Karol Stankiewicz

Ur. ok. 1834r. w gub. kowieńskiej lub kijowskiej, w rodzinie szlacheckiej syn Eliasza, zesłaniec.
W marcu 1861r., podczas wizyty w Mińsku Władysława Mickiewicza (syna poety), wziął udział w konspiracyjnym zebraniu w domu księgarza Aleksandra Walickiego, poświęconym omówieniu szans powstania antyrosyjskiego na Litwie. Był jednym z głównych działaczy Towarzystwa Niesienia Pomocy Skazańcom z Polski, założonego w okresie manifestacji patriotycznych w Królestwie Polskim. Został aresztowany przed 15.02.1863r. i skazany na pozbawienie szlachectwa i osiedlenie w odleglejszych obszarach Syberii. 7.02.1865r. przybył do Tobolska, na początku marca został stąd odesłany do Krasnojarska, następnie odbywał karę w Irkucku.Po amnestii zamieszkał w Słobodsku. Podczas pobytu na Syberii malował widoki tamtejszych okolic. W 1872r. został zwolniony spod dozoru policyjnego i przeniósł się do Wiatki, gdzie podjął pracę buchaltera w pobliskim majątku kupca Krasowskiego. Ostatnie lata życia spędził w Warszawie, zatrudniony jako archiwista w Banku Handlowym. Zmarł w 1898r.