłoń i w lewą nogę.

Drugie imię: Piotr. Ur. 15.08.1840r., Kraków. Prywatyzujący, zamieszkały we Lwowie, wdowiec, 6 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był w Warszawie w Tow. Kredyt. Ziemsk. oraz w organizacji narodowej, natomiast w czasie powstania służył jako oficer kosynierów. Walczył z Kurowskim pod Miechowem, z Mosakowskim w maju w 2 bitwach – rozbici pod Mrzygłodem. Wzięty do niewoli – przełożony tajnych żandarmów woj. krakowskiego. Zbity i poraniony w grudniu 63r. w Skalmierzu podczas wypełniania służby narodowej. Deklarację podpisał 11.03.1900r.

ur. r. 1840 w Krakowie. Pracował przed powst. w Warszawie jako urzędn. Towarz. kredyt, ziemsk. w organizac. naród. W powst. był ofic. kosyn., później przełożonym tajnych żandar. wojewodz. krakowskiego. Służył w oddz. Kurowskiego i Mosakowskiego. w bitwach pod Miechowem i Mrzygłodem. Był zbity i poraniony nahajkami w grudniu 1863, podczas pełnienia służby narodowej.

lat 20, rodem z Jędrzejewa, uczeń szkoły politechnicznej w Puławach, służył w oddziale Kurowskiego, był w bitwach pod Miechowem i Przedborzem, następnie służył w oddziale Iskry, i poległ w bitwie pod Małogoszczą 7 Marca 1863 r. (podług innych nazywać się miał Bielewski). Bielewski patrz Bielewicz.

urodz. r. 1842. zecer, służył jako szereg, i walczył pod Miechowem, Małogoszczą, Pieskową skałą, na Polesiu w Olkuskiem. Wzięty do niewoli i skazany do Kserczyńskich kopalń, przebył tamże lat 8.

Ur. 05.02.1842r. Drukarz, zamieszkały we Lwowie, żonaty, 2 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był zecerem, natomiast w czasie powstania był żołnierzem. Walczył pod Miechowem, pod Małogoszczem, w Pieskowej Skale (lekko ranny w głowę), na Polesiu w Olkuskim. Został wzięty do niewoli i zesłany na Syberię do Nerczyńskich kopalń na 8 lat. Deklarację podpisał 27.01.1889r.

Pod Kurowskim w oddziale Żuawów Śmierci Rochebruna. Walczył pod Miechowem. Po powstaniu właściciel majątku Bagatelka w Poznańskim (zmarł po 1898)

Pod Kurowskim w oddziale Żuawów Śmierci Rochebruna - kapitan. Ranny od pierwszej salwy pod Miechowem

ur. w Młynnem r. 1839. Przed powstaniem, prakt. gospodar. służył w powst. jako szereg, strzelców pod Kurowskim i Langiewiczem. Walczył pod Miechowem, Chrobrzem i Grochowiskami.

urodź, w Krzeszowicach w r. 1844. Służył jako podof. w oddz. Kurowskiego (pod Miechowem), Mosakowskiego (pod Golczewicami i Myszkowem), Chmielińskiego (pod Janowem i Przyrowem), Waligórskiego (pod Chwałowicami), a w r. 1864 w oddz. Stadnickiego (pod Jędrzejowem), gdzie wzięty do niewoli, zesłany do Tobolska. przebył tam lat 5. Był ranny w prawa nogę.

Ur. 1844r., Krzeszowice. Majster krawiecki zamieszkały w Krakowie przy Placu Dominikańskim, żonaty, 4 dzieci, katolik. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był czeladnikiem krawieckim, natomiast w czasie powstania podoficerem. Służył w oddziale - pod Miechowem, u Mosakowskiego - bitwa pod Golczowicami i Myszkowem, u Chmielińskiego – bitwy pod Janowem i Przyrowem, u Waligórskiego – pod Chwałowicami, a w 1864r. w oddziale Stadnickiego – pod Jędrzejowem. Został wzięty do niewoli i zesłany do Tobolska. Był tam 5 lat. Podczas walk był ranny w prawą nogę od kuli. Deklarację podpisał 21.09.1893r.

