Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.

Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.

Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Imię

Nazwisko

Opis

Źródło

Nadawca

Uwagi

Ze zdjęciem

Tryb wyszukiwania

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 98

Strona z 3 Następna >

Józef Baranowski

ur. r. 1842, służył pod Kurowskim, Langiewiczem i Mierosławskim, w bitwach pod Miechowem, Chrobrzem. Grochowiskami i Igołomią. Ranny w głowę i rękę, aresztowany i osądzony przesiedział 7 miesięcy Po wyjściu z więzienia wrócił do Galicji i otrzymał zajęcie w warstatach kolej, w N. Sączu.

Władysław Biedroński

lat 20, rodem z Grójca, skutkiem ran otrzymanych w bitwie pod Igołomią 27 Marca 1863 roku zmarł w Krakowie w szpitalu św. Łazarza i na miejscowym cmentarzu pochowany 30 Marca 1863 r. (Czas Nr. 72).

Józef Edward Biliński

Sas, ur. r. 1844 w Młynnem pow. Limanowa, należał jako prakt. aptekarski do organiz. w Krakowie. Później wstąpił do oddziału Mierosławskiego, następnie . Walczył w ośmiu bitwach, między innemi, pod Igołomią, Polichą, Ohruśliną, Zyżynem i . Jako sierżant wzięty do niewoli moskiewskiej, był więziony w Lublinie i Warszawie. Obecnie jest urzędnikiem bankowym.

Józef Edward Biliński

Herbu {{Sas}}. Ur. 1844 Młynne, pow. limanowski, zm. 21.3.1912. Syn Ludwika i Sabiny Pieniążek. Miał rodzeństwo: m.in. , poległego w 1863, Erazma (ur. 1857, studenta UJ), Sylwię (żonę Władysława Chwaliboga) i in. Jako uczeń aptekarski w Dobczycach — należał do organizacji rewolucyjnej w Krakowie. Zorganizował w Krakowie obsługę aptekarską w ramach Kordonu Sanitarnego[5]. Później wstąpił do oddziału Generała Mierosławskiego Ludwika. Walczył w 8-miu bitwach, między innymi pod Igołomią, Polichnem, Chruśliną, Żyżynem i Fajsławicami. Jako sierżant wzięty do niewoli moskiewskiej był więziony w Lublinie i Warszawie. Po wydostaniu z niewoli rosyjskiej, dzięki staraniom władz austriackich, wrócił do Galicji. 1867-1869 Studiował na Wydziale Filozoficznym i farmacji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Magister farmacji 22.6.1871. Właściciel apteki w Dobczycach. Pracował jako urzędnik bankowy. Pochowany Kraków--Rakowice kw. Ra Dwukrotnie żonaty: Maria Balk i Seweryna Dzianott. Z drugiego małżeństwa miał córkę Marię (mąż: Kazimierz Szostkiewicz)

Stefan Bobrowski

uczestnictwo w potyczkach: (krakowskie: Igołomia 4.05.1863)

Stanisław Borzykowski

Ur. Suchedniów. Przemysłowiec, żonaty, 1 dziecko, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż w czasie powstania był szeregowcem i podoficerem. Służył pod Langiewiczem i walczył pod Suchedniowem, Wąchockiem, Świętym Krzyżem, Staszowem, Małogoszczem, Miechowem, Pieskową Skałą, Skałą, Chrobrzem, Grochowiskami, Igołomią, Solcem i w innych mniejszych potyczkach w oddziałach Bosaka, Mirosławskiego, Bobrowskiego i Popiela. Był ranny pod Żarnowcem. Od 1864r. do 1870r. był na Syberii. Deklarację podpisał 02.10.1888r.

Stanisław Borzykowski

ur. w Suchedniowie, służył w powstaniu jako szereg, i podofic. w oddz. Langiewicza (pod Suchedniowem, Wąchockiem, S-tym Krzyżem, Staszowem, Małogoszczą, Miechowem, Pieskową skałą, Skałą, Chrobrzą, Grochowiskami, Igołomią, Solcem), potem w oddz. Bosaka, Bobrowskiego i Popiela. Ranny, wzięty do niewoli, przebył na Syberyi od r. 1864 do 1870.

