Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Rodzina Strawińskich.
6.03.2010 00:46
Rodzina Strawińskich.
"Wczesną genealogię Strawińskich podaje K. Niesiecki ("Herbarz polski" wyd. J.N. Bobrowicza, tom 8 Lipsk 1841, str. 534-536) kończąc ją w zasadzie na XVII wieku. Rozrodzenie dalszych pokoleń opracował syn ostatniego właściciela Wodnik- Stefan Strawiński. Najwybitniejszymi postaciami w tej rodzinie byli w ciągu XVII wieku : Marcin Strawiński, kasztelan miński 1591- 1595, później kasztelan witebski 9 zm. 1604 r.) oraz jego brat Baltazar (Balcer), ciwun i horodniczy trocki ( 1598), poseł na sejmy 1598, 1620, starosta mozyrski, kasztelan brzeski (1624), wojewoda miński ( 1631 ), żonaty- 1 voto: z Zofią Sapieżanką, 2 voto: z Zofią Drucką- Horską, 3 voto : z Krzysztofową Chodkiewiczową; dziedzic Żydiszek w woj. trockim.
Edward Strawiński pochodził w prostej linii od ich brata Krzysztofa ( zm. 1623 lub 1624 r.), podsędka trockiego ( 1623 r.), sędziego ziemskiego trockiego, dziedzica Strawnik.
Krzysztof Strawiński z nieznanej z imienia żony miał siedmiu synów: Kazimierza, podwojewodziego witebskiego, podkomorzego starodubowskiego, zmarłego w niewoli rosyjskiej, Karola (zm. w 1648 r. ), Zbigniewa, stolnika i sędziego ziemskiego starodubowskiego, Maksymiliana, stolnika starodubowskiego ( 1648), wojskiego starodubowskiego ( 1661); Aleksandra, Trojana, podsędka grodzkiego oszmiańskiego ( 1661), oraz Krzysztofa, cześnika oszmiańskiego.
Protoplastą późniejszej gałązki wodnickiej był Zbigniew Strawiński, który miał syna Franciszka, piastującego m. in. urząd starosty mozyrskiego, posła na sejm elekcyjny ( 1697), żonatego z Justyną Torbecką. Z kolei Franciszek miał prawdopodobnie tylko jednego syna Floriana Kazimierza, stolnika starodubowskiego, podstarościego oszmiańskiego ( 1674), żonatego ze Smorokowską. Jego jedynym synem był Ignacy, cześnik wojski, podstoli starodubowski, sekretarz Generalnej Konfederacji na Litwie, starosta słonimski, podkomorzy Wielkiego Księstwa Litewskiego, ożeniony z Justyną Chlewińską herbu Radwan. Ignacy Strawiński pozostawił dwóch synów- Floriana Brunona ( 1750- 1787), starostę słonimskiego, właściciela Mirowszczyzny i Nakryszek w ziemi nowogródzkiej, żonaty z Franciszką Wołodkowiczówną herbu Radwan oraz Wincentego Wilhelma, wicemarszałka i podstarościego słonimskiego, dziedzica Izabelina i innych dóbr w Wołkowyskiem, ożenionego: 1 voto: z Elżbietą Szwejkowską, 2 voto: z N. Jelską herbu Pielesz. Z jego pierwszego małżeństwa pochodziły córki Helena i Pelagia, z drugiego natomiast syn Adam ( zm. 1885), sędzia powiatu słonimskiego, ożeniony z Anielą Szyrmianką ze Sporowa. Dziećmi Adama były córki: Wanda ( ok. 1830- 1904), żona Henryka Skirmuntta z Wielatycz i Helena, zamężna za Edwardem Twardowskim herbu Ogończyk z Wieleśnicy, oraz synowie: Adolf i Gustaw Mateusz Anioł ( 03.10.1837 w Sporowie, 11.01. 1905 w Szydłowcach). Gustaw Strawiński, uczestnik wojny krymskiej, a w powstaniu 1863 r. naczelnik oddziału wołkowyskiego pod pseudonimem "Młotek", wziąwszy czynny udział w kilku potyczkach z Rosjanami, 5 sierpnia 1863 roku mianowany został naczelnikiem sił zbrojnych pow. wołkowyskiego. Z powodu odniesionych w walkach ran, przy nominacji na majora otrzymał urlop nieograniczony. Wyjechał więc do Paryża. Skazanemu zaocznie na śmierć, wszystkie jego majątki skonfiskowano. W styczniu 1866 roku przybył do Galicji i osiadł w Niżborku nad Zbruczem. Później kupił, czy też dostał w posagu majątek Szydłowce w tymże powiecie husiatyńskim.
Gustaw Strawiński żenił się trzykrotnie: po raz pierwszy z Zofią Potocką herbu Lubicz , następnie z Anielą Chlebowską, a po raz trzeci z Henryką Kunaszowską herbu Radwan. Miał pięcioro dzieci: Władysława ( zm. w 1871 r. w niemowlęctwie), Adama Franciszka ( 1872- 1933), żonatego z Marią Rozwadowską herbu Trąby ( po którym pozostało potomstwo), Marię ( 1873- 1945), zakonnicę, Bronisława ( 1875- 1919) i ostatniego właściciela Wodnik Edwarda Wincentego, ppłk Wojska Polskiego, dowódcę 2 Pułku Szwoleżerów i 11 Pułku ułanów w wojnie bolszewickiej w 1920 roku.
