Drohobycz, pow. drohobycki

1855r. - Drohobycz-miasto / obwód- Sambor / urząd pow.- Drohobycz / parafia: gk, loco, rk.loco / urząd poczt.- loco / właściciel posiadłości - gmina wiejska. [1]

1868r. - Drohobycz i Neudorf- miasto / urząd powiatowy- Drohobycz / urząd poczt.-Drohobycz / parafia: loco rk, loco gk. / ludność wg spisu 1857r.- 11413 / grunta orne, łąki, ogrody, pastwiska, lasy, ogółem 4520 morgów niższo-austryackich / właściciel tabularny- gmina Drohobycz [2]

1872r. - Drohobycz z Neudorfem, Zagrodami miejskimi i Zawiczną- miasto/ starostwo, urząd podatkowy, rada powiatowa- Drohobycz / dyrekcja obw. skarbu- Sambor / sąd obwodowy- Sambor / sąd powiatowy i notaryat- Drohobycz / urząd parafialny: loco ł. loco g. / urząd poczt. Drohobycz / ludność wg spisu w 1870r.- 16888/ właściciel- gmina Drohobycz [3]

1890r. - Drohobycz- miasto / właściciel- skarb państwa / poczta -Drohobycz / telegraf- Drohobycz / parafia: ł. loco, gr.loco / starostwo, rada pow i urząd podatk.- Drohobycz / sąd powiatowy, notaryat-Drohobycz / sąd obwodowy-Sambor / 1 młyn, 1 cegielnia. [4]

1897r. - Drohobycz z Zagrodami- miasto / starostwo- Drohobycz / sąd pow.- Drohobycz / urzad parfialny- ł. loco, g. loco / urząd poczt.- loco / urząd telegr.- loco / ludność wg stanu w r.1890- 17916 / właściciel- Eisig Spietz [5]

1904r. - Drohobycz z Górą Wójt. Korostem, Zadworną, Zawieżną i Zwaryckiem. / starostwo-Drohobycz / sąd pow.- Drohobycz / urzad paraf.: ł. loco, g. loco / urząd poczt.- loco / urząd telegr.- loco / ludność 19432 / właściciel- [6]

1918r. - Drohobycz z Górą Wójt. Korostem, Zadworną, Zawieżną i Zwaryckiem. / starostwo i rada pow.- loco / sąd pow.i urząd podatk- loco / urząd paraf.: ł. loco, g. loco / ludność- 34665 / urząd poczt- loco / urząd telegr.- loco / właściciel. [7]

Drohobycz, miasto powiatowe w Galicyi, leży nad rzeczką Tyśmienicą, dopływem Dnie-stru, pod 49°21' szer. i 41 °H' dług. geogr., 309 m. npm., o 60 kil. na południowy zachód od Lwowa, o 30 kil. na wschód od Sambora, o 25 kil. na zachód od Stryja, a o 60 kil. w linii powietrznej od granicy węgierskiej, o 74 kil. koleją od Chyrowa; przechodzi przez Drohobycz kolej żelazna tak zwana Naddniestrzańska, idąca z Chyrowa przez Sambor, Drohobycz do Stryja, gdzie się łączy z koleją arcyksięcia Albrechta. (Stacya w D. leży między stacya Dobrowlany i Gaje wyźne). W D. oddziela się od kolei Naddniestrzańskiej gałąź 1.1 kilom. długa, idąca w.kierunku południowo-zachodnim ido Borysławia; przez Drohobycz przechodni i także gościniec rządowy, tak zwany pierwszy główny karpacki gościniec prowadzą cy od granicy Szląska w Białej wzdłuż Karpat aż do granicy Bukowiny w Kutach. Powierzchni ma to miasto 4806 m. D. leży Iw okolicy lesistej i bagnistej, ofitującoj w naftę i wosk ziemny, których kopalnie w pobliskim Borysławiu są sławne na całą Europę.