Karol Brazewicz

uczestnictwo w potyczkach: (krakowskie: Igołomia 4.05.1863) Breda, sandomierskie: Zawady 2.06.1863 dostał się do niewoli

Piotr Chjnowski

Naczelnik wojenny powiatu Skwierskiego.Stracony w maju 1863 roku w Igołomi

Adam Bernard Hilary Chmielowski

Artykuł | (1845 Igołomia -1916 Kraków) - malarz, powstaniec styczniowy, zakonnik (Albert Chmielowski), święty Jako 18-letni powstaniec walczył w oddziałach Frankowskiego, Langiewicza i Chmieleńskiego. Ranny, stracił nogę i ledwo przeżył w niewoli. Rysownik i malarz, założyciel zgromadzeń albertynów i albertynek, kanonizowany 12 XI 1989 r., Pochowany w kościele ss. Albertynek na Prądniku Czerwonym w Krakowie. Ur. 20.08.1845 Igołomia [3] , imiona Adam Bernard [3] a wg drugiej metryki urodzenia Warszawa Nawiedzenie NMP z 1847 r [6] urodził się 20.08.1846 r w m. Igołębie w powiecie miechowskim. [6] (nie istnieje taka miejscowość Igołębie) Metryka z 1847 r - urodzenie zgłosił jego ojciec Adalbert Chmielowski , naczelnik Komory Celnej Słupca i tam zamieszkały, razem z Hilarym Ostrowskim (radcą ... Dyrektora Wydziału D.... ... w Komisji Rządkowej Przychodów i Skarbu zam. w Warszawie) i Janem Kłodnickim (Sędzia Apelacyjny lat 48, zam. w Warszawie) [6] Chrzest - Warszawa, rodzice chrzestni: ww. Hilary Ostrowski i Joanna Borzysławska oraz ww. Jan Kłodnicki i Aleksandra Grabowska. [6] W 1852 r razem z rodzicami mieszkał we wsi Czernice w par. Osjaków [obecnie woj. łódzkie]; jego ojciec był wówczas właścicielem tej wsi i tam w 1852 r urodziła się siostra Adama Chmielowskiego: Jadwiga Modesta Chmielowska . [7] Gdy miał 8 lat zmarł mu ojciec [5] , a sześć lat później, gdy miał 14 lat zmarła mu matka [5] oraz babka Józefa z Kłodnickich Borzysławska [5]. Zmarł 25.12.1916 r Kraków, zakonnik lat 70 [2] Rodzice: 2. Wojciech (Albert) Chmielowski - ur. 1811 w Guberni Wołyńskiej [5] w 1845 r Wielmożny Naczelnik Komory Celnej Kraków-Igołomia, katolik lat 34 [3] - zm. 1853, pochowany na Cmentarzu Stare Powązki w Warszawie [5] 3. Józefa Wincencja Marianna Borzysławska - ur. 23.01.1818 [8], w 1845 r lat 24 [3] - zm. 1859, pochowana na Cmentarzu Stare Powązki w Warszawie [5] ___ślub - 03.06.1838 Brwinów [4] Dziadkowie 4. Franciszek Chmielowski [4] 5. Felicjanna Kwaśniewska [4] __ślub 6. Ludwik Borzysławski [4] - pułkownik Wojsk Polskich [4] 7. Józefa Kłodnicka [4] - 1797 Warszawa [9] - 1859 lat 62 [11]] __ślub 1815 Warszawa [10] Pra-dziadkowie 8. Chmielowski 9. __ślub 10. Kwaśniewski 11. __ślub 12. Józef Borzysławski [10] 13. Jadwiga Bykowska [10] __ślub 14. Jan Paweł Kłodnicki [10] 1865 - 1811 Warszawa 15. Joanna Charzewska [10] __ślub Pra-pradziadkowie 28. Józef Kłodnicki [12] 29. Marianna Gruszczyńska [12] __ślub

