Karol Borzęcki

Wraz z Antonim wstąpił do oddziału powstańczego ziemi stopnickiej pod dowództwo Karola Rębajły. Walczyli tam do chwili rozbicia oddziału. Zostali ujęci przez Rosjan i odstawieni ro więzienia w Radomiu. Tam byli sądzeni przez Sąd Gubernialny i zesłany na 25 lat katorgi na Syberii. Antoni wrócił w 1868 ułaskawiony przez cara, bowiem uznano go za niepełnoletniego w okresie powstania. Karol wrócił w 1877 i wkrótce zmarł na skutek nabytych chorób.