Chocimów 21.01.1864

W Woli Szczygiełkowej obozował oddział miechowski, będący pod dowództwem kapitana Waltera, do którego d. 20. stycznia przybył Kurowski, udający się z polecenia Bosaka w Sandomierskie dla lustracyi tamtejszych oddziałów. Wieczorem o godzinie 10. o ćwierć mili od obozu powstańczego, stanęło na noc w Bodzentynie 4 roty piechoty, 80 dragonów i 30 kozaków. Przypuszczając, że kolumna ta uderzy na Rębaiłą, pozostał oddział na miejscu, aby odciągnąć moskali od Rębajły i dopiero o 6. z rana ruszył ku Kunowu, a za nim trop w trop moskale. Już pod Chocimowem awangarda kozacka dopędziwszy powstańców, dała ognia i cofnęła się, aby wprowadzić oddział na piechotę. Gdy manewr ten się nie udał, wystąpili dragoni. Wtedy dopiero cały oddział, zszedłszy z podwód, sformował się i w szyku bojowym dalej postępując, w samym Chocimowie dopiero na chwilę się zatrzymał i dał ognia, od którego 6 dragonów i 3 konie na miejscu padły, a następnie w największym porządku postępował dalej ku lasom iłżeckim, ciągle się odstrzeliwając. Gdy powstańcy dotarłszy do lasu, sposobili się do przyjęcia boju, kawalerya moskiewska rozpoczęła odwrót a za nią i piechota cofnęła się, kierując się ku Opatowu. Straty oddziału nie były wielkie: w zabitych dzielny porucznik Aleksander Eustachowicz i 2 szeregowych, prócz tego 1 ciężko i 15 lekko rannych. Straty moskiewskie wynosiły do 20 zabitych, nie licząc rannych, a ponadto stracili moskale 3 zabite konie i 6 w ręku powstańców pozostałych.
W potyczce tej odznaczyli się nadzwyczajną przytomnością i odwagą dowódzca oddziału kapitan Walter, kapitan I. kompanii Stanisław Nowicki, poległy w boju porucznik Eustachowicz, podporucznicy: Fiirganetz, Domański, Józef Dobor, sierżanci: Karol Krynicki i Leśkiewicz, podoficerowie: Konarski, Furyer, Szwajcarski i szeregowi: Kowalczyk, Różalski, Bober i 15-letni Adam Mazurek.