Mieszkańców ma 1869 r. 16,880, z tych 3931 obrządku rzym. kat., 4844 gr.kai, 15 akat,, 8055 izrael.; domów 1816. Własność większa roli ornej 77, łąk i ogr. 68, pastw. 19 m.; własność mniejsza: roli ornej 2664, łąk i ogr. 1800, pastw. 735, lasu 157 m.

Jest w D. rządowa warzelnia soli, która spotrzebowała: Iwroku 1866 ropy solnej 477,870 stóp szc- ściennych, 3307 sągów drzewa opałowego; Iwr. 1870 ropy solnej 533,562 stóp szelc.', 13505 sągów drzewa opałowego: zaś wyproduko wała soli mianowicie: w roku 1866 kuchen nej 79,889, bydlęcej 9984; w r. 1870 kuchennej 84429. W roku 1870 były w tej wa rzelni 2 konne kieraty do wyciągania ropy solnej o sile 4 koni, i 3 panwie do warzenia. z tych jedna z powierzchnią 828 a dwie każda z powierzeń po 300 cali; siła produkcyjna wy nosiła 300 ctn. soli do jedzenia w przeciągu 24 godzin; ludzi zajętych było 78. Izba han-dlowo-przemysłowa, z której sprawozdania te cyfry wyjęte zostały, od roku 1870 nie wy dała nowego sprawozdania. Dystylarni na fty było w 1870 r. w tern mieście 9, należą cych do rozmaitych właścicieli; z tych 2 były w rękach chrześcian. Dalej był w 1870 roku w tern mieście browar piwny, będący własno ścią gminy miasta Drohobyczu; znaczniejszych garbarni i białoskórni 5, wszystkie w ręku izraelitów. Stan czynny majątku miasta wy nosi: 1,375,839 złr. (jest to najbogatsze mia sto w Galicy! po Lwowie i Krakowie), bierny 3,113 złr.; dochód w 1879 roku 106,424 złr.; zaś w 1874 roku miało to miasto 130,932 złr. dochodu; miano%yicie: z nieruchomego majątku 7768, odsetków od kapitałów 19229 złr., z przedsiębierstw 446, z propinacyi i opłat od napojów 79,591 złr., z kar 631, z subwen-cyi, dotacyi i t. p. 1078 złr., ze sprzedaży ma jątku 19186, z innych źródeł 527; zapas go tówki 2476 złr. Wedle zamknięcia rachun ków za rok 1874 miało to miasto w tym roku następujące wydatki: Zarząd majątku 3831 złr., podatki 11,871 złr., koszta administracyjne 18,202, utrzymanie bezpieczeństwa 7771 złr., utrzymanie porządku 7019 złr., utrzymanie dróg, ulic i mostów 4475 złr., koszta straży ogniowej 4210 złr., utrzymanie zdrowia 1553 złr., wydatki na ubogich 6366 złr., wydatki szkolne 29,307 złr., wydatki parafialne 916 koszta wojskowe 2 złr., nabytki majątkowe 22,858 złr., różne wydatki 1013 złr.: razem; suma wydatków 119,394 złr. Dorady pań stwa wybiera to miasto jednego deputowanego wspólnie z miastami Sambor i Stryj; do sejmu krajowego wybiera jednego posła samo dla siebie. Drohobycz jest siedzibą starostwa po wiatowego, rady szkolnej okręgowej na powiaty administracyjne Drohobycz i Turka, rady powiatowej, urzędu podatkowego, sądu] powiatowego należącego do sądu obwodowego w Samborze, notaryusza, kilku adwokatów,) zarządu salinarnego, rządowego zarządu lasów i domen, urzędu cechowniczego miar i wag, powiatowej komisyi szacunkowej dla podatku gruntowego, rządowego urzędu pocztowego i telegraficznego.

