Adolf Tomasz Kamiński

syn Jakuba, ur. ok. 18 32 we wsi Markowo Wielkie pow. bielskiego, szlachcic z Kowalewszyzny w pow. łomżyńskim gub. augustowskiej. Członek organizacji narodowej w okręgu tykocińskim, gdzie przygotowywał manifestacje patriotyczne, zbierał składki na cele powstania, werbował do oddziałów powstańczych, a także, jako wójt gminy, odbierał od werbowanych przysięgę. Aresztowany i więziony przez dziewięć miesięcy w Łomży, został w lipcu I 8 6 5 skazany przez audytoriat polowy na zamieszkanie w gub. ołonieckiej (wyrok konfirmował namiestnik Królestwa Polskiego). Od września 1865 mieszkał w Powieńcu, otrzymywał zasiłek ze skarbu państwa. Na zesłaniu towarzyszyła mu żona Michalina z Miłkowskich. W 1871, na podstawie manifestu z maja, został zwolniony z dozoru i uzyskał prawo wyjazdu z guberni. Wyjechał prawdopodobnie w końcu 1871 lub w 1872. Zmarł 18 czerwca 1923 w Warszawie.