Aleksander Andruszkiewicz

1808-1868, urodził się w miejscowości Sytki. Zaciągnął się do armii w 1825r., a 3.09.1831r. został mianowany porucznikiem. Przeszedł do Prus i został internowany w Malborku. Złożył przysięgę na wierność carowi, jednak zdecydował się na emigrację. We Francji został członkiem Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, a następnie przystąpił do Zjednoczenia. Wziął udział w wydarzeniach Wiosny Ludów. W 1848r. udał się do Krakowa i był organizatorem siły zbrojnej w Rzeszowskiem. Znów udał się na emigrację. Przybył do kraju, aby wziąć udział w powstaniu styczniowym. W kwietniu 1863r. przybył w Augustowskie jako świeżo mianowany pułkownik, obejmując dowództwo nad oddziałem Kamińskiego oraz został naczelnikiem wojennym województwa augustowskiego. Oddział pod jego dowództwem walczył z Rosjanami pod Lokajciami, a następnie udał się na południe do lasów sztabińskich, gdzie połączył się z K. Ramotowskim Wawrem. Po drodze oddział stoczył kilka potyczek i w końcu został rozbity. Po tym niepowodzeniu Andruszkiewicz zrzekł się bezpośredniego dowodzenia oddziałem, zatrzymał natomiast dowództwo nad całością sił zbrojnych województwa augustowskiego, z kwaterą przy oddziale Wawra. Nad resztką swojej partii przekazał dowództwo kpt. Władysławowi Brandtowi, który zbiegł świeżo z wojska rosyjskiego i po krótkiej kampanii w Grodzieńskiem przeszedł w Augustowskie . Wraz z Wawrem walczył w niektórych bitwach i potyczkach. We wrześniu 1863r. został urlopowany ze względu na zły stan zdrowia, wyjechał do Krakowa, a następnie do Turcji i Paryża, gdzie zmarł 8.12.1868r.