Dyonizy Czachowski

uczestnictwo w potyczkach: sandomierskie: (Szydłowiec 23.01.1863), Błoto 1.02.1863, Bzin 2.02.1863, Wąchock 3.02.1863, (krakowskie: Dąbrowa 4.02.1863), sandomierskie: Sw. Krzyż 12.02.1863, krakowskie: Małogoszcz 24.02.1863, Pieskowa Skała 4.03.1863., Chroberz 17.03.1863, Grochowiska 18.03.1863, Potok 20.03.1863, sandomierskie: Grabowiec 16.04.1863, (Brody 18.04.1863), grzybowa Góra 19.04.1863), (Czermno 21.4. 1863), Stefanów 22.04.1863, (Gielniów 22.04.1863)., Michałów 24.04.1863, sandomierskie: Limierze 3.05.1863, (krakowskie: Igołomia 4.05.1863), sandomierskie: (Magnuszew 4.05.1863), Jeziorki 4.05.1863, Rzeczniów 5.05.1863, Smardzew 25.05.1863, (Koszary Iłżeckie 5.06.1863), Rusinów 8.06.1863, Niekłań 9.06.1863, Bobrza 10.06.1863., Rataje 11.06.1863, (Goździków 30.06.1863), (Ossa 10.07.1863, lubelskie: Depułtycze 5.08.1863), (sandomierskie: Iłża 20.08.1863), (lubelskie: Panasówka 3.09.1863), sandomierskie: (Rybnica 20.10.1863), (Jurkowice 21.10.1863), Wierzchowiska 6.11.1863 poległ, (krakowskie: Strojnów 24.11.1863), (sandomierskie: Opatów 25.11.1863)

Piotr Czarnecki

uczestnictwo w potyczkach: (krakowskie: Igołomia 4.05.1863)

Bolesław Fanti de Biasco

v. Wacław, uczestnictwo w potyczkach: krakowskie: Igołomia 4.05.1863

Paweł Filipkiewicz

ur. w Krakowie r. 1838, czelad. kraw., służył jako szereg, w oddz. Kurowskiego (kapit. kosyn. Braun), w bitwie pod Miechowem, w oddz. Tetery, w bitwie pod Igołomią.

Paweł Filipkiewicz

Ur. 29.06.1838r., Kraków. Czeladnik krawiecki, zamieszkały w Krakowie, żonaty, 1 dziecko, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był czeladnikiem krawieckim, natomiast w czasie powstania szeregowcem. Służył w oddziale Kurowskiego (kapitan kosynierów Braun), walczył pod Miechowem. Następnie pod Teterą brał udział w bitwie Igołomią. Deklarację podpisał 01.11.1890r.

Władysław Gaszyński

Władysław Gaszyński, ur. w 1843 r. syn Wacława, pułkownika wojsk polskich z 1831 roku, Słażył pod Karowskim wojew. krak. w bitwach był pod Sosnowcem i Miechowem. Pod Mirosławskim, w bitwie pod Igołomią raniony, (bitwą dowodził Fr. Gaszyński.) Przeszedłszy do partii Langiewicza, brał udział w bitwie pod Małogoszczem, potem był 2 lata w Austrji, 3 lata w Meksyku, następnie we Francji, potem 30 lat administrował w Galicji majątki, a od lat 20 zamieszkaje w Warszawie

Emilian Głowacki

Ur. 22.09.1840r., Rolów. Właściciel części dóbr Rolów, zamieszkały w Żydaczowie, żonaty, bezdzietny, obrządku rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był dependentem notarialnym, natomiast w czasie powstania służył w oddziale Bończy, przy ułanach pod majorem Kosą. Brał udział w potyczkach pod Pilicą, Wielkim Książem i Igołomią. Następnie pracował w organizacji w tarnowskim, bocheńskim i krakowskim. Deklarację podpisał 12.06.1893r.

