inwestytura

(łac.) - investire - odziewać. Ceremonia przekazania lenna przez seniora wasalowi, odbywająca się po złożeniu hołdu lennego przez wasala. Podczas inwestytury wasal klękał i otrzymywał od seniora przedmiot symbolizujący przekazywane lenno - najczęściej w formie sztandaru, lancy, dokumentu zawartej umowy oraz bryłki ziemi.

W IX-X w. w państwach karolińskich obsadzanie stanowisk kościelnych przez monarchę nazywane jest inwestyturą świecką duchowieństwa. Wręczano wtedy biskupom pierścień lub laskę opacką. Spór z papiestwem o ten zwyczaj zakończył się w 1122 konkordatem wormackim.