Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Matyjowce, pow. kołomysjki

16.03.2020 11:32
Matyjowce al. Matyowce, Matiowce, po rus. Matijwce, wś, pow. kołomyjski, 10 kil. na płd. wsch. od sądu powiat., urzędu poczt., stacyi kolej, i telegr. w Kołomyi. Na płn. leżą Kornicz i Zahajpol, a wsch. Załucze, na płd. Tracz (część Załucza), na zach. Trościanka i Pererów. Płn. część obszaru przepływa Prut od zach. na wsch., dzieląc się na 3 ramiona. Na płn. od niego płynie dopływ Prutu, Olchowiec (zwany w górnym biegu Cieniawą), od płn. zach. z Pererowa, na płd. wsch. do Załucza. Na płd. od Prutu płynie Berezówka (ob.) od płd. zach., z Trościanki, na płn. wsch. do Załucza. Wody z płd. kończyny zabiera potok Kirczynów. Zabudowania wiejskie leżą na praw. i na lew. brzegu Prutu. Płn. część wsi przerzyna kolej żelazna i gościniec wiodące z Kołomyi do Śniatyna. Własn. wiek. ma roli or. 364, łąk i ogr. 83, past 85, lasu 234 mr.; wł. mn. roli or. 563, łąk i ogr. 381, past. 156 mr. W r. 1880 było 664 mk. w gm., 30 na obsz. dwór. (42 reszta gr.« kat).

Par. rzym.-kat. w Kołomyi, gr.-kat. dla jednej części wsi w Pererowie, dla drugiej za Prutem położonej. w Załuczu. We wsi jest cerkiew i kasa pożyczk. gm. z kapitałem 508 zł. w. a.

Za czasów polskich należała wieś do dóbr koronnych do ststwa kołomyjskiego w ziemi halickiej. W lustracyi z r. 1764 (rkp. w Bibl. OssoL M 1892, str. 53) czytamy: „W H. poddanych ad praesens in M 48. Intraty rocznej zł. 1285 gr. 18 den. 12. Do tej sumy wchodzi rata arendy karczemnej, na rok 330 zł. wynoszą. Po zaborze Galicyi oddano wieś spadkobiercom Antoniego hr. Bilskiego, jako częściowy ekwiwalent za Morop.
[SGKP]

Matyjowce, wś, pow. kołomyjski. W r. 1469 wójt kołomyjski przedstawił nadanie tej wsi dla wójtowstwa kołomyjskiego przez Władysława Jagiełłę, potwierdzone przez Kazim. Jagiellończyka, wraz z pozwoleniem na sprzedaż wójtowstwa. W r. 1579 płacą tu Korycińscy od 8 pługów, 1 kom., popa. Wieś wchodzi w skład dóbr Tęczyńskich.
[SGKP XV]

Dziadów tych mnóstwo bywa we wsi Matiowcach nad Prutem mila od Kołomyi znalazłem odwieczne ich gniazdo i tam ich nazywają Panionko Rzecz godna uwagi iż są to ludzie najzamożniejsi bogaci nawet nigdzie i żadna dna tak strojnie dziewka nie wystąpi jak córka Dida korali i paciorków ony najwięcej zawieszają.
[Wójcicki K.W., Stare gawędy i obrazy, Tomy 1-2, Warszawa 1840]