Jan Gorzkiewicz

syn obywatela z Płockiego, zginął 15 sierpnia 1863 r. pod Igołomią.

uczestnictwo w potyczkach: (krakowskie: Igołomia 4.05.1863)

Józef Adam Grekowicz

pseud. Gronostajski (1834 - 1912) - kapitan wojsk rosyjskich. Mianowany przez Rząd Narodowy pułkownikiem dokonał nieudanego napadu na , następnie połączył się z . Po był dowódcą wyprawy rozbitej 5 IV pod ; walczył jeszcze pod , po czym przeszedł w Lubelskie i bił się pod rozkazami gen. . Do schyłku 1863 pracował w organizacji wojskowej Galicji. Emigrował, ukończył inżynierię w Paryżu i pracował w Bośni, na San Domingo, a od 1886 w Galicji. Zmarł we Lwowie w lipcu 1912.

Józef Adam Grekowicz

Uczestnictwo w potyczkach: kaliskie: Radomsk 24.01.1863, krakowskie: Miechów 17.02.1863, 5.04.1863, (Igołomia 4.05.1863), (lubelskie: Fajsławice 24.08.1863)

Józef Adam Grekowicz

Pseudonim „Gronostajski” W czasie Powstania miał 29 lat. Urodzony 13.7.1834 Michalewo k. Mińska, zm. 26.7.1912 Lwów, syn Marcina i Franciszki Piotrowskiej. Ukończył słynną Akademię Wojskową w Petersburgu. Kapitan wojsk rosyjskich, porucznik instruktor Pułku Witebskiego. W powstaniu mianowany przez Rząd Narodowy pułkownikiem (4 dni przed wybuchem powstania), naczelnik sił zbrojnych w kaliskiem. Entuzjastycznie witany w Radomsku, musiał się wycofać przed 6-krotnie silniejszym nieprzyjacielem. Dotarł do Ojcowa i połączył się z . Po klęsce miechowskiej (17 lutego), gdzie był ranny w lewą rękę, przeszedł do Krakowa gdzie udało mu się uniknąć aresztowania. Organizował i był dowódcą wyprawy pod Szklarami. Docelowo wyprawa miała mieć 500 osób i dotrzeć do lasów lelowskich, jednak udało się zebrać najwyżej 200 a przeważające siły wroga nie pozwoliły na realizację celu pomimo początkowego sukcesu. Po niewykorzystanej wygranej pod Szklarami, postawiony przed sądem powstańczym obronił się. Walczył jeszcze pod Igołomią, po czym przeszedł w lubelskie gdzie zorganizował oddział i bił się pod rozkazami gen. Heidenreicha pod Fajsławicami i Żółkiewką. Do schyłku 1863 pracował w organizacji wojskowej w Galicji. 20.1.1864 mianowany dowódcą 3. pułku piechoty i naczelnikiem wojskowym, obwodów samborskiego i sanockiego gdzie pracował jako organizator. W lutym mieszkał w Orelcu w dworze Po powstaniu emigrował. W 1865 w Zurichu razem z miał skład tytoniów tureckich i hawańskich przy ul. in Gassen 95 - spółkę pod nazwę Pawłowski&Grekowicz, gdzie sprzedawali również wydawnictwa polskie z Bendlikonu[3] Trwało to do w.6.1865, kiedy to Grekowiczy wystąpił ze spółki[4]. Ukończył inżynierię w Paryżu. W 1877 będąc w Stambule próbował wywołać powstanie dywersyjne górali kaukaskich na tyłach wojsk rosyjskich. Pomagał także w próbach polsko-węgierskiej dywersji na Bałkanach. Pracował w Bośni, na San Domingo na Martynice i w Bułgarii gdzie budował koleje. W 1886 powrócił do Galicji gdzie był inżynierem kolejowym w Buczaczu. Pochowany w kwaterze powstańczej. Żona Kamila Wasylewska Dzieci: * Helena Wanda, ur. 1887 Buczacz * Maria Ewa (Michalina), ur. 1889 Buczacz, dziennikarka, literatka i malarka, autorka przewodnika po Huculszczyznie, żona Artura Hausnera, pochowana: Kraków, cm. Podgórski * Zofia Kazimiera, ur. 1896 Buczacz

Erazm Gryglaszewski

ur. r. 1840 w Krakowie, służył jako szereg, w oddz. Kurowskiego i pod Miechowem i, Langiewicza (od Goszczy do Grochowisk), Tetery (pod Igołomią), w końcu jako ajent policji wykonawczej w Krakowie. Ranny pod Igołomią został skazany na 15 kijów przez sąd wojenny krakowski. Po powst. majster ciesielski.

