Strony rodzinne Powstanie Styczniowe Narzędzia Ziemiaństwo Materiały Archiwum zdjęć Forum Kontakt
Zarejestruj się lub Zaloguj się
Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.
Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.
Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 10
Antoni Peszyński
syn Jerzego - ziemianina, mieszkaniec wsi Korbaczyn w powiecie radomyskim
Bolesław Peszyński
należąc do wyprawy Antoniego Juriewicza w Sołowijówce został poraniony i wzięty do niewoli, a następnie zesłany na Syberię.
Bolesław Peszyński
dr med., ur. w 1841r. w Worobiówce. Należał do partii (Straceńców), która na Ukrainie rozniosła Złotą hramotę. Walczył pod Sołowjówką. Ciężko ranny, odesłany do szpitala w Żytomierzu. Więziony w Kijowie i skazany na karę śmierci. Wyrok ten zmieniono mu na katorgę w Usolu kopalnie (soli) na lat 10. Katorgę odbywał, będąc przykutym do taczki. Po manifeście powrócił do kraju.
Bolesław Peszyński
(Cyszyński), uczestnictwo w potyczkach: Ukraina: Sołowijówka 9.05.1863 ranny, dostał się do niewoli
Bolesław Peszyński
syn Jerzego - ziemianina, mieszkaniec wsi Korabaczyn w powiecie radomyskim
Bolesław Peszyński
Student Uniwersytetu Kijowskiego z oddziału Iwijewicza. Dostał się do niewoli pod Sołowijówką - zesłany na Sybir.
Cyprian Peszyński
syn Jerzego - ziemianina, mieszkaniec wsi Karabaczyn w powiecie radomyskim
Jan Peszyński
syn Feliksa, mieszkaniec Machnówki, szlachcic powiatu wasylkowskiego, wieś Palaniczyńce
Tytus Peszyński
[Syn Tytusa, powstańca listopadowego i Emilii]. W bitwie pod Panasówką dnia 4. września 1863 r. śmiertelnie raniony i unoszony przez kolegów z placu boju, czując zgon bliski prosił ich, by go zostawili, a sami szli do walki, jakoż mówiąc „Pod twoją' obronę" wyzionął wzniosłego ducha.
Tytus Henryk Peszyński
Herbu Cholewa. Ur. 1813 Żeniszkowce (Zienieczkowce), pow. latyczowski gub. podolskiej, zm. 7.4.1881 Sanok. Syn Melchiora (deputowanego gub. kijowskiej).W r. 1827 wszedł do 1. pułku piechoty liniowej, potem do pułku strzelców gwardii wołyńskiej w r. 1830, otrzymał dymisyę, w stopniu oficeraW czasie powstania 1831 r. walczył pod gen. Sołtykiem, pod gen. Giełgudem na Litwie, biorąc udział w bitwach pod Wilnem, Rajgrodem i Szawlami. Pod Warszawą przedstawiony został na kapitana. Pod Modlinem wzięty do niewoli, z której uszedł do Galicyi. Jego majątek skonfiskowano. 1832-1848 emigrant we Francji, Turcji i Anglii. Członek gwardii Narodowej w 1848 - dowódca 10 kompanii. Powtórnie udał się do Londynu, lecz wrócił przed 1857. Po żonie został właścicielem dóbr Kobylany w sanockim. Zaangażowany w Powstanie Styczniowe. W małżeństwie z Emilią Hippman (1-v. Jan Sefrid) miał 4 dzieci: Tadeusza, Władysława, Tytusa (poległ pod Panasówką) i Emilię.W 1880 złożony chorobą nie wziął udziału w uroczystościach pamięci Powstania Listopadowego we Lwowie - przysłał telegram.Pochowany zapewne w Kobylanach w grobie rodzinnym.