Aleksander Budzyński

(ok. 1833 lub 1837-1896)
Szlachcic (niewylegitymowany) z gub. lubelskiej, pracował w kancelarii obrachunkowej w Godziszowie. W powstaniu walczył w oddziale, aresztowany, został wcielony do wojska (147 Samarski Pułk Piechoty). Po odmowie złożenia przysięgi sądzony w Kazaniu został skazany na 16 lat ciężkich robót w kopalniach. Katorgę odbywał w Aleksandrowsku (gub. irkucka), następnie przy budowie drogi bajkalskiej. Po powstaniu 1866 r. ponownie sądzony, dalszy ciąg robót odbywał w Aleksandrowsku i w Usolu. Po zwolnieniu na osiedlenie przebywał w gm. Uryk w okr. irkuckim. W 1877 r. nie skorzystał z możliwości przeniesienia się do europejskiej części Rosji. Pozostał na Syberii, miał skład spirytusu w Widmie (A. Kręćki). Zmarł w gub. irkuckiej.