Tytus Henryk Peszyński
Herbu Cholewa. Ur. 1813 Żeniszkowce (Zienieczkowce), pow. latyczowski gub. podolskiej, zm. 7.4.1881 Sanok. Syn Melchiora (deputowanego gub. kijowskiej).
W r. 1827 wszedł do 1. pułku piechoty liniowej, potem do pułku strzelców gwardii wołyńskiej w r. 1830, otrzymał dymisyę, w stopniu oficera
W czasie powstania 1831 r. walczył pod gen. Sołtykiem, pod gen. Giełgudem na Litwie, biorąc udział w bitwach pod Wilnem, Rajgrodem i Szawlami. Pod Warszawą przedstawiony został na kapitana. Pod Modlinem wzięty do niewoli, z której uszedł do Galicyi. Jego majątek skonfiskowano.
1832-1848 emigrant we Francji, Turcji i Anglii. Członek gwardii Narodowej w 1848 - dowódca 10 kompanii. Powtórnie udał się do Londynu, lecz wrócił przed 1857. Po żonie został właścicielem dóbr Kobylany w sanockim.
Zaangażowany w Powstanie Styczniowe.
W małżeństwie z Emilią Hippman (1-v. Jan Sefrid) miał 4 dzieci: Tadeusza, Władysława, (poległ pod Panasówką) i Emilię.
W 1880 złożony chorobą nie wziął udziału w uroczystościach pamięci Powstania Listopadowego we Lwowie - przysłał telegram.
Pochowany zapewne w Kobylanach w grobie rodzinnym.