Rzym. kat. parafia w Drohobyczu, należąca do dek. drohobyckiego dyec. przemyskiej, ma być założoną przez Kazimierza Wielkiego, jednakże przywilej erekcyjny nie zawiera roku. Z początku był tu drewniany kościół. Władysław Jagiełło król pol ski i wielki książę litewski, wedle napisu na portrecie tego króla wiszącym nad chórem mu zycznym, kazał w 1392 roku wystawie ko ściół murowany na tern miejscu, na którem przedtem stał zamek drohobyeki. Sierakow ski w protokóle wizytacyjnym zanotował, ze za jego czasów była w kościele tablica, po twierdzająca. że kościół został w 1511 roku poświęcony pod wezwaniem N. P. Maryi i św. .Bartłomieja przez Bernarda Wilczka arcybi skupa lwowskiego; tradycya przypisuje zasłu gę wystawienia tej bazyliki królowej Bonie. która zapewne musiała się przyczynić do wy kończenia i prrzyozdobienia takowej, ponie waż w jpresbiterium jest umieszczony rok 1526. Kościół ten, w pięknym gotyckim sty lu. wewnątrz był pięknie przyozdobiony, po części kosztem Doroty z Tęczyna Tarłowej, która także uposażenie tego beneficium sumą 10,000 złotych polskich powiększyła. Siera kowski opowiada z dawniejszej wizytacyi Frydryka Alembeka kanonika przemyskiego, źe przed laty mniej więcej 130 (licząc od roku wizytacyi Alembeka, która była w 1636 i\, wstecz a więc na początku XVI w.J kościół wraz z całem miastem przez Turków zniszczo ny został. Później w roku 1648 dnia 8 gru dnia kościół przez kozaków pod wodzą Chmiel nickiego napadnięty i wymordowaniem wielkiej ilości ludzi, którzy w nim schronienia szu kali sprofanowany został. Wielki ołtarz ozdo biony został kosztem Mikołaja z Żurowa Da-niłowicza, star. drohobyckiego; obraz Wnie bowzięcia K P. M. malował wenecyanin Dolabella (1610 roku), zaś ołtarz poświęcił Waleryan Lubieniecki zakonu św. Franciszka bi skup bakowski w Mołdawii. Zygmunt Au gust król polski wcielił w 1558 benenciurn drohobyckie, którego dotacyą powiększyła wieś Dobro wlany, darowana przez Władysła wa Jagiełłę, do dochodów kapituły katedry chełmskiej, które to połączenie trwało aż do czasu pierwszego podziału Królestwa Polskie go. (Opis kościoła paraf, w D. i rysunek po dał 1879 r. 6 września „Tygs I1L")« KV przedmieściu tył szpital małych dzieci, fundo wany w 1540 r. przez Zygmunta króla polskiego. Między sławnymi, którzy w Drohobyczu światło dzienne ujrzeli, godnym wspomnienia jest Marcin Laterna, jezuita, rektor kolegium lwowskiego, kapelan króla Stefana Batorego, który za panowania Zygmunta III osiągnął palmę męczeństwa, wrzucony przez szwedów do morza. Dawny konwent oo. kar melitów drohobyckich, skasowany przez cesarza Józefa II w 1790, fundowany był przez Jana Stanisława na Kosiorkach Kosiorek Biekierskiego i Marcina Chomętowskiego (które mu dawne kolegium jezuickie w Samborze winno swój początek). Klasztor wraz z kościołem posiadają obecnie oo, bazylianie. Do tej parafii należą miejscowości: Bołochowce, Borysław, Dereżyckl monaster, Dobroliostów, Dobro wlany, Grlinne, Hubicze, Jasienica, Kał-piec, Kotowska bania. Liśnia. Liśniański mo naster, Mordycz, Itrażniea, Neudorf, Niedźwiedza, Órowe, Popiele. Raniowice, Schodnica, Solec, Stanila, Starawieś, Stebnik, Truskawiec, Tustanowiee, lityczno (G-assendorf), Uniaty-cze. W obręie tej parafii ogólna liczba katol. 4906, akat. 465, izr. 9000. Kaplic w tej para fii jest 2, jedna na emętarzu w Drohobyczu murowana grobowa L p. Karola Nahlika, w której się msza święta odprawia, i druga w Truskawcu wymurowana ze składek gości kąpielowych, w której w lecie nabożeństwo odprawiane bywa.