Edward Strawiński miał pięcioro dzieci: córki- Marię ( ur. w 1914 r. absolwentkę Uniwersytetu Jagiellońskiego, wywiezioną przez bolszewików ze Lwowa do obwodu semipałatyńskiego; Wandę i Annę, wywiezione wraz z matką z Halicza do obwodu aktiubińskiego w Kazachstanie, oraz synów: Romana Gustawa ( 1916- 1939) podchorążego rezerwy WP, poległego we wrześniu 1939 r. koło Sądowej Wiszni i Stefana Ignacego Huberta, ur, 16.05.1920 r., uczestnika walk w akcji "Burza", późniejszego absolwenta Wydziału Rybackiego WSR w Olsztynie, ożenionego z Wandą Kochanowską herbu Korwin ( po nim potomstwo) . Wiosną 1941 roku Wanda Strawińska ( ur. 18.10.1921 r. w Wodnikach, zm. 05.06. 1944 r. w Warszawie) wraz z 14- letnią wówczas siostrą Anną ( ur. 1927) po śmierci matki uciekły z miejsca zesłania w centralnej Azji i różnymi drogami , idąc często pieszo, dotarły do będącego nadal pod sowiecką okupacją Lwowa i tam ukryte i otoczone opieką mieszkańców, doczekały wojny hitlerowsko- bolszewickiej. Maria Strawińska, której udało się dotrzeć do armii gen. Andersa , po wojnie zamieszkała w Kanadzie.
Wanda, schwytana w czasie Powstania Warszawskiego przez Niemców, wrzucona została do płonącego domu , gdzie zginęła. Anna, ukończywszy po wojnie polonistykę, poślubiła Gastona Marti i podobnie jak siostra Maria, osiadła w Kanadzie
Wyjątkowo tragiczne dzieje ostatnich pokoleń rodziny Strawińskich z Wodnik sprawiły, że nie zachowała się nawet żadna fotografia tamtejszego dworu. Wszystkie, z konieczności nie zawsze precyzyjne informacje, zawdzięczam Stefanowi Strawińskiemu i jego siostrze Annie Strawińskiej- Marty."
Tekst opracowany na podstawie dzieła Romana Aftanazego: " Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej"- tom 7, województwo ruskie- Ziemia Halicka i Lwowska, wydany przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1995)
"Wczesną genealogię Strawińskich podaje K. Niesiecki ("Herbarz polski" wyd. J.N. Bobrowicza, tom 8 Lipsk 1841, str. 534-536) kończąc ją w zasadzie na XVII wieku. Rozrodzenie dalszych pokoleń opracował syn ostatniego właściciela Wodnik- Stefan Strawiński. Najwybitniejszymi postaciami w tej rodzinie byli w ciągu XVII wieku : Marcin Strawiński, kasztelan miński 1591- 1595, później kasztelan witebski 9 zm. 1604 r.) oraz jego brat Baltazar (Balcer), ciwun i horodniczy trocki ( 1598), poseł na sejmy 1598, 1620, starosta mozyrski, kasztelan brzeski (1624), wojewoda miński ( 1631 ), żonaty- 1 voto: z Zofią Sapieżanką, 2 voto: z Zofią Drucką- Horską, 3 voto : z Krzysztofową Chodkiewiczową; dziedzic Żydiszek w woj. trockim.
Edward Strawiński pochodził w prostej linii od ich brata Krzysztofa ( zm. 1623 lub 1624 r.), podsędka trockiego ( 1623 r.), sędziego ziemskiego trockiego, dziedzica Strawnik.
Krzysztof Strawiński z nieznanej z imienia żony miał siedmiu synów: Kazimierza, podwojewodziego witebskiego, podkomorzego starodubowskiego, zmarłego w niewoli rosyjskiej, Karola (zm. w 1648 r. ), Zbigniewa, stolnika i sędziego ziemskiego starodubowskiego, Maksymiliana, stolnika starodubowskiego ( 1648), wojskiego starodubowskiego ( 1661); Aleksandra, Trojana, podsędka grodzkiego oszmiańskiego ( 1661), oraz Krzysztofa, cześnika oszmiańskiego.