Syn Walentego (uczestnika Powstania Krakowskiego, poległego pod Gdowem) i Anny Janiszewskiej. Brat Stefana.Służył w 26 batalionie strzelców wojska austriackiego w Krakowie. W 1863 agitował na rzecz powstania i wraz z 18 Polakami i Włochami udał się do obozu , zabierając też broń i ładunki z Fortu Kościuszko - gdzie stacjonował. Włączony do oddziału żuawów Rochebruna. Brał udział w bitwie miechowskiej gdzie został lekko ranny w łopatkę i w pierś. Po klęsce razem z Janem Makowskim dołączyli do oddziału Jeziorańskigo w Ratkowie. Walczył pod Małogoszczą. Następnie od Zagoszczy znowu w żuawach Rochebruna. Walczył pod Sosnówką. Uczestniczył w przysiędze Langiewicza objęcia dyktatury. Walczył pod Chrobrzą i Grochowiskiem. Lekko ranny. Brał udział w przemówieniu Mierosławskiego w Opatowcu. Następnie po przemarszu do Koszyc i Igołomii zaaresztowany wraz ze wszystkimi przez Austriaków. Siedział na Wawelu, skąd był wyprowadzony w przebraniu kobiecym przez panie krakowskie. Wyleczony na ul. Stolarskiej w mieszkaniu hr. Morsztyna. Został zdradzony lecz uciekł dachami. Brał udział w bitwie pod Szklarami (nazywa go Gregorowiczem i twierdzi że został zabity 3 strzałami). Następnie służył w oddziale Mossakowskiego, które określa jako zdrajcę, gdyż najpierw zmęczył oddział głodem i forsownymi marszami a następnie uciekł w przebraniu młynarza.P Po tym w potyczce ciężej raniony w żebro kulą. Z kawalerią Zaremby dotarł do Piotrkowa. Następnie w piechocie u Oksińskiego od bitwy pod Kamieniem. Z polecenia dowódcy uformował kompanię żuawów. Kierował też uzbrojeniem i produkcją naboi w dworze niedaleko Przyrowa. Tam spacyfikował bandę udającą powstańców i czyniącą burdy i złodziejstwo po wsiach. Walczył pod Koniecpolem. Lekko rany lancą. Następnie wrócił do Krakowa. Zatrzymał się u Sobolewskiej na ul. św. Anny. Z kolei skierowany w okolice Biecza wyruszył z oddziałem Jordana biorąc udział w kolejnej bitwie. Po rozbiciu tego oddziału przedostał się do zgrupowania Bosaka, służąc pod majorem Rozenbachem. Zimę spędzili w lasach cisowskich. W marcu brał udział w bitwie pod Opatowem, a potem pod Sandomierzem. Następnie tułał się w głębi kraju i został schwytany przez Moskali (kapitan Żarnow) i skatowany na śledztwie. Przeznaczony do więzienia w Piotrkowie uciekł. Schwytany powtórnie, przed szpiega Otwinowskiego, przesiedział w Piotrkowie 5 miesięcy. Udając Zygmunta Polityńskiego z Częstochowy, (o którym wiedział, że zginął pod Miechowem) został zasądzony na zesłanie na Syberię, lecz przepiłowawszy kraty uciekł z więzienia. Przez Częstochowę i Skałę (gdzie znany mu mieszczanin o uczuciach patriotycznych pomógł mu), wrócił do Krakowa do mieszkania Sobolewskiej. Zdradzony i uwięziony na Wawelu w Kurzej Stopce. Został skazany na śmierć za namówienie 18 żołnierzy do dezercji i strzelanie do feldfebla. Ułaskawiony - karę zamieniono na 75 kijów. Wcielony z powrotem do armii austriackiej. Uczestniczył w wojnie pruskiej walcząc pod Salicem, Nachodem i Konigsgracem, tracąc palce u prawej ręki.

Ur. maj 1840r., Kraków. Przemysłowiec. Przed powstaniem służył jako szeregowiec w armii austriackiej, natomiast w czasie powstania walczył u Kurowskiego, Jeziorańskiego, Langiewicza, Mossakowskiego, Zaręby, Oksińskiego, Dunajewskiego, Bosaka, w oddziale Rozenbacha. Brał udział w bitwie pod Miechowem, Małogoszczem, Pieskową Skałą, Skałą, Goszczą, Chrobrzem, Grochowiskami, Szklarami, Olkuszem, Żarkami, Kamieniem, Koniecpolem, Przedborzem, Ratajami, Opatowem, Sandomierzem i w innych drobnych potyczkach. Był ranny pod Grochowiskami i Przedborzem. Oświadczenie przystąpienia do Towarzystwa wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 podpisał w 1901r.

