Krynicki-Kiernicki

Witam,

Odnalazłem osoby podpisujące się tymi dwoma nazwiskami naraz w spisie: [url]Warszawa - Grzybów, parafia pw. Wszystkich Świętych, Chrzty 1891[/url].

Na pierwszy rzut oka, nazwiska te zdają się mieć różną etymologię. Przypuszczam, że Krynicki od Krynicy, Kiernicki od Kiernicy.
Miejscowości o nazwie Krynica istnieją. Kiernica już nie, ale była taka miejscowość. Oto link to strony prezentującej to co po niej pozostało: Dawna wieś Kiernica.

Zastanawiam się jeszcze czy możliwe jest aby nazwisko Kiernicki było przeinaczeniem nazwiska Krynicki.
Krynicki - Krienicki - Kiernicki
Szczerze przyznam, że z takim przekręceniem nazwiska jeszcze się nie spotkałem. Być może ktoś inny z Forumowiczów spotkał się z szykiem przestawnym w rdzeniu nazwiska. Jeśli tak to niech zabierze głos. Być może będzie to ciekawa wskazówka.

Pozdrawiam.

P.S. Odnalazłem przed chwilą Pana post na forum. Napisał Pan, że Krynica i Kiernica to te same miejscowości. Zatem nazwiska nie są przeinaczone. Dwie różne nazwy tej samej miejscowości są źródłem dla nazwisk. Można by się pokusić o stwierdzenie, że to nazwy są przeinaczone, ale to też raczej nie. Myślę, że mamy tu do czynienia z wpływem różnych języków. Jedna z nich jest oryginalna, a druga obca (naśladująca oryginalną), ale spolszczona.

Pozdrawiam.

Etymologia nazwisk

Krynicki - 1473 od nazwy miejscowej Krynica ( nowosądeckie, gmina Krynica)

Kierniecki - od nazwy miejscowej Kiernica

w/g etymologii nazwisk - Ewa Szczodruch

Pozdrawiam!!

Kiernica (ukr. Керниця) – wieś położona w rejonie gródeckim w obwodzie lwowskim na Ukrainie
Kiernica to jeden z wielu dawnych przysiółków Dziewięcierza, wsi liczącej niegdyś ponad 2000 mieszkańców. Obecnie jedyne co można zobaczyć w miejscu jej istnienia to samotny krzyż. ; niestety całość terenu porasta nowo posadzony las, co zatarło wszelkie ślady przeszłości.

Krynica spotykana nieformalna nazwa Krynica Górska- miasto w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim

Kierdeja - herb szlachecki

Herbowni:

Czaplic, Dzius, Dziusa, Dziusz, Dżusa, Girdziewicz, Girsztowt, Hojski, Hoscki, Hościł, Hoścki, Jarmund, Kierdej, Kierdeja, Kierdejowicz, Kiernicki, Koziński, Krzywicki, Krzywiecki, Mniszyński, Mylski, Pohorecki, Szpanowski, Wielhorski.

TAJEMNICA KRYNICKICH

http://www.almanachmuszyny.pl/spisy/199 ... ickich.pdf

Pozdrawiam !!!!!

Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J.
Autorzy Kasper Niesiecki

Onufry Kiernicki regent grodzki Nowomiejski

Słownik gwar polskich

Kiernicka = naczynie do robienia masła, maslniczka

Poczet szlachty galicyjskiéj i bukowińskiéj

Nazwisko, przydomek, herb, stopieú szlachectwa, imię

Krynicki Maciej Józef dw. im. . •

Krynicki Adamkowicz h. Korab Wojciech . Krynicki Adamkowicz, inaczéj Adamczak Ignacy, Jan, Pawel, Michal, Micha!, Jan, Lukas/,, Mikoiaj i Bazyli

Krynicki Adamkowicz, inaczéj Adamczak Benedykt Józef dw. im. i Antoni, synowie Lukasza
Krynicki z Krynicy EUaszowiç Lucylian i

Julian, synowie Piotra

Krynicki Tymkowicz Micha!