Grecko-katolicka parafia liczy przy głównej cerkwi murowanej św. Piotra i Pawła z przedmieściami Zagrody i Wójtowska góra 504, młodzieży szkolnej w gimnazyum i profesorów 136, obcych, sług i uczniów u rzemieślników 200; w przyłączo-nem przedmieściu z 2 cerkwiami ś-go Grzego rza i św. Parascewy 1500; na przedmieściu zwaryckiem z cerkwią Podwyższenia św. Krzyża 910; na przedmi eściu Hszniaóskiem z cerkwią murowaną pod w ezwaniem Najśw. Panny Maryi 666; na przed mięsom Zadworne i Plebania z cerkwią Przemi enienia Pańskiego 1036, razem 5348 gr. kat. obrządku. Patryar-chowie organizowali bractwa cerkiewne, jak np. we Lwowie, Drohobyczu, Rohatynie, które z przyczyny, że były wyjęte z pod juryzdyk-cyi biskupów i bezpośrednio pod władzą pa-tryarchów zostawały, „Stauropigiami* zwali; krzyż (stauros) albowiem patryarchy trzyra-mienny był takich bractw i cerkwi herbem czyli znamieniem, G-uepin „S. Josaphat, ar-cheveque de Poloek" tom pag. CXL, pisze; „on appelle droit de Stauropigie la faculte qu"ont les Patriarches grecsdesereserver la ju-risdiction immediate sur les eglises, et specia-lement sur des monasteres. Une eglise ou un monastere Stauropigial repond a ce, que 1'on appelle en Occident; une eglise ou un mo nastere nullius dioecesis, relevant immediate-ment du Saint-Siege, dont le territoire est exempt de toute jurisdiction episcopale. Les Patriarches manifestent la volonte d'operer cette reseiwe par 3a plantation solennelle d'une Croiz ancien, ou sera erige Pautel de 1'eglise exempte. De Ik le nom de Stauropigie, qui signiiie en grec „plantation de oroix"f Jere mie accorda k cette association (la eon frerie) le priyilege exorbitant de Fexemptiom Stauropigial, qui la place au dessus meme du metropolitę et direetement sous Pautorite du Patriarchę". Benedykt XIV w bulli „Inter plures", 11 maja 1744, do Atanazego Szeptyckiego, metropolity kijowskiego, pisze: „Patriar-chae competere Jus Stauropigii, nimirum fi-gendae crucis in monasteriorum erectione; monasterium tale licet extra iporum peculiarem dioeeesimf in alicujus Episcopi sufiraganei fi« nibus situm esset, ipsi tamen Patriarchae im mediate subjectum, atque ab Episcoporum lo-calium jurisdictione omnino exemptum remane-ret". Śzaraniewicz „Rzut oka na ben rusk." na str. 16 pisze: ,,W obiatach in libris fun-dorum w Drohobyczy, tom 25, znajduje się w akcie królewskim z r. 1537, rozstrzygają cym spór parochów drohobyckich o granicę swych parochij z r. 1514, wiadomość: że spór o dochody w ciągu roku na post, Wielkanoc, lub od chrztu, błogosławieństwa ciężarnej ko biety i t. p., od parafian dawane, jest dawny, i że w rozmaitych czasach duchowni cerkwi ruskich, w tern mieście, jak św. Jerzego, św. Parascewy, św. Krzyża, uzyskali od królów polskich przywileje. Mianowicie duchowny Hryoinko Terlecki odwoływał się do przy wi-lejów, nadanych cerkwi św. Jura w Drohoby czy, przez królów Jana Olbrachta i Aleksandra. Zygmunt 1 i Zygmunt II zupełną nadali swo bodę wyznania kościołowi wschodniemu, jak świadczą rozporządzenia Zygmunta dla rusi-nów w Drohobyczy z r. 1580. Oblata in li bro consulari antiquo Drohobycensi ab. a. 1542. W roku 1530 wydany dekret dla rusinów w Drohobyczy in conventu Piotrkoviensi in festo s. Tomae, nadający zupełną swobodo pu blicznego wykonywania obrzędów cerkiew nych, a to ad instantiam venerabilis Yladicae Premisliensis, quemadmodum ritus iporum in ecciesia Premisiiensi scripti sunr*. Przywi lej ten króla Zygmunta I, wystosowany w for mie nakazu do ówczesnego starosty drohoby-ckiego Jana Kamienieckiego. Pomimo to roku 1540 ten sam król Zygmunt zakazuje rusinom stawiać cerkiew św. Trójcy w obrębie murów miasta. Dekret dotyczący wydany w Krako wie f.4 prozima post Dominicam Jubilate 1540, oblatowany we wspomnionej starej księdze konsularnej w Drohobyczy: „Oppidani nostri Drohobicenses (catholici) metuentes, me homi-nes rit. rutheni illud oppidum