Erazm Gryglaszewski

Ur. 02.06.1840r., Kraków. Majster ciesielski, zamieszkały przy ul. Głowackiego 10, żonaty, 4 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. Przed powstaniem pracował w fabryce narzędzi rolniczych od 1860r. w Dąbrowie pow. olkusko-siewierski, a od 1861r. był w organizacji. Z Dąbrowy udał się do Ojcowa do obozu Kurowskiego i był pod Miechowem. Następnie walczył z Langiewiczem od Goszczy aż do przejścia granicy w pułku Czachowskiego 3 dnia po bitwie pod Grochowiskami z powodu słabości uwolniony, był z pułkownikiem Tererą pod Igołomią. Następnie został ajentem policji wykonawczej w Krakowie. Został aresztowany i skazany przez sąd na 15 kijów. Był ranny pod Igołomią. Oświadczenie przystąpienia do Towarzystwa wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 podpisał we Lwowie w 1895r.

ur. w Opatówku, w r. 1835 piekarz, brał udział w ataku na Płońsk, następnie w bitwach pod Miechowem, Goszczą, Grochowiskami i Igołomią. W końcu internowany w Ołomuńcu, wyjechał do Meksyku, skąd powrócił w r. 1867.

Ur. 28.06.1835r., Opatówek woj. kaliskie. Były czeladnik piekarski, zamieszkały w Krakowie w przytulisku katolik. i starców z 1863/4r., żonaty, bezdzietny, wyznania ewangelicko-augsburskiego. Przed powstaniem był piekarzem w Warszawie, w powstaniu służył jako żołnierz. Był w ataku na Płońsk, a potem u Kurowskiego walczył pod Miechowem, w oddziale Langiewicza pod Chrobrzem i Grochowiskami. Był również w bitwie pod Igołomią. Następnie był internowany w Ołomuńcu i służył w wojsku meksykańskim. Oświadczenie przystąpienia do Towarzystwa Wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 podpisał w Krakowie 21.06.1896r.

Wilhelm Habicht

ur. r. Bernburg w Niemczech, dzierżawca dóbr Brzany w Sandeckiem, był ajentem dyplom, komitetu centr następnie Rządu naród, w Niemczech, przez pewien czas komis. woj. jen. Mierosławskiego, następnie członkiem organiz. w Sandeckiem, a ku końcowi powst. sekret, ajencji Rządu naród, w Zurychu. Walczył pod Igołomią. Po powst. dyrekt. dóbr ks. Sanguszki.

ur. w Krakowie r. 184?, malarz pokojowy, służył jako szereg w odclz. Kurowskiego (jpod Miechowem), Langiewicza w batal Rochebruna, we wszystkich bitwach, Wysockiego (pod Radziwiłłowem), Tetery (pod Igołomią). Następnie areszt w Krakowie został zasądzony na rok ciężkiego więzienia w Nowym Sączu.

Ur. 26.07.1847r., Kraków. Malarz pokojowy z Krakowa, żonaty, 3 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był malarzem pokojowym, natomiast w czasie powstania szeregowcem. Służył u Kurowskiego i walczył pod Miechowem, u Langiewicza w batalionie Rochenbruna – we wszystkich bitwach, następnie u Wysockiego walczył pod Radziwiłłowem, a w oddziale Tetery pod Igołomią. Został uwięziony w Krakowie i osądzony na rok ciężkiego więzienia w Nowym Sączu. Deklarację podpisał 14.09.1890r.

udział w potyczkach: krakowskie: Igołomia 4.05.1863

(Drewnowski), uczestnictwo w potyczkach: (krakowskie: Igołomia 4.05.1863), sandomierskie: Ulów 16.05.1863, Stawiszyn 17.05.1863

Ignacy Marian Jendl

lekarz. Urodzony w 1842 w Żaleszczykach. Niósł, jako lekarz, pomoc rannym powstańcom w bitwach pod Miechowem i Igołomią. Sam również został ciężko ranny w klatkę piersiową. Przewieziony do Krakowa, stąd do Radziwiłłowa. Po wyleczeniu się z rany został aresztowany

