Władysław Chołoniewski

syn Piotra, urodził się w Czortkowskim powiecie 1825 r. w majątku ojca. W 1850 r. osiadł w Droganówce koło Kamieńca Podolskiego, czynny w organizacyi Narodowej, został schwytany w połowie 1863 r. i osadzony w cytadeli Kijowskiej, gdzie nie dopuszczano nikogo, w skutek czego rozniosła się wieść, że w cytadeli zamordowany został dopiero Gazeta Nąrodowa w Nr. 23 z r. 1867 podaje wiadomość że nieszczęśliwego Władysława po dwóch latach męczeństwa zdołam? za staraniem familii wykraść w Lipcu 1866 r. z cytadeli Kamienieckiej i przewieziono go za kordon austryacki, nieszczęśliwa ta ofiara pozbawiona zmysłów w skutek bicia go kijami po głowie i wybicia mu 8 zębów, umieszczoną została w szpitalu obłąkanych we Lwowie, lecz wszelkie usiłowania lekarzy by mu powrócić zdrowie i używanie władz umysłowych, były nadaremne. Prześladowała go ciągle obawa, że chcą go zmusić do zeznań, a jednak pomimo takich tortur i pozbawienia zmysłów nic z niego wydobyć nie zdołano. Zakończył swój żywot męczeński 26 Stycznia 1867 r. i pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.