incolentes, syna gogom ibidem extruerent seu aedifiearent, su-plioarunt nobis, ne praefatis Ruthenis aedifi-candi ipsam synagogam potestatem faoeremus, allegantes, nunquam antehae eam ipsam syna gogam iiłie in ipso oppido fuisse. Q,uorum supplication ibus uti justis benigne annuentes, ita quidem, si praeiata synagoga ir oppido Dro hobycz nunquam antehae ftiit, illos circa ipsam libertatem et usum conservamus nec eisdem Ruthenis aedificendi synagogam praedietum admittemus". Spór, któren dalej trwał w tej sprawie, przynosił szkody jednej i drugiej stronie, aż nareszcie nastąpiła ugoda, f. 4 ipsa d. Sanotorum 1555? wpisana w księgi radaieol kie i do mocy prawa podniesiona, w środę przed Gromnicą r. 1556. Oryginalny zapis ten znajduje się dziś ,,in libro consuiari antiąuo i Drohobicensi",, Stała się ugoda między mie szczanami miasta drohobyekiego, t. j. rzymgviego posłuszeństwa, przed Janem Starze-chowskim, starostą drohobyckim, że się tak ugodzili w społecznej miłości, odstępując od przywileju swego, iżby kościół ruski w mie- scie nie miał byó, Ruś zaś o prawo przed kró lem wdawać się nie będzie, jeno jednostajnie miłować się, tak jak należy się ludziom chrześciańskim; nie ma jeden drugiemu żadnego i urągania i żadnych przymówek czynić, pod winą w zapisie dekretu kornisarskiego. Przy jaźniejszymi dla kościoła wschodniego były rządy Kazimierza IV-go Jagielończyka, jak świadczą przywrócenia praw prawosławnym! eparchii przemyskiej, wraz z zakazem obcią żania parochów, wypędzania ich z parochij, wdzierania się szlachty w sądy duchowne. Król Kazimierz Jagielończyk rs 1469 wymie nia te nadużycia, potwierdzając konstytucyą wielkiego księcia Witolda, wydaną dla wy znawców kościoła wschodniego na Litwie, Wołyniu i Podolu, Czyni to król ten na prośbę przemyskiego biskupa ruskiego Diwon-ki, dla kleru kościoła wschodniej dyecezyi przemyskiej, o tern w rękopiśmiennych za piskach biblioteki kapitulnej w Przemyślu: Dobrzański „Krótka wiadomość histor. o ras. bisk, Przemyśla" (Przemyślaniu 1858). 8za-raniewiez str. 53 pisze: Nie zawadzi wspo mnieć, że równocześnie byli parochami przy cerkwi św. Jura w Drohobyczy, następując po sobie, Symeon, Hrycinko i znowu Symeon Terlecki, z których pierwszemu król Zygmunt potwierdził r. 1508 dawny przywilej króla Władysława Jagiełły na łan pola od rzeki Pobuk do Tyśmienicy położonego* z prawem użytku surowicy z okna i z uwolnieniem od wszelkich danin .,a solutione census. exactione stationum et dationum et a solutione szosowa, nisi pro expeditione bellica". Oblata in pro-tocollo libri fandorum ehritatis Drohobycz t. 25 p. 1—9. Jak przeciw autentyczności przy wileju Władysława Jagiełły z r. 1407, po twierdzającego władyctwu przemyskiemu po siadanie rozległych dóbr ziemskich, znajdują cego się w transumpcie we wspomnionym do kumencie Zygmunta I-go z r. 1536, podniósł poważny głos ks. kanonik Pietruszewicz w historycznym zborniku, tomie 3, przyp. 5, tak też i ów przywilej Władysława Jagiełły, wy dany dla cerkwi św. Jerzego w Drohobyczy, przytoczony w dokumencie Zygmunta I-go z r. 1508, zdaje się nam być nieautentycznym. Zygmunt potwierdził tedy nieautentyczne przywileje, będąc powolnym tak dla Lauren tego Terleckiego, władyki przemyskiego, jako i dla Sieńka czyli Szymona Terleckiego, paro-cha przy cerkwi św. Jerzego w Drohobyczy. Bądź co bądź stan tych beneficyów, stosownie do udzielonego potwierdzenia przywilejów, chociaż podrobionych, tern samem stawał się prawomocnym. Parafią tą zawiadują rniejscowi oo„ bazylianie. Klasztor tychże w Droho byczy pod wezwaniem św. Trójcy jest naj nowszym w całej przemyskiej dyecezyi, wy budowany w 1774 roku (dla przesiedlenia za konników z kilku innych klasztorów) na Gr-tyńskiego jurydyce Jaworssczyzna. Dekre tem z 5 lipca 1794 r. oddano zakonnikom wszystkie drohobyckie parochie. Rusini ku pili klasztor pokarmeiicki i dali zakonnikom na parochialne mieszkanie.

