Lokajcie 9.04.1863

ścigany przez znaczniejsze siły moskiewskie, przeniósł Andruszkiewicz obóz na północ bliżej Niemna i ominąwszy Wysoką i Karczową Rudę 7. 4. stanął pod Lokajciami. Tutaj już o 8. wieczorem znaleźli się moskale, wobec czego Andruszkiewicz przesunął się z obozem ku Szytejkom, a postanowiwszy przyjąć walkę, zatrzymał się o godzinie 10. rano 9. kwietnia w lesie, na wzgórku między bagnami, przy osadzie strzelca Poliwajtysa w leśnictwie Gryszkabudzie, gdzie naprędce poczęto sypać szańce od strony z której się spodziewano nieprzyjaciela.
Zaledwie jednak rozpoczęto sypanie ¿ocznych szańców, pikieta dała znać o zbliżaniu się nieprzyjaciela. Awangarda, składająca się z 50 kawaleryi straży granicznej, ruszyła na obóz powstańczy, lecz ustawieni za szańcami strzelcy, przywitawszy moskali rzęsistym ogniem, zmusili do odwrotu. Cala tedy kawalerya, składająca się z 2 szwadronów straży granicznej i kozaków, usiłowała szarżować powtórnie, atoli strzelcy usuwając się poza szańce i tym razem celnym ogniem usiłowania moskali zniweczyli. Mając jednak poza sobą 3 roty piechoty i pozycyę dosyć obronną, moskale zajęli prawe i lewe skrzydło garstki karabinierów polskich i krzyżowym ogniem usiłowali owładnąć pozycyę. Po trzygodzinnym ogniu, widząc przewagę liczebną nieprzyjaciela, a nie mogąc tutaj użyć kosynierów, gdy moskale usiłowali otoczyć obóz przez bagna, zmuszony był Andruszkiewicz cofnąć się, co udało mu się szczęśliwie, gdyż już o zmierzchu, około godziny 7. uskutecznił w porządku odwrót, nie naciskany już przez nieprzyjaciela.
Pod Sapieżyszkami Andruszkiewicz z 200 powstańcami miał przeciw sobie 2 i pól roty piechoty i 120 straży granicznej dowodzonych przez podpułkownika Karpowa. Straty oddziału nie były znaczne: ogółem poległo około 15 w tem oficerowie Denel Bolesław, Staniszewski, mężny kapral Władysław Grabowski, oraz Kulczycki, który ciężko ranny, odniesiony na bagno, tu długo się jeszcze bronił, aż pojmany i zawieziony do szpitala w Kownie, zmarł tamże w dwa dni później. Męstwem odznaczyli się w potyczce tej między innymi huzar, dezerter z wojska nieprzyjacielskiego, Sokołowski, stolarz z Wilna, który powrócił z Sybiru, prawosławny oficer Gaube, dezerter z wojska rosyjskiego i szesnastoletni student Swierczewski.
Po starciu tem Andruszkiewicz posunął się na południe w Sejneńskie, aby zbliżyć się do oddziału Wawra. W tym czasie w Kalwaryjskiem Wacław Akord począł organizować oddział powstańczy, z którym wszedł 11. 4. do Kalwaryi.