Powstanie Styczniowe - uczestnicy

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Chąpczyno, część , pow. lepelski został przymusowo sprzedany

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Przesmuszki , pow. połocki został przymusowo sprzedany

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Czeresowo , pow. lepelski został przymusowo sprzedany

lat 20 zGuberni Mohylewskieji powiat sieński, kontakty z powstańcami skazana na 2 miesiące więzienia 17.10.1864

Żona (lub matka) Antoniego Gadona. Sprzyjała powstaniu dostarczając żywność. Aresztowana przebywała jakiś czas w więzieniu w Telszach.

wdowa z powiatu lepelskiego Gubernia Witebska, brat jej Reutt przyjmował udział w powstaniu, ona za nieprawomyślność, wywieziona do Guberni Permskiej 17.11.1863

stracony Mińsk 11.4.1864

Oficer z partii przysłany z Petersburga na dowódcę partii - w kwietniu 1863 przez jakiś czas wraz z Żebrowskim i Czyżykiem, ukrywali się w Konstantynowie u Olimpii z Oskierków Świętorzeckiej.

syn Bartłomieja, podporucznik wydalony z Artylerji Polowej pieszej. Skazany na mocy konfirmacji Dowódcy Wojsk Wileńskiego Okręgu Wojennego 24 marca 1864 r. na zatwierdzenie przez Audytorjat. Rozstrzelany w Mińsku 30-go marca 1864 roku za zdradę służby i złamanie przysięgi przez przyjęcie osobistego udziału w powstaniu w randze pomocnika rewolucyjnego naczelnika Sieńskiego pow., gub. Mohylowskiej, okazanie pomocy przy formowaniu oddziału powstańczego, przebywanie w nim, wydawanie rozkazów o jego przeniesieniu, dowództwo częścią oddziału i zbrojną akcję przeciw wojskom rządu, będąc wzięty do niewoli ukrywał swój stan i nazwisko, a później fałszywie wyrażał swą wierność rządowi.

podporucznik moskiewski za udział w powstaniu rozstrzelany w Mińsku dnia 11. kwietnia 1864 r.

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Paszkiewicze , pow. miński został przymusowo sprzedany

Ps. ''Struk'', syn Katarzyny. Komendant żandarmów narodowych z rejonu Olędy-Orlice. Wykonano na nim publiczny wyrok 25.8.1864 w rodzinne wsi. 73–letnia matka zmarł podcza wykonywania tego wyroku.

syn Stanisława i Antoniny Rywigajłłówny, ar. 10 lipca 1832 r.; nauki pobierał w szkole powiatowej szawelskiej, potem, w „korpusie szlacheckim" i akademii wojskowej. Z czasem doszedł stopnia pułkownika i naczelnika sztabu dywizji. Odbył kampanię na Kaukazie, był przy wzięciu w niewolę Szamila i sam go odwiózł do księcia Bariatyńskiego, naczelnika wojsk kaukaskich. W r. 1860 podał się do dymisji i wrócił do kraju, gdzie stryjenka Aleksandrowa Olędzka prawem sprzedażnem oddała mu dwa folwarki w pow. słuckim — Zaułki i Pniwody, zaś po jej zgonie wkrótce potem odziedziczył dobra Kosieze w Mińszczyźnie. W roku 1863 został mianowany powstańczym naczelnikiem wojennym nowogródzkim (?), lecz obowiązki te spełniał bez energii i stąd ściągnął na siebie zarzuty. Dopiero w r. 1864 aresztowany obywatel pow. lidzkiego Kaszyc, będąc w więzieniu, zeznał, że Stanisław Olędzki „był wojewodą i przygotowywał powstanie". Olędzki przyznał się i został skazany do robót ciężkich, które odbywał wi Usołu^ ii konfiskatę dóbr. Kaszyc zaś, pomimo zeznań, był skazany na wygnanie i konfiskatę dóbr, które kupił jenerał Mawros. W Irkucku Olędzki ożenił się z Heleną Podgórską, siostrzenicą towarzysza z katorgi Haumana. Po pozwoleniu powrotu do Królestwa, dzierżawił od Zamoyskich maj. Stabrów, lecz nie powiodło się mu i schodził na dzierżawę coraz mniejszą. W końcu dostał posadę w cukrowni Izabelinie pod Warszawą, gdzie też zmarł nagle w r. 190. (?), pozostawiwszy syna Stanisława.

syn byłego urzędnika z Suwałk, sierota) kowal ż profesyi, zginął jako szeregowiec W Sejneńskiem w Maju 1863 rokuv

ppro. (1844) Czyżew

Ur. 1844 Trzebieszów, miejscowość w 1923: Czyżew, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-994