Kornic

Zawołanie: Bies

W polu czerwonym na trzech stopniach złotych takiż krzyż egipski, na którego skrajach połubocheńce złote. W klejnocie popiersie męża brodatego (bies) o czarnych długich włosach i takiejż brodzie w szacie czerwonej i ze srebrnym kołpakiem. Znane są formy z dwoma stopniami lub nawet jednym.

Herb po raz pierwszy notowany w Herbarzu Gerlego w 1421. Graficznie występuje najwcześniej w pieczęciach Michała z Laskowej i Mikołaja z Poręby w XV wieku.

Rodziny należące do herbu: Bielik, Bies, Biesicki, Biesiecki, Bisiecki, Bludowski, Cloch, Frydrychowski, Gorecki, Górecki, Grodzimont, Hinal, Horodecki, Hunal, Hunel, Inwaldzki, Inwałdski, Jarosiewski, Jaroszewski, Jasieniecki, Jędruski, Karnazewicz, Katowski, Klar, Kloch, Koczeński, Kordowski, Korn, Kornaszewski, Kornic, Kornicki, Kornicz, Korniłowski, Korowicki, Korpulewski, Kurniewicz, Laszkowski, Lyaszkowski, Łaszkowski, Meduski, Metelicki, Porembski, Porębski, Poręmbski, Porubski, Rymułtowski, Sałacki, Słop, Sobek, Sokoł, Sokołowski, Sokół.

[g]