Białynia

Inne nazwy, zawołanie: Bialina, Bielizna, Bieluzna, Konopka, niekiedy "Harbuz Białynia".

Opis. Srebrna podkowa barkiem w dół. Na niej na środku nasadzona srebrna przekrzyżowana rogacina. Tło niebieskie. Etapem rozwoju tego herbu jest podzielenie na podkowę, złoty krzyż kawalerski i strzałę. Dziadulewicz uważa że Białynia i Bielizna to dwa różne choć podobne herby. Wzorcem i nazwą są też nieco podobne herby Bielina i Albaluna nazywany również czasem Bielina (II).
Większość herbarzy błędnie twierdzi że nazwa pochodzi od futra wiewiórki (biełki). Zarówno rysunek (w sposób symboliczny) jak i nazwa pochodzą od tykwy, zwanej dawniej harbuzem. Związana ona była ze znaczeniem pątniczym, jako pusty, pomarszczony owoc, służący jednak do noszenia życiodajnej wody.

Najstarsza wzmianka pisana pochodzi z 1388 r [Księgi sądowe łęczyckie].

Rodziny należące do herbu: Białecki, Białobocki, Białynia, Białynicki, Biłuński, Birula, Biwil, Bordziłowski, Bostowski, Brzostowski, Ceprzyński, Chołodecki, Ciekawy, Czubik, Dziećmiarowski, Dziedziel, Ginejko, Golimiński, Goliniński, Harbuz, Jankowski, Jaszczechowski, Jawoysz, Koczowski, Konopka, Kowarski, Kowerski, Kowerski, Kowzan, Kutkiewicz, Leszczyński, Łakowicz, Ławrynowicz, Ławrynowski, Męczkowski, Niebrzydowski, Nowochoński, Odroclew, Pasenko, Poszylski, Rafanowicz, Rzepecki, Rzepnicki, Rzepniewski, Rzepnik, Sulkowski, Sułkowski, Suszko, Szuszko, Wieniawski, Wilczek, Witkiewicz, Wojcikiewicz, Wójcikiewicz, Zabłocki, Zdanowicz, Zyżniewski, Żdanowicz, Żyzniewski, Żyżniewski

[g]