Vidua derelicta

Frankiewicz to jej nazwisko panieńskie czy po mężu?

Frankiewiczówna tj. córka Frankiewicza osoba bardzo młoda. O to tu chodzi. W całej księdze chrztów księża piszący nazwiska konsekwentnie spolszczają nazwiska panienek dodając końcówki - ówna, - anka - ońszczanka itd. Podobnie z chłopakami, kawalerami - oszczak, - ak, - aszczak, - ńczak itp. Zatem jakim cudem w tym konkretnym przypadku jednocześnie i wdowa i panna? Gdyby to była żona Frankowskiego albo Frankiewicza, dałbym sobie wąsa ogolić, że miejscowy wikary zapisałby ją jako Frankową, albo Frankiewiczową, a wdowę po mężu zapisałby jako Frankę albo Frankiewiczkę. Opieram się na dziesiątce wpisów tego typu, jakie już spotkałem.
Dla wyjaśnienia. Metryki co prawda po łacinie, ale odmiana nazwisk w tekście łacińskim już po polsku.
Ja obstawiam jednak, że w tym coś jest, jakiś idiom rodzaju "biała wdowa". Niechże ten mój profesor ze Śri Lanki wróci to go zapytam...

Skoro tak, to na ok 800 do tej pory przetłumaczonych z mojej parafii mam drugi taki przypadek. Boć od Kujaw do Wielkopolski niedaleko. To chyba zamyka sprawę. W tym momencie tłumaczenie rzecz jasna jest oczywiste. Dziękuję.

...adolescente de exercitu Moschovitico Cóż to mógł być za garnizon czy oddział wojska? Mamy rok 1776. Centralne za...pie Kujaw.

Patrini fuere Karol Esun, capitanus a Militibus Moscovitarum.... Jak do tej pory tylko dwa takie zapiski spotkałem.

Tłumaczenie wydaje się oczywistawe, ale nie jednoznaczne jeśli chodzi o rok.

Kolejne pytanie o imie, tj. tłumaczenie imienia z łaciny.

Joannes to Jan
Joanna to Joanna czy Janina?
Chodzi o rok 1786.

Moim zdaniem, polskie imię Joanna jest bardzo młode. W łacińskim zapisie Joanna to raczej Janina.

Widział ktoś może jakiś indeks imion z ich 'wiekiem'?

Wielkie dzięki za sznurek.
Przy okazji sprawdziłem Kingę-Kunegundę, o którą pytałem wcześniej.

Panie Bartku, a przy okazji jak by pan poradził sobie z Wojciechem -Adalbertem. W zapisach metrykalnych zawsze jak do tej pory spotykałem "Adalbert". Tłumaczenie jest niemal odruchowe, ale nie zawsze. Czy niemieccy koloniści byli chrzczeni jako Adalbertowie czy jako Wojciechowie. Akurat w mojej okolicy ich liczba na przełomie wieków 19/20 stanowili około 30-35% mieszkańców. Stanowili zwartą niemieckojęzyczną społeczność. Zapisujący akta chrzcielne konsekwentnie polonizowali ich nazwiska np Luedtke zapisywany był jako Litka, Schmidt jako Szmidt, pani Pubentz jako Pubancowa, Matz jako Mac. Podobne pytanie zadałbym odnośnie imienia Jan - w zapisach po łacinie: Joannes.

Dziękuję i pozdrawiam.

Jeśli już jestem przy głosie, jeszcze słów parę o etymologi polskiego "dwugłosu" Wojciech=Adalbert.
Św Wojciech - męczennik nazywał się Sławkowic i od niemowlaka był Wojciechem. Jednak przy bierzmowaniu, aby uczcić swego mistrza duchowego przyjął drugie, nowe imię, świętego patrona Adalberta z Magdeburga. Ergo Wojciech i Albert w starszej formie Adalbert to zupełnie różne imiona. Jako kapłan i później biskup posługiwał się drugim imieniem. Kosmicznym nieporozumieniem we wszystkich praktycznie metrykaliach jest zapis Wojtków jako Adalbercików, ale cóż my na to możemy.

Jak przetłumaczyć tytuł noszony przez wielmożnego pana Kacpra komesa z Góry Skarbka:
>>>Rotmagister Cohortii Exercitu Regni Equitum<<<<

Proszę o pomoc.

A cóż to za zawód?

... famatorum Francisci et Mariannae Podzińskich (...)ambulatoris vulgo Laufra (...)

Listonosz? Goniec? Cóż to jest?

edit:
i jeszcze jeden "kwiatek":

…insignatam generosorum dominorum Josephi et Hedvigis Suchorskich Kawaleryi Narodowej Namiestnika, LL.CC.

Przyznam, że takiej łaciny jeszcze nie widziałem . "Insignitam" przetłumaczyłem jako "nadzwyczajnie".

Co do "insignatam", potrzebuję pierwszej części zdania.

mniej więcej tak: Ego qui supra, (...), baptizavi infantem nominibus (...) insignatam generosorum dominorum Josephi et Hedvigis Suchorskich Kawaleryi Narodowej Namiestnika, LL.CC.

W tej chwili mam kłopot znaleźć, by wpisać nazwiska, ponieważ jest to akurat akt, który wyłowiłem przeglądając księgę chrztów kilkanaście stron do przodu.

Pozdrawiam pięknie.

To chyba jednak coś innego. Spotkałem się po raz drugi w innym wpisie. Cytuję w całości:

Idem qui supra Persolvi Caeremonias Baptismi supra Infantem Nominibus insignitam Hedviges et Theresiam a Me penes Partum in Casu Necessitatis a Me baptisatam aquam Famatorum Andreae et Justinae, Incolar* Izbicen* [brak nazwiska] LL.CC.

Z kontekstu wynika że słowo powinno znaczyć : "oznaczone", "naznaczone"
Było by to: "Ten sam, który wyżej dopełniłem ceremonii Chrztu powyższego (supra) dziecka oznaczonego imionami Jadwiga i Teresa....

* ostatnie litery z "wichajstrami" oznaczającymi skrót.

Pieknie dziękuję za podpowiedzi i porady. Tak jak pisałem gdzie indziej, korzystam i na starość po trzydziestu latach przerwy od nowa się uczę.

Znów zagwozdka.

Patrini Levantes de Sacro Fonte fuere: Illustris ac Magnificus Dominus Nepomucenus Koszynski Judex Terrestris Novae Constitutionis et M.f.ca D.na Antonina de Mikuckie Luberadzka, Tenutaria Izbicen.

Wpis jest z dnia 13 kwietnia 1791 roku!