Tęczyński Andrzej

[blok] Andrzej Tęczyński, syn Gabriela Tęczyńskiego i Anny z Konińskiej Woli. Od 1527 r. hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, wojewoda lubelski (od 1545 r.) i kasztelan krakowski, starosta śniatyński i rohatyński. Po uzyskaniu pełnoletności stał się właścicielem Końskowoli, dla której 8 czerwca 1532 roku uzyskał z rąk Zygmunta Starego promesę nadania praw miejskich. Jak podaje Bartosz Paprocki w Herbarzu Rycerstwa Polskiego, Andrzej Tęczyński w młodości odbył wraz cesarzem Karolem V podróż do Hiszpanii, a w 1538 r. bronił Podola przed Tatarami. Przed śmiercią (25.12.1561) uzyskał z rąk Cesarza patent potwierdzający tytuł hrabiowski wraz nowym herbem: do czterodzielnej tarczy, na której wyobrażone były Topory Tęczyńskich oraz dwugłowe orły cesarskie, dodano herb sercowy z wyobrażeniem lamparta dzierżącego Topór. Andrzej Tęczyński pochowany został w Końskowoli, w niezidentyfikowanej dotychczas krypcie.

[]