ur. 1840, podoficer austr , dezerterował z 18 strzelcami do oddz. Kurowskiego, walczył pod Sosnowcem, następnie pod Miechowem, a pod komendą Jeziorańskiego pod Małogoszczą. Po połączeniu się oddziału z Langiewiczem, walczył pod Pieskową skałą, Skałą, Sosnówką, Chrobrzem i Grochowiskami, gdzie został ranny. Jako rekonwalescent wyszedł z oddz. Gregorowicza z Krakowa i uczestniczył w bitwie pod , później udał się zMosakowskim na pole walki, (pod Olkuszem i Żarkami) i w oddziale Zaręby (pod Piotrkowem), a w oddz. Oksińskiego pod Kamieniem, Koniecpolem i Przedborzem, gdzie został znów ranny. Po wyzdrowieniu pracował w organizacji Tarnowskiej, a pod Jordanem brał udział w bitwie pod Ratajami, poczem dostał się pod komendę Rębajły. Walczył pod Opatowem i Sandomierzem. W potyczce pod Przedborzem ranny i wzięty do niewoli, po przyjściu do zdrowia w 6-tym mies. uciekł do Kiakowa. Tu uwięziony i pod sąd wojenny oddany, jako dezerter przecierpiał ciężką karę cielesną, poczem wcielony w szeregi wojsk austr. odbył w r. 1866 kampanię pruską w bitwach pod Nachodem, Skalicami i Koniggretzem.

Towarzysz broni Ludwika Jurkowskiego z czego złożył pisemne, poświadczone notarialnie oświadczenie w 1929r. Walczył prawd. pod Langiewiczem w okolicach Miechowa i na terenie kielecczyzny.

Ur. Suchedniów. Przemysłowiec, żonaty, 1 dziecko, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż w czasie powstania był szeregowcem i podoficerem. Służył pod Langiewiczem i walczył pod Suchedniowem, Wąchockiem, Świętym Krzyżem, Staszowem, Małogoszczem, Miechowem, Pieskową Skałą, Skałą, Chrobrzem, Grochowiskami, Igołomią, Solcem i w innych mniejszych potyczkach w oddziałach Bosaka, Mirosławskiego, Bobrowskiego i Popiela. Był ranny pod Żarnowcem. Od 1864r. do 1870r. był na Syberii. Deklarację podpisał 02.10.1888r.

ur. w Suchedniowie, służył w powstaniu jako szereg, i podofic. w oddz. Langiewicza (pod Suchedniowem, Wąchockiem, S-tym Krzyżem, Staszowem, Małogoszczą, Miechowem, Pieskową skałą, Skałą, Chrobrzą, Grochowiskami, Igołomią, Solcem), potem w oddz. Bosaka, Bobrowskiego i Popiela. Ranny, wzięty do niewoli, przebył na Syberyi od r. 1864 do 1870.

Pod Kurowskim w oddziale Żuawów Śmierci Rochebruna. Walczył pod Miechowem. Po powstaniu adwokat w Brodach

szewc. Urodzony w 1841 roku w Chrzanowie, Walczył pod rozkazami Czachowskiego i . Brał udział w bitwach pod Miechowem, Wolbrorriem i Oksą. Dowoził żywność do oddziałów walczących. Aresztowany i jako austriacki poddany, wydalony z granic Austrji. Wymieniony przez Archiwum Akt Dawnych w Warszawie w spisie p. t. Alfabetyczny skorowidz uczestników ruchu powstańczego 1863 — 1864 rok do akt wojennego Naczelnika Radomskiego Oddziału, rozpoczynający się z dniem 25 września 1864 roku Nr 7946.

pseud. Nałęcz (1838-1908) - ziemianin 7 Wielkopolski, oficer kawalerii pruskiej, w 1863 dowodził szwadronem w partu Kurowskiego. Ranny pod Miechowem i internowany przez Austriaków zbiegł do Francji. Po powrocie do kraju gospodarował w Korabnikach pod Krakowem

Akademik krakowski, uczestnik powstania, delegat do Ławy Głównej w Krakowie. Przyjmował ochotników w Krakowie. Odegrał pewną rolę przy założenia Towarzystwa Bratniej Pomocy uczniów U.J. Więziony 2 lata za udział w Powstaniu. Po powstaniu adwokat w Tarnowie i Mielcu. Zasłużony dla rady miejskiej tarnowskiej, w tarnowskim Sokole, w radach powiatowych mieleckiej i pilzneńskiej oraz w Towarzystwie Rolniczym Krakowskim.