Płonął walczył szarpał się wśród krat ...

Przesyłam oto taki zasłyszany wiersz przekazywany w rodzinie. Przykro mi, że nie znam ani jego tytułu, ani autora wersji oryginalnej. To jest wyłącznie mój zapis ze słuchu.
Domyślam się, że istnieją inne wersje tego wiersza. Wiem o możliwościach zamiany słów np.w miejsce

„Dam ci w rękę berło i władzę” można było używać,
„Dam ci w rękę buławę i władzę”, lub
„Dam ci Wolność i władzę”, lub
„Dam ci Państwo i władzę”.

Dzisiejszy dzień 7 czerwca jest szczególnym momentem dla katolików do powiedzenia „dziękuję„ za działanie w naszej historii i będą przebiegały pod hasłem "Dziękujemy za wolność".
Myślę, że ten wiersz bardzo mocno pokrzepiał serca naszych przodków do działań ku wolności, dlatego też dobrze by się stało, aby został opublikowany i w tej wersji.



Płonął walczył szarpał się wśród krat,
Do boju!- wzywał, Do broni! Na szaniec!
I wyszedł z więzienia jak wygnaniec.
Za granicę w nieznajomy świat,
Szli jak dawniej powstańcy, poeci,
Wraz z nimi szedł bezbronny wódz,
Szukać miejsca i pracy na świecie
Swobodnego oddechu dla płuc.

Gdziekolwiek los ich w świecie rzucił,
Gdziekolwiek niósł ich morski prąd,
Każdy wiedział, muszą odejść stąd,
Do walki o wolność powrócić.
Są północne pola białych lodów,
Jest na wschodzie suchy morski piach,
Lecz nie każdy, kto tam trafił za młodu,
Zdobył Polskę wymarzoną w snach.

Nie każdemu rzekł Wszechmocny Bóg.
Ja z tułaczki do kraju cię sprowadzę,
Dam ci w rękę berło i władzę,
Dam ci w ręce miecz i pług.
Za tych wszystkich, co zginęli w oddali,
W obcych miastach za obszarem mórz,
Za tych wszystkich, co nie doczekali,
Ty idź i Polskę wyzwalaj. Wolną twórz! Wolną! twórz…



[nad. R.Krukowski]