Antoni Brykczyński

był w czasie powstania klerykiem w seminarium w Kielcach. Wysłany przez matkę do obozu Ćwieka celem odebrania młodszego brata Stefana wstąpił do żuawów Ćwieka i aż do rozbicia partii służył w niej. Potem powrócił do seminarium. Ukończywszy wyższe seminarium w Petersburgu był czas jakiś profesorem teologii w Płocku, poczym został proboszczem w Gaworowie, gdzie oddał się pracy nad ludem wiele dla niego, tudzież archeologii i sztuce kościelnej. Zmarł w Gaworowie w 1913 r.