Krynicki h. Sas Wojeiech

Krynicki Bazyli

Krynicki Jan

Krynicki Kazimiérz i Tomasz

Zamieszczam identyczny post jak - mój post dotyczący miejscowości Krynica/ Kiernica

Gmina Horucko - dawna gmina wiejska w powiecie drohobyckim województwa lwowskiego II Rzeczpospolitej
Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r
z dotychczasowych gmin wiejskich: Bilcze, Horucko, Krynica, Lipice, Radelicz, Saska Kameralna, Ugartsberg .

Gminy województwa lwowskiego

Krynica, pow. drohobycki

Kiernica pow. gródecki

Obie miejscowości są w tym samym województwie,ale w różnych powiatach.

Pozdrawiam !!!

Witam,

Rzeczywiście tak było w Carstwie Rosyjskim w XIX w. Wiele polskich nazwisk zrusyfikowano/zrutenizowano np.: Gliński na Hłyńskyj, Kłosowski na Kołosowskij, Lewandowski na Łewandiwskij, Zaręba na Zaruba, itd.

Niewykluczone jednak, że w tej miejscowości żyła ludność polska, uprzednio zrutenizowana, która wolała już posługiwać się nazwiskiem Kiernicki.

Pozdrawiam.

Umieściłem identyczny post w postach dotyczących miejscowosci,odnośnie Krynicy

Wersja słownikowa KRYNICA

-źródło,zdrój,strumień -czerpać wodę z krynicy

Cytat

,,Nasi przodkowie wodę brali głównie ze źródeł a dla zwierząt również z rzeki.
Większe wydajniejsze źródła pogłębiano i obudowywano kamieniami tak by można było zaczerpnąć wodę wiadrem. Później dodano im prostokątną drewnianą obudowę nadziemną, która osłaniała je przed zanieczyszczeniami. Tak obudowane źródła nazywano "kyrnicami";
/krynica /. Jest to spolszczona ukraińska nazwa "kyrnycia";.

,,Co to jest ta kiernica, gdzie to ta woda w tej kiernicy,mówili - idź po wodę do kiernicy,,

Gwarowe określenia używane nakresach

KACARABA- kot
MESZTY- płytkie trzewiki buty
KOROWAJ- ciasto przenne podobne do dzisiesiejszego tortu
KIERNICA--studnia na wsi
---------------------------------
CZEREBUSZ--szopa wiejska
DZIAD,DZIADUCH--snop przeniczny ,owsiany lub żytni stawiany na BOŻE NARODZENIE w rogu pomieszczenia .

Wyciągając bardzo amatorski wniosek etymologiczny-można założyć - że używana była nazwa Kiernica jak i Krynica w stosunku do tej samej miejscowości.

Co do nazwiska Krynicki /Kiernicki- moim skromnym zdaniem może wywodzić się Kiernicki z Krynicy i Krynicki z Kiernicy.
Pozdrawiam!!!!!

Kryniccy - Aleksander i Zofia z Sierzputowskich - zamieszkiwali przed wojną w Pilawie k/Garwolina w woj.mazowieckim. Nie wiem, czy to ci sami Kryniccy. Oboje byli bardzo zasłużeni wtedy jeszcze wsi. Pan Krynicki zmarł kilka lat przed wojną, a pani Zofia, przedwojenna nauczycielka, zmarła w wyniku odniesionych ran na jesieni 1939 i została pochowana na cmentarzu w Celestynowie. Ot tak mi się przypomniało. Nie mam informacji o ich potomkach, być może wyjechali, a może ich wcale nie było. Pozdrawiam

Dzień dobry Forumowiczom,
Nazwiska te były używane zamiennie (jedna osoba była zapisana w księgach parafialnych raz jako Krynicki, rok później Kiernicki, i niedługo później znów Krynicki) Było to nagminne, w II połowie XIX wieku zaczęła dominować forma Krynicki. Horodyszcze, parafia Kozłów, tarnopolskie, XVIII / XIX wiek