W Drohobyczy jest wyższe gimnazyum realne „Franciszka Józefa", założone przez gminę król. wol. mia sta Dr oho bycza na pamiątkę szczęśliwego oca lenia Jego Cesarskiej Apostolskiej Mości w r. 1852. Zostało na mocy rozporządzenia ministerstwa oświaty d. 1 września 1858 r, jako zakład publiczny otworzone. W skutek roz porządzenia z dnia 3 marca 1858 zasczycone imieniem: Gimnazyum „Franciszka Józefa"; na życzenie gminy zostało rozporządzeniem mini sterstwa oświaty z d. 26 listopada 1865 roku przeistoczone na gimnazyum realne, a postano wieniem z d. 3 sierpnia 1874 na gimnazyum państwowe zamienione. Gremium profesorów składa się z dyrektora, 8 profesorów, 6 nauczy cieli. 4 zastępców i 8 nauczycieli nadzwy czajnych. Ha rok szkolny 1880 zapisało się do tego gimnazyum 330 uczniów, Bada szkolna okręg, składa się ze starosty powiatowego jako prezesa, po jednym zastępcy wyznań: rzyms. kat., gr.kat.,ewang.,izrael., po jednym delegacie z rad powiat, drohobyckiej i tur-ezańskiej i z reprezentanta zawodu nauozycielskiego; zastępcę przewodniczącego wybie gają członkowie z pośród swego g;rona bezwzględną większością głosów. Pod tę radę szkol, okręgu należy w samym Drohobyczu 3 szkoły elementarne, mianowicie: a) 4-ro klasowa etatowa męzka w klasztorze oo. bazylianów z 5 nauczycielami duchownymi i 3-ma nauczycielami świeckiemi, b) 4-ro klasowa męzka o 7 nauczycielach i c) 5-cio klasowa etatowa żeńska o itl nauczycielkach, nauczyoielu kierującym i katechetach, których obowiązki pełni miejscowe duchowieństwo. Kasa oszczędności w Drohobyczu, założona przez gminę miasta Drohobycza pod gwarancyą tejże, na mocy upoważnienia ministerstwa spraw wewnętrznych z 17 czerwca 1872. Fundusz pożyczkowy dla przemysłowców i rękodziel ników w Drohobyczu, założony przez gminę miasta Drohobycza, zatwierdzony rozporządze-Iniem namiestnictwa z 18 maja 1860 r. Cel: udzielanie pożyczek zubożałym rzemieślnikom. Majątek zakładowy 11.707 zł. Odsetki przy łączają się corocznie do kapitału zakładowego, Szpital powszechny w Drohobyczu założony przez gminę miejską w roku 1831 na 80 łóżek. Dochód w r. 1879 6469 złr. Szpital izraelieki w Drohobyczu założony przez gminę izraelicką w r. 1860 dla ubogich izraelitów na 18 łóżek. Wydatki pokrywają się z dobrowolnych skła dek. Dochód z 1879 roku 1669 zł. w. a. Dom ubogich starców w Drohobyczu założony na mocy przywilejów królów polskich z r. 1581 1634; cel: zaopatrzenie 6 ubogich. Majątek zakładowy 2450 złr. w obligacyach, 100 zł. 80 cent, w kapitałach prywatnych. Roku 1879 roczny dochód 170 zł 21 cent. w. a. Przełożony proboszcz miejscowy. Fundusz „Arcyksiężniczki Gizeli" w Drohobyczu, założony w 1873 roku przez gminę miasta Drohobycza z jej funduszów, zatwierdzony