Edward Kaczorowski

Uczeń Instytutu technicznego w Krakowie. Skończywszy szkolę techniczną, poświęcił się hutnictwu. W tym zawodzie miał styczność z ludem i rzemieślnikami z podwładnymi i przełożonymi. Nie zaniedbując obowiązków, znalazł aż nadto czasu, aby między ludem i pracownikami obudzać uczucie godności człowieczej, uczucie miłości Ojczyzny, znalazł aż nadto czasu, aby im o dawnych i nowszych dziejach Polski wiadomości udzielał i serca rozgrzewał, a tera tak ich przywiązał do siebie, że królem polskim przez nich bywał nazywany. Gdy go doszła wiadomość o walce za kraj, nie zdążył pod Miechów, ale stanął do szeregu, kiedy Dyktator w Goszczy się znajdował. Odbył bitwę pod Grochowiskami, służąc przy żuawach, tu w końcu zaciętego boju w 26ciu ludzi, rzucili się na bagnety przeciw 50ciu strzelcom Inflantskim, co zwysięstwera uwieńczone zostało. Po nieszczęśliwych losach Grochowisk, należał do wyprawy, która pod Igołomią niepomyślny miała koniec. Następnie wstąpił do oddziału Krukowieckiego. Na dniu 15 Sierpnia, w dworze Glanowskim należąc do owych 10ciu w gorejącym domu upornie walczących, padł ugodzony kulą w piersi.

Wincenty Kamieński

rodem ze Skierniewic guberni Warszawskiej, w skutek ran otrzymanych w bitwie pod Igołomią dnia 4 Maja 1863 zmarł w Krakowie w szpitalu św. Łazarza dnia 5go t, m. i r. Pochowany na miejscowym cmentarzu 7 t. m.

Wincenty (1) Kamiński

Rodem ze Skierniewic. Zmarł z ran odniesionych pod Igołomią 4.5.1863

Wincenty (1) Kamiński

walczył w oddziale Miniewicza, poległ pod Igołomią k. Krakowa.

Wilchelm Kawecki

Ur. 16.12.1846r., Niepołomice. Maszynista przy kopalni węgla w Jaworznie, zamieszkały w Jaworznie przy Szczakowej, żonaty, 8 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W powstaniu był szeregowcem. W maju 1863r. zapisał się do strzelców w Krakowie i wyszedł do oddziału, był w bitwie pod Szycami. Por rozbiciu oddziału wrócił do Krakowa i wstąpił do oddziału Jordana. Brał udział w bitwie pod Igołomią, po rozbiciu ponownie wrócił do Krakowa. Oświadczenie przystąpienia do Towarzystwa wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 podpisał w Jaworznie 10.02.1895r.

udział w potyczkach: krakowskie: Igołomia 4.05.1863

Ur. 18.06.1849r., Praga. Urzędnik magistratu, zamieszkały w Pradze, żonaty, katolik, ojciec 4 dzieci. Przed powstaniem był studentem szkół realnych, natomiast w czasie powstania był w oddziale strzelców i pod nazwiskiem Masakowski i „Mali Czeszek”. Pod Langiewiczem walczył w Ojcowie, na Św. Krzyżu i pod Pieskową Skałą. Pod Denisiewiczem walczył pod Szycami, pod Mierosławskim walczył pod Igołomią, pod Wysockim walczył w Radziwiłłowie, pod Teterą pod Igołomią. Był ranny w rękę i ramię pod Igołomią. Oświadczenie przystąpienia do Towarzystwa Wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 podpisał w Pradze 02.11.1896r.

Józef Kóssler

Mcisakowski, ur. w Pradze r. 1849, student, służył jako sierżant strzelców i żuawów pod nazwą "mali Czeszek" i Masakowski w oddz. Langiewicza, Denisiewicza pod Szycami, Mierosławskiego pod Igołomią, Wysockieoo pod Radziwiłłowem i Tetery pod Igłomią. Ranny w rękę, piersi i w ramię pod Igołomią. Po powst. urzędnik magistr. w Pradze.

Strona z 3 Następna >