Protoplastą późniejszej gałązki wodnickiej był Zbigniew Strawiński, który miał syna Franciszka, piastującego m. in. urząd starosty mozyrskiego, posła na sejm elekcyjny ( 1697), żonatego z Justyną Torbecką. Z kolei Franciszek miał prawdopodobnie tylko jednego syna Floriana Kazimierza, stolnika starodubowskiego, podstarościego oszmiańskiego ( 1674), żonatego ze Smorokowską. Jego jedynym synem był Ignacy, cześnik wojski, podstoli starodubowski, sekretarz Generalnej Konfederacji na Litwie, starosta słonimski, podkomorzy Wielkiego Księstwa Litewskiego, ożeniony z Justyną Chlewińską herbu Radwan. Ignacy Strawiński pozostawił dwóch synów- Floriana Brunona ( 1750- 1787), starostę słonimskiego, właściciela Mirowszczyzny i Nakryszek w ziemi nowogródzkiej, żonaty z Franciszką Wołodkowiczówną herbu Radwan oraz Wincentego Wilhelma, wicemarszałka i podstarościego słonimskiego, dziedzica Izabelina i innych dóbr w Wołkowyskiem, ożenionego: 1 voto: z Elżbietą Szwejkowską, 2 voto: z N. Jelską herbu Pielesz. Z jego pierwszego małżeństwa pochodziły córki Helena i Pelagia, z drugiego natomiast syn Adam ( zm. 1885), sędzia powiatu słonimskiego, ożeniony z Anielą Szyrmianką ze Sporowa. Dziećmi Adama były córki: Wanda ( ok. 1830- 1904), żona Henryka Skirmuntta z Wielatycz i Helena, zamężna za Edwardem Twardowskim herbu Ogończyk z Wieleśnicy, oraz synowie: Adolf i Gustaw Mateusz Anioł ( 03.10.1837 w Sporowie, 11.01. 1905 w Szydłowcach). Gustaw Strawiński, uczestnik wojny krymskiej, a w powstaniu 1863 r. naczelnik oddziału wołkowyskiego pod pseudonimem "Młotek", wziąwszy czynny udział w kilku potyczkach z Rosjanami, 5 sierpnia 1863 roku mianowany został naczelnikiem sił zbrojnych pow. wołkowyskiego. Z powodu odniesionych w walkach ran, przy nominacji na majora otrzymał urlop nieograniczony. Wyjechał więc do Paryża. Skazanemu zaocznie na śmierć, wszystkie jego majątki skonfiskowano. W styczniu 1866 roku przybył do Galicji i osiadł w Niżborku nad Zbruczem. Później kupił, czy też dostał w posagu majątek Szydłowce w tymże powiecie husiatyńskim.
Gustaw Strawiński żenił się trzykrotnie: po raz pierwszy z Zofią Potocką herbu Lubicz , następnie z Anielą Chlebowską, a po raz trzeci z Henryką Kunaszowską herbu Radwan. Miał pięcioro dzieci: Władysława ( zm. w 1871 r. w niemowlęctwie), Adama Franciszka ( 1872- 1933), żonatego z Marią Rozwadowską herbu Trąby ( po którym pozostało potomstwo), Marię ( 1873- 1945), zakonnicę, Bronisława ( 1875- 1919) i ostatniego właściciela Wodnik Edwarda Wincentego, ppłk Wojska Polskiego, dowódcę 2 Pułku Szwoleżerów i 11 Pułku ułanów w wojnie bolszewickiej w 1920 roku.
Edward Strawiński miał pięcioro dzieci: córki- Marię ( ur. w 1914 r. absolwentkę Uniwersytetu Jagiellońskiego, wywiezioną przez bolszewików ze Lwowa do obwodu semipałatyńskiego; Wandę i Annę, wywiezione wraz z matką z Halicza do obwodu aktiubińskiego w Kazachstanie, oraz synów: Romana Gustawa ( 1916- 1939) podchorążego rezerwy WP, poległego we wrześniu 1939 r. koło Sądowej Wiszni i Stefana Ignacego Huberta, ur, 16.05.1920 r., uczestnika walk w akcji "Burza", późniejszego absolwenta Wydziału Rybackiego WSR w Olsztynie, ożenionego z Wandą Kochanowską herbu Korwin ( po nim potomstwo) . Wiosną 1941 roku Wanda Strawińska ( ur. 18.10.1921 r. w Wodnikach, zm. 05.06. 1944 r. w Warszawie) wraz z 14- letnią wówczas siostrą Anną ( ur. 1927) po śmierci matki uciekły z miejsca zesłania w centralnej Azji i różnymi drogami , idąc często pieszo, dotarły do będącego nadal pod sowiecką okupacją Lwowa i tam ukryte i otoczone opieką mieszkańców, doczekały wojny hitlerowsko- bolszewickiej. Maria Strawińska, której udało się dotrzeć do armii gen. Andersa , po wojnie zamieszkała w Kanadzie.
Wanda, schwytana w czasie Powstania Warszawskiego przez Niemców, wrzucona została do płonącego domu , gdzie zginęła. Anna, ukończywszy po wojnie polonistykę, poślubiła Gastona Marti i podobnie jak siostra Maria, osiadła w Kanadzie
Wyjątkowo tragiczne dzieje ostatnich pokoleń rodziny Strawińskich z Wodnik sprawiły, że nie zachowała się nawet żadna fotografia tamtejszego dworu. Wszystkie, z konieczności nie zawsze precyzyjne informacje, zawdzięczam Stefanowi Strawińskiemu i jego siostrze Annie Strawińskiej- Marty."
Tekst opracowany na podstawie dzieła Romana Aftanazego: " Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej"- tom 7, województwo ruskie- Ziemia Halicka i Lwowska, wydany przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1995)