reskryptem namiestnictwa z 30 kwietnia 1876 roku, na uwiecznienie pamiątki dnia zaślubin arcyks. Gizeli. Cel: uposażenie co rok w dniu 20 kwietnia jednej ubogiej dziewczyny w Droho byczu urodzonej, 17 rok życia liczącej, bez różnicy wyznania. Majątek zakładowy stanowi obligacya indeminizacyjna na 1000 złr. Roczne odsetki po odtrąceniu podatku dochodowego, wynoszą jako premia 47 złr. 84 cent. w. a. Fundusz inwalidów w Drohobyczu założony przez miasto Drohobycz z powodu uroczystości urodzin cesarza austr., potwierdzony rozporządzeniem namiestnictwa w 1864 roku. Mają tek zakładowy 300 złr. Dochód z 1879 roku 14 zł. 17 i pół cent. w. a. D. ma 7 przedmieść: Zwarycz, Zawiczna, Zagrody miejskie, "Wój towska góra, Zadworna, Plebania i Łisznia. Był niegdyś starostwem polakiem. Piękny starożytny w gotyckim stylu zbudowany kościół i schludny gmach miejski zdobią to po rządne i nader zamożne miasto, którego założenie sięga najdawniejszych czasów. Podług podania niegdyś "Byczem" zwane, było od Tatarów spalone, poczem mieszkańcy nową osadę odbudowawszy, takową „Druhy-Bycz" przezwali, odkąd też ta nazwa nieco zmieniona pozostała. Jarmarki na bydło w D. się odby wające, są bardzo sławne. Opis Drohobycza i okolic, napisany przez Józefę Dobieszewską, pomieściły Khsy, t. 16, N. 289, 298. Piorę okolic D. badali prof. E. Hiickel i Emeryk Turezyński, Czyi prócz tego: Kessig Ign. I. „Dissertatio inaug. medicą, sistens brevem ex~ positionem aquarum mineralium regni Galiciae", Yindob. 1827. Torosiewicz T. „Analyse der Drohobyczer-Bolechower und Staro-soler - Salzsoolen - Mutterlaugen" (Buchner's Repertorium fur die Pharmacie? 1830 r.). [8]

Bibliografia

[1] Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkiem księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym, z mapą według nowego podziału1855
[2] Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem ...Wydawca Lwów 1868.
[3] Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych
Autor : Orzechowski, Konrad (1817-1875). Miejsce wydania : Kraków . Data wydania : 1872
[4] Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem Autor : Pilat, Tadeusz (1844-1923).Miejsce wydania : Lwów. Data wydania : 1890
[5] Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem ... Autor : Bigo, Jan . Miejsce wydania : Lwów. Data wydania : 1897
[6] Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami [...] w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem ....Autor : Bigo, Jan. Miejsce wydania : Lwów.Data wydania : 1904
[7] Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami [...] w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju Autor : Bigo Jan. Miejsce wydania : Lwów. Data wydania : 1918.
[8] [SGKP]