klin

(szczyt). Rodzaj figury heraldycznej, podziału tarczy w kształt szerokiego trójkąta mającego za podstawę dół tarczy a punktem najwyższym dotykająca do brzegu górnego. Oznacza pobożność, związek z Kościołem, nawiązuje do tradycji rycerskich symbolizując narzucony na ramiona płaszcz, dlatego też jest przedstawieniem walki z wrogami wiary.
Symbolami podobnymi jest krokiew i promień - często mylone - krokiew to dwie belki połączone pod ostrym kątem, a promień to trójkąt - ale węższy.
Najbardziej znane przedstawienie w herbie zakonu dominikanów. W herbach występuje też klin na opak, albo klin skrócony.
Nazwa szczyt - używana do tej figury nie jest dokładnie poprawna, bowiem słowo to odnosi się do staropolskiej nazwy tarczy w ogóle.

Herby z symbolem.