Apolinary Hofmeister

1825-1890, urodził się w Brześciu nad Bugiem, syn Pawła, pułkownika wojska rosyjskiego i baronówny Stackelberg. W wieku dziecięcym zawarł znajomość z R. Trauguttem, którego ojciec dzierżawił majątek Szostaków od gen. Alberga, spokrewnionego z matką Hofmeistera. Uczył się w Świsłoczy, a później w gimnazjum w Warszawie, po ukończeniu którego podjął studia w Berlinie. To tutaj w latach 40. XIX w. nawiązał stosunki z polskimi konspiratorami i zaangażował się w ruch narodowy. Miał on przygotowywać powstanie w okolicach Grodna. Został aresztowany, osadzony w więzieniu w Wilnie i skazany na siedem lat ciężkich robót na Syberii. Do kraju powrócił na podstawie amnestii 1857r. i objął majątek Szostaków, gdzie prowadził czynną działalność gospodarczą i reformatorską (przeprowadził m.in. uwłaszczenie). W połowie 1862r. Hofmeister został powołany przez Kalinowskiego na naczelnika województwa grodzieńskiego. Po wybuchu powstania Wydział Litwy powołał go na naczelnika województwa brzesko-litewskiego. Stworzył on na tym terenie organizację cywilną oraz kobryński oddział powstańczy, którego dowódcą uczynił Traugutta. Po półrocznej działalności został aresztowany i zesłany na Syberię. W latach 70. XIX w. otrzymał zgodę na wyjazd poza imperium i osiadł w Krakowie, gdzie zmarł.